ดีจัง... ลืมตาตื่นมาตอนเช้า...ได้มองเห็นสายฝนไหลเป็นทาง... ตกต้องแผ่นกระจก... ภาพภายนอกพร่าเลือน...บิดเบี้ยวไปตามริ้วฝน คงเป็นเพราะสายฝน.. ทำให้เรามองเห็นภาพบิดเบี้ยวไปจากความเป็นจริง... กลิ่นไอฝน...หอมสดชื่น.. เสียงสายฝน...รื่นหู... บรรยากาศรอบตัวดีเหลือเกิน... แม้สายฝนจะทำให้มองเห็นภาพที่บิดเบือนไปจากความเป็นจริง... ก็ยอม... ยอมอยู่ในบรรยากาศอันแสนสุขเช่นนี้... ขอแค่นี้นะ... ขออยู่ในห้วงจินตนาการนี้ก่อนนะ... อีกสักพัก..ยามฝนหยุด... ภาพแห่งความเป็นจริงภายนอกหน้าต่างคงปรากฎ.. กลิ่นไอฝน...จางไป... เสียงสายฝน...เปาะแปะ...เปาะแปะ...หยุดลง..เหลือแต่ความเงียบ.. บรรยากาศเย็น...คงกลายเป็นความร้อนรุ่มจากแสงแดด... ฝนจ๋า...อย่าเพิ่งหยุดตกเร็วนัก... อยู่กับฉันนาน นาน...เท่าที่เจ้าจะพอมีเวลาให้ฉันได้คิดฝัน... นาทีนี้ฉันมีความสุขเหลือเกิน... แม้ต้องแลกกับความทุกข์ที่ก่อเกิดจากการพรากจากเจ้า... ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า... ฉันยอมได้... เพียงแค่...อีกหนึ่งนาที... นะ...เจ้าสายฝน... ฉันขอ.... หัวใจเย็นเยียบเฉียบหนาว... เหน็บร้าวราว จะขาดรอน... ฝนจ๋า...อยากขอวอน อย่าเพิ่งจร จากลา... ฝนเจ้าตกต้องกมล... รินหลั่งล้นท่วมอุรา... แม้แทบสิ้นซึ่งชีวา... ยามฝนซา ... ขอร้อง... อย่า...เพิ่ง...ไป...
keekie 15 ม.ค. 2548 09:04 น. - ID 4177 
1015
0
0
15 มกราคม 2548 10:50 น. - comment id 81955
เห็นครึ้มมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ว่าจะไปตาก เสียหน่อย อดเลย อารมณ์ละมุนจริงน่ะครับ เช้าๆนี่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ