ความรักเกิดจากน้ำอัดลม ( ตอน 5 )

กาฟิวส์

 เหมี่ยว!!  พาเจนไปเอายาในกระเป๋าทีสิ 
เด๋วค่อยไปไม่ได้รึไง!! 
ชายหนุ่มตะคอกหยิงสาว
 เจนไม่ไหวแล้ว 
แล้วเทอก็เปนลมไปจนชายเกือบจะคว้าตัวเทอไว้ไม่ทัน
เพราะเจนนี่เป็นโรคที่จะรับน้ำอัดลมไม่ได้
เทอแพ้น้ำอัดลมอย่างแรง
แต่เทอก้อต้องกิน
เพื่อความสงบของตัวเทอเอง
 เหมี่ยว! โอม! ไปเอายาในกระเป๋ามาให้ยัยนี่ที 
 เอ่อ !!! ได้ มึงรีบพาเจนไปห้องพยาบาลเถอะ 
 เอ่อ ๆ 
ว่าแล้วเค้าก็อุ้มหยิงสาวไปที่ห้องพยาบาล
จนทำให้กลุ่ม  ม.6  กลุ่มนั้น
ต้องการที่จะเอาเรื่องกับเจนนี่ให้ได้
เพราะคิดว่าเทอสำออยให้ชายอุ้ม
 หน๋อย!!..นังนี่  เด๋วแม่ก็ตบคว่ำหรอกนิ่ 
เสียงสาว ( มั้ง ) ดังมาจากกลุ่มนั้น
ตามมาด้วยเสียงนินทาต่าง ๆ นา ๆ
 . 
 เปนไง  ทำไมไม่บอกว่ากินแล้วจะเปนอย่างงี้ 
 ฟังชั้นซะที่ไหนล่ะ 
 ก็ไม่อธิบายนิ่  จะรุ้ไหมเล่า 
เกิดคลื่นความเงียบที่เข้าครอบคลุมระหว่างเขาและเทอ
 ขอโทด 
 ห๊ะ 
 หูแตกรึไงเล่าา!! 
 . 
 ชั้นขอโทด  ชัดรึยังน่ะ 
นายนี่พูดอารายยังงี้ก้อเปนด้วยหรอเนี่ย!!  ไม่น่าเชื่อแหะ
 นายไม่ไปเรียนหรอ 
 ยัยบ๊อง!! นี่มันเลิกเรียนแล้ว 
อ่าวหรอ
นี่น้ำแก้วนัน้ทำให้ชั้นเอ๋อเรยนะเนี่ย
 งั้น!!..เด๋วชั้นไปส่งเทอที่บ้านละกาน 
 ไม่เปนไรหรอก  ชั้นกลับเองได้ 
จึ๋ยย นายนั่นจ้องหน้าชั้นยังกับจะกินเลือดกินเนื้อชั้นงั้นล่ะ
 ก็ได้ ๆ 
แล้วเรา..เอ๊   เราเรยหรอ
ไม่สิ ๆ 
แล้วชั้นกับนายนั่น ( ชายน่านแหล่ะ  เริ่มเรียกเค้าว่านายนั่นแล้ว ) ก็เดินกลับบ้านชั้นกัน
ว้าว!!  สาว ๆ ที่โรงเรียนมองกานเปนแทบเลยล่ะ
^.^ ( หน้าชั้นยิ้มเองล่ะ )
 ยิ้มอารายของเทอน่ะ 
 - - ปร่าวว  ไม่ได้ยิ้มสักหน่อย 
แล้วชั้นกับนายนั่นก้อมาถึงบ้าน
 ขอบคุนนะที่มาส่ง^.^ 
 อื้อ  อย่าลืมกินยาก่อนนอนล่ะ   ( สั่งจัง  ชั้นไม่ใช่ก๊วยเตี๋ยวน๊าา )
 อื้อ ^o^ 
แล้วนายนั่นก้อเดินกลับบ้านเค้าไป
เฮ้อ!!!  เกือบตายแล้วไหมล่ะเรา
เพราะตาบ้านั่นคนเดียวเร้ยยย!!!
 แม่คะ  ไปเรียนนะคะ 
วันนี้ชั้นค่อนข้างตื่นสาย
เพราะตาบ้านั่นแหล่ะ
บอกว่าจาโทรมา
แล้วไม่โทรมา
นี่ชั้นเหมือนมี๋แพนด้าไหมเนี่ยยยย
ชั้นเพิ่งได้นอนไปไม่กี่ ชั่วโมงเองนะ
ว๊ายยยยยยสายแล้วววว
 มาสายอีกแล้วนะเทอน่ะ 
คุนคิดว่าเปนคำพูดของครัยหรอ
 วันนี้ไม่ชนชั้นอีกหรือไง 
เชอะ  เสียจัย วานนี้ชั้นไม่..
ช่วยติดตามต่อด้วยนะคะ
ว่าเจนนี่นางเอกของเราจะทำอะไรฮา ๆ อีก
ขอบคุนที่อ่านจนจบนะคะ^o^				
comments powered by Disqus
  • a_kikojung

    6 มีนาคม 2548 21:13 น. - comment id 83317

    ติดตามให้นะจ๊ะ เป็นกำลังใจ ^__^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน