26 สิงหาคม 2550 23:08 น.
Vampire
1 ปีของสองเรา....
6 เดือนกว่าแล้วสินะที่เราสองคนไม่ได้เจอกัน แต่ก็แอบเห็นบ้าง พอชื้นใจหน่อย เธอหล่ะเป็นงัยบ้าง คิดถึงฉันบ้างรึปล่าว ส่วนตัวฉันคิดถึงเธอมาก รู้รึปล่าว
365 วันของเรา มาได้จนถึงวันนี้ก็เพราะเรา วันนี้ทำให้ฉันรู้ว่า การรอคอยไม่ใช่เรื่องน่าเศร้าเลย... ฉันคิดถึงเธอมากเลยนะ...ที่รั๊ก...
วันนี้เป็นเธอไปสมัครแข่งดนตรีแล้ววันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายด้วย เธอก็เลยยุ่งๆ แล้วนศท.เค๊าเรียนจบแล้วใช่ม่ะ ดีชะมัด เธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยอีก เทอมหน้าค่อยรับบทหนักอีกครั้ง ได้ข่าวว่า เธอได้เกียรติบัตรแม่นปืนด้วยหรอค๊ะ...แต่เอ...สายตาสั้นไม่ใช่หรอค๊ะ...หรือว่าหลับตายิงอ่ะ เก่งชะมัดเลย ที่โรงเรียนมีนศท.ได้รับเกียรติบัตร 4 คน แล้วแฟนของฉันก็เป็น 1 ใน 4 ด้วยหรอเนี่ย ว๊าว...แล้วจามีใครกล้ามาจีบมั๊ยเนี่ย...คิ๊คิ๊...
แล้ววันนี้จาส่งรูปไปให้นะ เพราะเป็นข้อตกลง แต่อย่าดูตอนกลางคืนนะ เด๋วเก็บเอาไปฝันร้ายไม่รุด้วย แล้วในอีเมล์ที่เราใช้ร่วมกันก็เต็มแล้วอะน่ะ เธอก็ช่วยสมัครเมล์ใหม่ให้ด้วยหล่ะ ทั้งรูปทั้งข้อความยาวเป็น2หน้า3หน้า จาไม่ให้เต็มได้งัย จริงม่ะ...ก็คนมานคิดถึงนี่นา...ให้ทำไงได้หล่ะ
เดือนหน้าฉันต้องไปเชียงใหม่กับคุงแม่ แล้วจาซื้อของมาฝากละกันนะ ฉันเคยบอกเธอว่า พอครบ 1 ปีของเรา ฉันจะบอกว่าทำบางสิ่งให้เป็นของขวัญให้เธอ แต่ว่าเธอต้องไปอ่านในไดอารี่เล่มที่ 2 ของฉันถึงจะรู้ แล้วก็จะได้รู้ซะทีว่า แวมพาย...แวมพายคืออะไร
แต่ก็ไม่รุว่าเธอจะชอบรึปล่าวนะ มันเป็นเรื่องราวของเราสองคน บางครั้งยิ้ม บางครั้งร้องไห้ บางครั้งมีความสุข บางครั้งทุกข์และเศร้าใจ แต่เพราะเรามีเรา และเข้าใจ ทำให้วันนี้ฉันมีเธออยู่ทุกวัน และจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
27 มิถุนายน 2550 22:03 น.
Vampire
ดั่งหวัง...ตามที่ตั้งใจ
เย้...เย้เกรดออกหมดแล้วหล่ะ ได้ 3.38 ตามที่ตั้งใจไว้ ดีใจชะมัดเลย...อืม...ที่โรงเรียนของเธออ่ะมีขบวนการขยับกายสบายชีวีด้วยหรอ เหอะๆไม่ใช่สิต้องเป็นโครงการขยับกายสบายชีวีตะหากหล่ะ แล้วเธอก็เป็นคนหนึ่งในโครงการด้วยใช่ม่ะ เก่งชะมัดเลย
วันนี้เธอก็ต้องไปกรุงเทพเพราะว่าต้องไปดูงาน ต้างแต่ตี 3 เลยหรอ อยู่บนรถห้ามนอนหลับน้ำลายไหลนะ อ้ายคนอื่นเค๊า...
วันนี้ฉันกลับมาอยู่บ้านน้าต้างแต่ตอนบ่ายแล้ว คุงแม่มีธุระนิดหน่อยก็เลยรีบมาส่งแล้วก็รีบกลับไปเลย แล้วก็ออกไปซื้อของเดิมๆ ขนมปัง โยเกิร์ต แอปเปิ้ล แล้วก็นม
ทำไมเธอชอบคิดมาก คิดมากนะ แค่ฉันถามถึงคนเก่าว่ายังเรียนอยู่ที่เดียวกับเธอรึปล่าว ที่ถามก็เพราะอยากรู้เฉยๆ ไม่ได้คิดอะไรเลย ถ้าเธอรู้สึกไม่สบายใจก็ขอโทษด้วยละกัน
เรื่องอีเมล์ของเพื่อนฉัน เธอก็เปิดอ่านได้นี่นา ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เพราะว่าไม่ได้เป็นความลับอะไรเลย เกรงใจหล่ะสิ ฉันก็ไม่ได้ว่าซะหน่อย อย่าคิดมากเลยนะค๊ะ...
เธอเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับเรื่องของเพื่อนสนิทเธอ น่าสลดใจจริงๆเลยอ่ะ ไม่น่าเลย ทำอะไรไม่คิดถึงอนาคต เด็กสมัยนี้คิดอะไรง่ายๆ ไม่เคยคิดถึงผลที่ตามมา ทำไปเรื่องสนุก อนาคตอะน๊า...อีกยาวไกล ตัวเล็กๆที่เกิดมาในอนาคตแล้วเค๊าโตขึ้นจาเชื่อเรามั้ยที่เราสั่งสอน เพราะเราก็เป็นซะเอง แต่ทุกคนคงเคยผิดพลาด เหมือนสำนวนที่ว่า สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง เพราะฉะนั้นจะทำอะไรให้คิดแล้วคิดอีกซะก่อนจะดีมากๆเลย
ตอนนี้เราสองคนคงต้องตั้งใจเรียนให้มากๆ นี่แหล่ะที่ฉันคิด เพื่ออนาคตของเรา และคนที่หวังดีกับเรามากที่สุดก็คือ คุงพ่อกะคุงแม่ของเรา และฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งนะที่หวังดีกับเธอเหมือนกัน...ดูแลตัวเองให้ดีดีนะ...ที่รั๊ก
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
6 มิถุนายน 2550 20:23 น.
Vampire
วันนี้ฉันเหงาจังเลย...เธอ
วันนี้ฉันต้องเตรียมตัวจัดข้าวของในห้องอีกแล้ว เพราะว่าคุณแม่มาส่งที่บ้านน้า ฉันคงต้องอยู่ที่นี่คนเดียวเหมือนเดิม พรุ่งนี้จะเปิดเทอมใหม่อีกแล้ว แล้ววันนี้ฉันก็ผ่านหน้าบ้านเธอเพราะว่าไปทำธุระแถวนั้น แต่เสียดายที่เธอไม่อยู่บ้าน
ไม่รู้ว่าเธอจะร้องไห้รึปล่าวนะ ก็เธอมันเด็กขี้แยนี่นา ชอบร้องไห้อยู่เรื่อยเลย แต่ฉันไม่ร้องไห้หรอกนะ เพราะว่าเคยร้องไปแล้ว ก็เพิ่งจาร้องไห้ไปตอนที่แม่ถามฉันว่า เปิดเทอมจะไปอยู่ที่ไหน ฉันสรุปได้เองเลยว่า อยู่บ้านน้าอีกแล้วหล่ะสิ แล้วมื้อเช้าของวันนั้น ฉันก็กินข้าวกับน้ำตา
ที่จริงฉันเหมือนเด็กที่ขาดความอบอุ่น แต่คิดๆดูแล้วก็อาจเป็นเพราะฉันคิดไปเอง ทุกวันก็อยากให้พ่อกับแม่อยู่กับฉัน อยู่ข้างๆฉัน ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้พูดคุยด้วยทุกเวลาหรือเพราะว่าฉันโตแล้วก็ตาม ฉันก็อยากให้เป็นอย่างนั้นตลอดไป แต่ตอนนี้เหมือนกับว่า ฉันต้องอยู่คนเดียว...หรือเพราะว่าฉันคิดไปเอง
เธอรู้มั๊ย...เด๋วนี้ของๆฉันเกือบทุกอย่างล้วนแล้วแต่เป็นสีฟ้า หรือจะเป็นกำไลอันนั้น อันที่เธอซื้อให้ฉัน มันก็เป็นสีฟ้า แล้วฉันก็ชอบเอามากมาก...
เทอมหน้าฉันมีเรียนภาษาญี่ปุ่นด้วยนะ คอยดูเหอะว่า A จะตามมา เชื่อฉัน...แล้วไปด้วยกันค่ะ เปิดเทอมเธอก็ต้องตั้งใจเรียนด้วยนะ ฉันจะเป็นกำลังให้เธอเสมอ แล้วก็จะเป็นเด็กดี ไม่ไปเที่ยวไหน ถ้าเพื่อนไม่ลากไป ไม่เที่ยวตอนกลางคืน แต่จาไปตอนดึกๆแทน คิ๊คิ๊...ไม่ไปเด็ดขาดค่ะ จะดูแลตัวเอง นอนห่มผ้า โดยเฉพาะห่มขาก่อนนอน ก็ไม่ได้กลัวหรอกค่ะ แต่ป้องกันไว้ก่อน แต่ว่าอย่าเพิ่งไปพูดถึงเลยละกันมานก็ดึกแล้วอ่ะน่ะ เกรงใจ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
26 กุมภาพันธ์ 2550 14:41 น.
Vampire
เกรดออกแล้ว...เป็นไงหล่ะ
ได้ดูละครเรื่องโปรดของเรารึปล่าวค๊ะ...บางรักซอย 9 งัย ตอนที่พี่เต้ยจะง้อแป้ง แต่ตอนนี้แป้งไม่ได้เล่นซะงั้น พี่เต้ยกะจาโผ่ลออกมาจากกล่องของขวัญเพื่อเซอร์ไพร์สแป้งซะหน่อย แต่ที่ไหนได้ พ่อของพี่เต้ยต้างหากที่เป็นคนเซอร์ไพร์ส ตลกดี...
ฮือฮือ...เมื่อวานเกรดเพิ่งจาออกไป 3 ตัว ก็บอกเธอไปแล้วนี่นา...ว่าไม่ได้ A ซักกะตัวเลย เฮ้ย...แย่ชะมัดเลยใช่ม่ะ แค่นี้ก็ทำไม่ได้ น่าจะได้ซักกะตัวนะ เครียดนิดหน่อย เธอผิดหวังรึปล่าว ฉันเสียใจจัง แค่นี้ก็ทำไม่ได้ แล้วเทอมหน้าจะพยายามให้มากกว่านี้นะค๊ะ...ทีหลังเธอหยุดบอกว่าฉันเก่ง ฉันก็ทำได้อยู่แล้ว ฮือ...ไม่ได้เรื่องอีกตามเคย
วิชาสุดท้าย...ภาษาไทย...นี่สิ ใครว่าง่ายกันหล่ะ ถ้าฉันได้ C หล่ะก็ เกรดออกมา 3.1 เทอมแรกได้ 3.1 เนี่ยนะ น้อยไปหน่อยหล่ะม๊าง... ตอนนี้หวังเป็นอย่างยิ่งว่าขอให้ได้ B ก็จาดีมากๆ 3.38 จาดูดีกว่ามาก เพราะคนเราอยู่ได้ด้วยความหวัง ฉันก็อยากหวังให้ได้ B เถอะน๊า...สาธู๊...
ไม่รุว่าคุงแม่ฟังฉันบ่นเรื่องเกรดให้ฟังกี่รอบแล้ว คุงแม่คงเบื่อแย่เลย... แล้วจาเครียดไปทำไมน๊า...ตั้งใจทำไปเท่านั้น แล้วจาหวังผลให้ได้ยิ่งใหญ่ขนาดไหนกัน คนเรานี่น๊า...
อาทิตย์ หน้าก็เปิดเทอมแย๊วน๊า...ตั้งใจเรียนด้วยนะค๊ะ...ฉันก็จะตั้งใจเรียนเหมือนกัน เทอมหน้าไม่ได้ A ซักกะตัวก็ให้มานรู้ไป ว่าไผเป็นไผ เทอมนี้ขอ B ก็พอน๊าอาจารย์... แล้วถ้าว่างจาไปดูเธอแข่งดนตรีแน่นอน ก็อยากเจอเธอที่สุดเลยนี่นา...
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
26 มกราคม 2550 16:48 น.
Vampire
จะถูกใจรึปล่าวนะ...
เธอ...ฉันมีของขวัญตอนที่เราพบกันด้วยนะ แต่ว่าตอนนี้ของเก็บเป็นความลับก่อนนะ เพราะว่าจาเก็บไว้บอกตอนเรารักกันครบ 1 ปี แต่ขอโทษด้วยนะที่ฉันไม่สามารถบอกเธอได้ในเมล์ ก็ฉันบอกเธอแล้วงัยว่าตอนเราพบกัน เธอถึงจะได้ของขวัญ อืม...จะเก็บเป็นความลับได้ถึงวันนั้นรึปล่าวน๊า... แต่ฉันจะเขียนไว้ในไดอารี่ให้เธอได้อ่านเดือนหน้านะ
อืม...ของขวัญชิ้นนี้จะถูกใจเธอรึปล่าวน๊า...ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ก็มีให้เลือก...ถูกใจ กะ ไม่ถูกใจ อ่ะนะ แต่ถ้าเธอไม่ชอบหล่ะก็ต้องบอกกันตรงๆเลยนะ ต่อไปก็จะไม่มีอีกแล้ว ขอโทษไว้ล่วงหน้าละกัน แต่ฉันแค่อยากให้เธอได้อ่าน แล้วก็ตั้งใจทำด้วย เธอจะได้เก็บไว้ แล้วจะรับมันไว้ได้รึปล่าวหล่ะ
อืม...แล้วจาไม่ยอมปริปากบอกเธอได้มั๊ยเนี่ย 5 ปีเชียวนะที่เราจะได้พบกัน จาใจแข็งไปรึปล่าวเนี่ย แล้วจาทำได้มั๊ยน๊า...เอาใจช่วยหน่อยละกันนะ...
ฉันนี่ผิดกันเธอเลย ที่เธอบอกฉันหมดทุกอย่างว่า ทำอะไรให้ฉันบ้าง ลิสต์นี่ยาวเป็นหางว่าวงูเลยด้วย...คิ๊คิ๊...ถ้าบอกก็ไม่เซอร์ไพร์สสิค๊ะ...
ถึงเธอจะบอกฉันว่า เธอทำอะไรให้ฉันบ้าง แต่ฉันอยากเห็นตอนนี้นี่นา ฉันก็ต้องมานั่งคิดว่า เอ...ที่เธอทำมานจาออกมารูปแบบไหนกันน๊า...ยิ่งคิดก็ยิ่งทรมานใจค่ะ อยากเจอเธอขึ้นมาซะงั้น แต่ถ้าเธอยังไม่รู้หล่ะก็ เธอจะได้ไม่ต้องทรมานใจเพราะว่าอยากเห็น...อยากเห็น ก็ประมาณเนี๊ยอ่ะนะ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
หน้าส่วนตัว
615
