สวัสดึความรัก(10)

Vampire

 วันวิชาการของโรงเรียนเธอ(อีกแล้ว) ผ่านมา 1 ปีแล้วหรอเนี๊ย...
                ตอนนี้ปลายเดือนมกรา แล้วน่ะ วันเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน ฉันก้อไปงานวิชาการที่โรงเรียนเธอเหมือนเคย แต่เอ...ไม่เหมือนสิ ฉันเปลี่ยนสถานะไปหนิ 
                ก้อเมื่อปีก่อนอ่ะ ฉันไปในฐานะ คนที่เธอแค่อยากให้ไปด้วย แต่ตอนนี้เธออยากให้ฉันไปด้วยมากกว่า แล้วเราก้อเป็นแฟนกันด้วยแหล่ะ อิอิ...น่ารักซะขนาดเนี๊ย ปีนี้ไม่ค่อยครึกครึ้นเท่าไหร่อ่ะ อาจเปงเพราะว่า เกิดคลื่นยักษ์ สึนามิ ก้อเปงได้ เอ...แต่จาเกี่ยวกันมั้ยหว่า อาจจะเกี่ยวก้อได้ เกี่ยวนิดๆงัย 
                วันนี้ฉันใส่ชุดพละด้วยอ่ะ ไม่ค่อยอยากเข้าไปเลย ก้อมานเด่นชะมัดเลยอ่ะดิ คนอื่นเค้าใส่ชุดนักเรียนกันหมด แต่นี่มาซะเด่น โคดอ่ะ  วันนี้ที่โรงเรียนของฉัน มีเรียนแค่ตอนเช้า แล้วตอนบ่ายก้อปล่อยเด็กกลับบ้าน แต่ห้องฉันนี่ดิ ดั๊น...ถูกอาจารย์ให้จัดบอร์ด เซ็งเลย 
                 ก้อเลยไปดูเธอแข่งร้องเพลงไม่ทันเลย เสียดายมากๆ รุงี้ชิ๊งไปก่อนซะก้อดีอ่ะ อาจารย์ให้ห้องฉันจัดบอร์ด นักเรียนในห้องมีประมาณ 40กว่าคน ไหง...เหลือไม่ถึง 10 คนเลยเนี๊ย เวงกรำ แล้วอย่างงี้เค้าเรียกว่างานของห้องอ่ะป่าวหว่า เหมือนจาไม่ใช่เน่อะ 
               ฉันรีบทำมากเลย จนเพื่อนแซวว่า เห่ย...เร็วกันหน่อยดิว่ะ เนี่ย...มีใครบางคนในเนี่ย มานรีบจาไปหาแฟนมานหว่ะ เห็นจัยมานหน่อยดิ อิอิ... เขิลจังเลยอ่ะ เพื่อนรุทันเนี่ย  แล้วดูซิเนี่ย อุส่าห์อยู่ช่วยเพื่อนแท๊...แท้ ฟ้าไม่เห็นใจบ้างเลย  ฉันอดไปดูเธอแข่งดนตรีที่โรงเรียนเลย น่าเสียดายที่มาดูไม่ทัน กะจาถ่ายรูปไว้ดูต่ะหน่อย อดเลย ดีน่ะที่เพื่อนซิ่งมอเตอร์ไซค์ไปส่งอ่ะ ถ้าขึ้นรถไปหล่ะก้อ 10 นาทีอ่ะ มั้งกว่าจาไปถึง เฮ้ย...เวงกรำจิงๆ เล๊ย... 
               ปีนี้ก้อยังมีขายต้นไม้ ดอกไม้ มีชิงช้าสวรรค์เหมือนเดิม แล้วเราก้อเดินไปรอบๆ ไปที่ซุ้มวิทยาศาสตร์ มีไฟฟ้ากระตุกด้วย เห็นเด็กรุมกันเต็มเลย ได้ยินเสียงออกมาข้างนอกว่า มึงก่องดิ ไม่เอาอ่ะมึงวางก่อน เหอะๆ น่ากลัวชะมัด มานก้อจามีแผ่นที่ตัดเป็นรูปมือสองข้าง แล้วก้อให้ลองจับอ่ะ ถ้าเอามือสองข้างวางพร้อมกันมันก้อจะกระตุก คงเหมือนกับไฟฟ้าช็อตแหละม้าง แต่ฉันไม่กล้าเล่นอ่ะ ดูน่ากลัวยังไงไม่รุ ถ้าเกิดตายไปหล่ะ ทำงัย แล้วก้อเดินวนไปอีกรอบนึง ไปนั่งที่ม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้ 
               ต๊าย...ตาย บ่ายขนาดนี้แล้วยังไม่ได้ทานข้าวอีกหรอเธออ่ะ แล้วอย่างงี้พยาธิจะกินอะไรเนี่ย เด๋วก้อเปงโรคกะเพาะหรอกเนี่ย เวงกรำ แล้วเธอก้อไปซื้ออะไรมากิน แล้วก้อซื้อน้ำมาขวดนึง แค่นี้ไม่แบ่ง ก้อเล่นกินซะหมดขวดเลยหนิ 
               แต่ปีนี้ไม่ได้แข่งฟุตซอลเหมือนปีที่แล้ว เพราะว่าค่าสมัครตั้ง 500 บาท เวงกรำ ทำไมแพงอย่างงี้อ่ะ ก้อดีและ หัดประหยัดซะบ้างน่ะเราอ่ะ พอโรงเรียนเลิกเราก้อกลับบ้านพร้อมกัน วันนี้รถ 4โมงเย็น ทำไมคนเยอะขนาดนี้อ่ะ เธอก้อเลยต้องยืน เหอะๆ สุภาพบุรุษลูกผู้ชายตัวจริง(กระทิงแดง) อ้าว...ไม่ใช่หรอ อิอิ... 
               วันนี้เธอให้ของขวัญฉันอีกแล้วมันคือ หมาน้อย The Dogนั่นเอง เปงตุ๊กตาหมาตัวสีดำ-ขาว หัวโต๊ โต อิอิ...แล้วก้อปิ๊ก หนึ่งอัน มันเป็นสีรุ้งน่ะ ฉันชอบมากเลยแหล่ะ มันแปลกดี สวยด้วย แล้วฉันจะเก็บรักษามันไว้อย่างดี 
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน