10 พฤศจิกายน 2548 15:20 น.
Vampire
วันวิชาการของโรงเรียนเธอ(อีกแล้ว) ผ่านมา 1 ปีแล้วหรอเนี๊ย...
ตอนนี้ปลายเดือนมกรา แล้วน่ะ วันเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน ฉันก้อไปงานวิชาการที่โรงเรียนเธอเหมือนเคย แต่เอ...ไม่เหมือนสิ ฉันเปลี่ยนสถานะไปหนิ
ก้อเมื่อปีก่อนอ่ะ ฉันไปในฐานะ คนที่เธอแค่อยากให้ไปด้วย แต่ตอนนี้เธออยากให้ฉันไปด้วยมากกว่า แล้วเราก้อเป็นแฟนกันด้วยแหล่ะ อิอิ...น่ารักซะขนาดเนี๊ย ปีนี้ไม่ค่อยครึกครึ้นเท่าไหร่อ่ะ อาจเปงเพราะว่า เกิดคลื่นยักษ์ สึนามิ ก้อเปงได้ เอ...แต่จาเกี่ยวกันมั้ยหว่า อาจจะเกี่ยวก้อได้ เกี่ยวนิดๆงัย
วันนี้ฉันใส่ชุดพละด้วยอ่ะ ไม่ค่อยอยากเข้าไปเลย ก้อมานเด่นชะมัดเลยอ่ะดิ คนอื่นเค้าใส่ชุดนักเรียนกันหมด แต่นี่มาซะเด่น โคดอ่ะ วันนี้ที่โรงเรียนของฉัน มีเรียนแค่ตอนเช้า แล้วตอนบ่ายก้อปล่อยเด็กกลับบ้าน แต่ห้องฉันนี่ดิ ดั๊น...ถูกอาจารย์ให้จัดบอร์ด เซ็งเลย
ก้อเลยไปดูเธอแข่งร้องเพลงไม่ทันเลย เสียดายมากๆ รุงี้ชิ๊งไปก่อนซะก้อดีอ่ะ อาจารย์ให้ห้องฉันจัดบอร์ด นักเรียนในห้องมีประมาณ 40กว่าคน ไหง...เหลือไม่ถึง 10 คนเลยเนี๊ย เวงกรำ แล้วอย่างงี้เค้าเรียกว่างานของห้องอ่ะป่าวหว่า เหมือนจาไม่ใช่เน่อะ
ฉันรีบทำมากเลย จนเพื่อนแซวว่า เห่ย...เร็วกันหน่อยดิว่ะ เนี่ย...มีใครบางคนในเนี่ย มานรีบจาไปหาแฟนมานหว่ะ เห็นจัยมานหน่อยดิ อิอิ... เขิลจังเลยอ่ะ เพื่อนรุทันเนี่ย แล้วดูซิเนี่ย อุส่าห์อยู่ช่วยเพื่อนแท๊...แท้ ฟ้าไม่เห็นใจบ้างเลย ฉันอดไปดูเธอแข่งดนตรีที่โรงเรียนเลย น่าเสียดายที่มาดูไม่ทัน กะจาถ่ายรูปไว้ดูต่ะหน่อย อดเลย ดีน่ะที่เพื่อนซิ่งมอเตอร์ไซค์ไปส่งอ่ะ ถ้าขึ้นรถไปหล่ะก้อ 10 นาทีอ่ะ มั้งกว่าจาไปถึง เฮ้ย...เวงกรำจิงๆ เล๊ย...
ปีนี้ก้อยังมีขายต้นไม้ ดอกไม้ มีชิงช้าสวรรค์เหมือนเดิม แล้วเราก้อเดินไปรอบๆ ไปที่ซุ้มวิทยาศาสตร์ มีไฟฟ้ากระตุกด้วย เห็นเด็กรุมกันเต็มเลย ได้ยินเสียงออกมาข้างนอกว่า มึงก่องดิ ไม่เอาอ่ะมึงวางก่อน เหอะๆ น่ากลัวชะมัด มานก้อจามีแผ่นที่ตัดเป็นรูปมือสองข้าง แล้วก้อให้ลองจับอ่ะ ถ้าเอามือสองข้างวางพร้อมกันมันก้อจะกระตุก คงเหมือนกับไฟฟ้าช็อตแหละม้าง แต่ฉันไม่กล้าเล่นอ่ะ ดูน่ากลัวยังไงไม่รุ ถ้าเกิดตายไปหล่ะ ทำงัย แล้วก้อเดินวนไปอีกรอบนึง ไปนั่งที่ม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้
ต๊าย...ตาย บ่ายขนาดนี้แล้วยังไม่ได้ทานข้าวอีกหรอเธออ่ะ แล้วอย่างงี้พยาธิจะกินอะไรเนี่ย เด๋วก้อเปงโรคกะเพาะหรอกเนี่ย เวงกรำ แล้วเธอก้อไปซื้ออะไรมากิน แล้วก้อซื้อน้ำมาขวดนึง แค่นี้ไม่แบ่ง ก้อเล่นกินซะหมดขวดเลยหนิ
แต่ปีนี้ไม่ได้แข่งฟุตซอลเหมือนปีที่แล้ว เพราะว่าค่าสมัครตั้ง 500 บาท เวงกรำ ทำไมแพงอย่างงี้อ่ะ ก้อดีและ หัดประหยัดซะบ้างน่ะเราอ่ะ พอโรงเรียนเลิกเราก้อกลับบ้านพร้อมกัน วันนี้รถ 4โมงเย็น ทำไมคนเยอะขนาดนี้อ่ะ เธอก้อเลยต้องยืน เหอะๆ สุภาพบุรุษลูกผู้ชายตัวจริง(กระทิงแดง) อ้าว...ไม่ใช่หรอ อิอิ...
วันนี้เธอให้ของขวัญฉันอีกแล้วมันคือ หมาน้อย The Dogนั่นเอง เปงตุ๊กตาหมาตัวสีดำ-ขาว หัวโต๊ โต อิอิ...แล้วก้อปิ๊ก หนึ่งอัน มันเป็นสีรุ้งน่ะ ฉันชอบมากเลยแหล่ะ มันแปลกดี สวยด้วย แล้วฉันจะเก็บรักษามันไว้อย่างดี
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
2 พฤศจิกายน 2548 14:27 น.
Vampire
ลิ้นกับฟัน พบกันที่ไรก้อเรื่องใหญ่ น้ำกับไฟไม่เจอกันได้ก้อดี...
เฮ้ย...เราจะทะเลาะกันอีกแล้วหรอเนี่ย เพิ่งจาผ่านวันเกิดของฉันมาแค่ 7 วันเองเนี่ยน่ะ ก้อรู้ รู้ กันอยู่ว่าฉันหน่ะ ขี้หึงซะขนาดไหน ยังจาทำอย่างงี้อีก
เนี่ย...ไม่รักก้อคงไม่หึงหรอกหน้า รู้มั้ย ทำให้ฉันต้องร้องไห้ เป็นเด็กขี้แยอีกแล้ว
ก้อบอกแล้วงัย ถ้าฉันเลิกกับเธออ่ะ ฉันจะร้องไห้ แต่ร้องแค่ครั้งเดียวน่ะ ไม่ร้องไห้ฟูมฟายหรอก เพราะมันไม่ช่วยให้อะไรๆดีขึ้น ร้องแล้วก้อสบายใจดีอ่ะ
ก้อคือว่า แม่ของฉันมารับ แล้วก้อสวนทางกับรถที่เธอนั่งกลับบ้านอ่ะแหล่ะ ฉันเห็นเธอด้วยน่ะ แรกๆดีใจมากเลย แต่เห็นว่าเธอนั่งติดกับน้องคนนี้ คนที่ฉันก้อรุจัก แต่ว่าไม่ค่อยไว้ใจเธออ่ะ
น้องคนนั้นอยู่โรงเรียนเดียวกับฉัน เค้าอยู่ม.4ส่วนฉันอยู่ม.6 แล้วเธอก้ออยู่ม.3 ฉันก้อคุยกับน้องคนนั้นเค้าธรรมดาน่ะ เพราะว่าพ่อแม่ของน้องเค้าเป็นครูโรงเรียนเดียวกับแม่ของฉันนี่แหล่ะ เราถึงรุจักกัน น้องเค้าก้อน่ารักอ่ะ ขาวดี เรียนก้อใช้ได้ทีเดียว แต่มีแฟนแล้ว ฉันไม่คิดเรื่องน้องเค้ามีแฟนแล้วหรอกน่ะ ถ้ามีก้อเลิกกันได้หนิ ขนาดเป็นสามี ภรรยากันก้อยังเลิกกันได้เลย ไม่ใช่หรอ ก้อคนมานจะหึงอ่ะ อะไรก้อห้ามไม่อยู่
พอฉันเห็นเธอนั่งใกล้กับน้องคนนั้น โดยที่ไม่มีฉันอยู่ใกล้ๆ ฉันว่ามันยังงัย ยังงัยอยู่น๊า แล้วฉันก้อหันกลับมาทันที ฉันไม่มองเธออีกเลย ตอนเย็น ของอีกวันนึงเราได้เจอกันที่ท่ารถ เพื่อนของฉันไปส่งฉันขึ้นรถ ฉันเจอเธอพอดี แต่ฉันก้อไม่ได้สนใจเธอ ก้อเดินมากับเพื่อนแต่อาจจะเร็วไปหน่อยก้อได้มั้ง เธอเลยบอกกับฉันว่า ฉันแทบจะวิ่งหนีเธอ เหอะๆ แต่ก้ออาจจะจิงก้อได้ ฉันบอกกับเพื่อนของฉันว่าเธอเป็นแฟนของฉันด้วยน๊า เขิลหล่ะซี้ แล้วฉันก้อมานั่งที่รถ ฉันถามเธอว่า เมื่อวันศุกร์เธออ่ะ นั่งข้างใคร เธอก้อบอกฉันว่า นั่งข้างน้องคนนั้น แล้วก้อทำเป็น เขยิบ มานั่งติดกับฉันอีก เวงกรำ รู้มั้ยเนี่ยว่าตอนนี้ฉันอ่ะคิดมากโคดๆ ก้อรู้อ่ะว่าเธอแกล้งฉันเล่น แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้เล่นกับเธอน่ะ ฉันงอนเธอมากจิงๆเลยเนี่ย แล้วเมื่อไหร่จาง๊อเนี่ย ยังจามาแกล้งกันอยู่นั่นแหล่ะ เด๋วปั๊ดเหนี่ยวเลย
วันนั้นฉันไม่คุยกับเธอเลยด้วยซ้ำ ฉันเงียบตลอดทางกลับบ้าน เธอนั่นแหล่ะที่เป็นคนพูดกับฉัน แต่ฉันก้อไม่ได้ตอบซักคำ
เฮ้ย...ทำไมวันนี้มันเลวร้ายอย่างนี้ น๊า... กลับบ้านไปโคดเสียใจเลย รู้สึกผิดมากๆ ก้อเธออ่ะบอกกับฉันว่า จาไม่กวนใจอีกและ เวงกรำ นี่ฉันกำลังงอนเธออยู่น่ะ แล้วนี่อ่ะไร แค่นี้ง๊อ ฉันไม่ได้แล้วก้อพูดอย่างงี้หรอ ดูซิทำให้ฉันเปงคนผิดอีก เอ๊า...เอาเข้าไป เวงกรำ ฉันเลยต้องมานั่งเสียน้ำตาอีกแล้ว
พอมาถึงตอนเช้าของอีกวัน เหอะๆ ตาบวมนิดๆ ก้อร้องไห้เมื่อคืนอ่ะจิ เพื่อนของฉันที่อยู่บ้านใกล้กันก้อสนิทกับฉันเหมือนกันแหล่ะ เค้ารู้เรื่องของฉันตั้งแต่ฉันแอบชอบเธอ เมื่อ 3 ปีที่แล๊ว แล้ว เค้าก้อสนิทกับเธอเหมือนกัน เค้าว่าฉันว่า ฉันทำอะไร ไร้สาระ เวงกรำ นี่มานเพื่อนฉันหรอเนี่ย ทำไมเข้าข้างคนอื่น ซะงั้นอ่ะ
แล้วเช้านี้ฉันก้อไม่ได้คุยกับเธอเลย เรานั่งกันคนละที่ ก้อเธออ่ะ คงไม่สนใจฉันอีกแล้ว
พอมาตอนเย็น วันนี้แม่ของฉันไม่มารับ ฉันก้อเลยได้โอกาส จะง๊อเธอต่ะหน่อย
เฮ้ย...เรื่องนี้ฉันเปงคนผิดจิงๆ ช่ายมั้ยเนี่ย กรำ พอฉันมาที่ท่ารถ ฉันวางกระเป๋าที่เบาะ แล้วก้อไปนั่งที่ท่าน้ำ (ท่ารถอยู่บริเวณริมแม่น้ำ) แล้วก้อรอเธออ่ะแหล่ะ หลายครั้งที่เรารอรถออกประมาณ 5 โมงเย็น เราสองคนก้อจะมานั่งคุยกันที่นี่ แต่วันนี้มีฉันต้องนั่งอยู่คนเดียว
ก้อเธออ่ะจิ พอมาถึงรถแล้วก้อไม่ยอมไปไหน แถมยังไม่นั่งข้างฉันอีก เวงกรำ รังเกียจฉันขนาดนี้เลยหรอ รู้มั้ยว่าคนบนรถมองฉันกับเธอกันทุกคน เพราะว่าเราจะนั่งด้วยกันทุกวัน แต่วันนี้ไม่ใช่อย่างงั้น ฉันตกใจมากที่เธอ นั่งคนละที่กับฉัน เธอไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อน ฉันรุว่าเมื่อวานฉันทำผิดไป ฉันก้อเลยย้ายที่นั่งมานั่งข้างเธอ เพื่อจาได้คุยกับเธอให้เข้าใจซะที
แต่ทำไมเธอเป็นเหมือนกับฉัน คนเมื่อวานแล้วฉันก้อเป็นเหมือนกับเธอคนเมื่อวาน ฉันพยายามคุยกับเธอ ทำให้เราลืมเรื่องเมื่อวานให้ได้ แต่ฉันถามเธอตั้งหลายคำ เวงกรำ เธอตอบฉันแค่คำเดียว
เฮ้ย...ฉันก้อไม่รุจาทำไงเหมือนกัน ฉันบอกเธอว่า น่ารักก้อไม่น่ารัก หล่อก้อไม่หล่ะ เธอเหมือนจะยิ้ม แต่สงสัยเธอจะแค้นฉันเมื่อวาน ก้อเลยไม่ยิ้มหวานๆ ให้ฉันดู แถมยังบอกกับฉันอีกว่า ไม่สำเร็จหรอก เวงกรำ นี่ฉันง๊อเธออยู่น่ะ ไม่เห็นจัยกันบ้างเลย ใจร้ายชะมัดเลย ฉันง๊อเธออยู่ตั้งนาน แต่ฉันเป็นคนงอนเธอน่ะเนี่ย
ตอนนั้นเธอเคยถามฉันว่า ถ้าเกิดว่าเธองอนแล้วฉันจะง๊อเธอมั้ย ฉันตอบว่า ง้อสิ แต่ว่าถ้าหากว่าฉันง้อแล้วไม่มีอะไรดีขึ้นมา ฉันก้อจะไม่ง้ออีกต่อไป ถ้าง้อแล้วเธอไม่รักฉันเหมือนเดิม แล้วฉันจะง้อไปเพื่ออะไร
เมื่อสิ่งที่ฉันพยายามทำมันให้ดีที่สุดแล้ว ผลที่ได้รับมันออกมาแค่นี้ ก้อถือว่าดีมากแล้วไม่ใช่หรอ แต่เธอกลับบอกฉันว่า เธอจะง้อฉัน ง้อจนฉันหายโกรธให้ได้ จนกว่าฉันจะให้อภัยเธอ
แต่เอ...เมื่อวานนี้ยังไงเนี่ย ฉันยังไม่หายโกรธเลย แค่นี้ไม่รักฉันแล้วหรอเนี่ย ใกล้จาถึงบ้านและ ฉันก้อไม่คุยกับเธออีกเลย เรานั่งเงียบกันตลอด ปล่อยให้เวลาผ่านไป
ฉันก้อเลยให้กระดาษเธอแผ่นนึง ที่เขียนข้อความประมาณว่า (เลิกกันเห่อะน่ะ ในเมื่ออะไรๆมันก้อไม่ดีขึ้นมา เด๋วก้อเจอคนใหม่ คงเป็นคนที่ดีกว่าฉัน ขอให้โชคดี) เฮ้ย...คืนนี้ต้องร้องไห้อีกตามเคย แย่จังเลยเรา
(ก้อคนมันขี้หึงนิดนึงก้อคิดไกล ต้องคิดระแวงไปอยู่เสมอ ทุกเรื่องที่ทำลงไป ยังไม่เข้าใจอีกหรือ...รักเธอ จะให้ไปหึง...ใคร...)
แน่ใจแล้วหรือว่าความรักของเราจะจบลงแค่ตรงนี้ รอมาต้าง3ปีอ่ะน่ะ แค่นี้เร็วไปป่าว อิอิ...
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
24 ตุลาคม 2548 13:06 น.
Vampire
ดีใจจังที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่ หนูรักแม่ที่สุดเลยค่ะ ปีนี้มีความสุขที่สุดเลย ก้อมีหวานใจให้ของขวัญวันเกิดด้วยไง แต่ฉันสิไปรับด้วยตัวเองไม่ทัน ต้องให้เธอ ฝากไว้ที่รถ ที่เราขึ้นเป็นประจำ ก้อฉันหน่ะ ตื่นเต้นไปหน่อย อย่างงี้ไม่เรียกว่าหน่อยแล้วม้าง ก้อฉันนอนไม่หลับเกือบทั้งคืนเลยอ่ะ...
กว่าจานอนหลับได้ก้อเที่ยงคืนเห็นจาได้ ก้อเธอบอกกับฉันว่า ต้องขึ้นรถ 6 โมงเช้าให้ได้น่ะ เพราะว่าเธอจะให้ของขวัญกับฉัน
แต่เพราะว่าเมื่อคืนนอนดึกไปหน่อยอ่ะ ก้อเลยตื่นไม่ทัน ฉันหล่ะ โคดเซ็งเลย เฮ้ย...เธอจะว่าฉันมั้ยเนี่ย วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันไปโรงเรียนสาย ก้อเพราะว่าฉันต้องไปรับของขวัญที่ท่ารถนั่นแหล่ะ เพราะว่าเราเคยพูดกันไว้ว่า ถ้าหากฉันไปไม่ทันหล่ะก้อ ให้เธอฝากของขวัญไว้ที่ท่ารถนั่นแหล่ะ ฉันจะไปเอาเอง เฮ้ย...แล้วฉันก้อไปไม่ทันจิงๆ ขอโทษด้วยน่ะ ขอโทษจิงๆ
ฉันรู้ว่าเธอมีคำพูดอีกมากมายที่จะบอกกับฉันในวันนี้ ถ้าหากว่าเราขึ้นรถไปด้วยกันก้อคงจะดีไม่น้อย เป็นเพราะฉันคนเดียว ที่นอนขี้เซา อิอิ...
เธอให้ตุ๊กตาหมีสีขาว ตรงท้องของมันเขียนว่า Happy Birthday แล้วก้อมีกระดาษอีกแผ่นนึง เธอวาดรูปเราสองคนลงไป
แล้วเธอก้อกำลังร้องไห้พูดออกมาว่า ตัวเอง..!!น๊ะน๊ะ ดีกันน๊า แล้วเธอก้อร้องไห้ใหญ่เลย ส่วนฉัน งอนเธอหันหน้าไปคนละทางแล้วก้อบอกว่า เช่อะ อีตาตัวแสบ อีเด็กขี้งอแง เหอะๆ น่ารักชะมัดเลย ฉันชอบมากน่ะ แล้วก้อมีคำว่าขอโทษ ดีกันน่ะ เขียนอยู่ในหัวใจดวงใหญ่ เบ่อ เร่ม เลยหล่ะ
สืบเนื่องมาจากเหตุการณ์ครั้งก่อนแหล่ะม้าง ก้อห่างกันไม่นานเท่าไหร่อ่ะ แล้วก้อมีอีกอย่างนึง ฉันเกือบลืมไป มีการ์ดอีกใบนึง ที่เขียนให้ฉัน ประมาณว่า ขอให้ฉันมีความสุข อ่ะน่ะ
ฉันอยากจาบอกอะไรเธอซักอย่าง ก้อคือว่า ฉันขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้กับฉัน ฉันดีใจและมีความสุขมาก และก้อให้เธอเป็นอย่างนี้ตลอดไปจะได้ไหม รักฉันคนนี้ไปนานๆเท่าที่เธอจะทนได้ ได้รึป่าว
แล้วเพื่อนของฉันก้อให้ของขวัญกับฉันเหมือนกัน เพื่อนๆ อิจฉาฉันใหญ่เลยอ่ะ ที่เธอทำของขวัญให้ฉัน เพื่อนๆมานรื้ออ่านกันหมดเลยอ่ะ เหอะๆ ยังบอกว่าเธอน่ารักอีกด้วยน่ะ เธอเขิลรึป่าวน๊า อิอิ...ก้อเธอน่ารักซะขนาดนี้แล้วจาไม่ให้ฉันรักเธอได้อย่างงัยหล่ะ
แล้วตอนเย็น ฉันก้อไม่ได้กลับบ้านพร้อมกับเธอ เพราะว่าแม่มารับไปกินอะไรกันนิดหน่อย ฉลองอ่ะจิ
วันนี้ก้อเลยไม่ได้คุยกันเลย เน่อะ แต่ไม่เปงไร ปีหน้าก้อยังมีวันคล้ายวันเกิดของฉันเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าเราจะยังได้เจอหน้ากันอีกรึป่าวเน่อะ
ถึงเราไม่ได้เจอหน้ากันแต่เราก้อยังมีใจที่มั่นคงไม่ใช่หรอ เราจะรักกันตลอดไป เน่อะ เน่อะ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
21 ตุลาคม 2548 09:20 น.
Vampire
ทำไมเธอใจร้ายกับฉันจังเลยอ่ะ...
วันนี้อากาศดี ท้องฟ้าปอดโปร่ง ก้อเลยมาออน m ดีกว่าเรา
ฉันนั่งเล่น msn อยู่ดีๆ มีผู้หญิงคนนึงแอ็ดเข้ามาหาฉัน เธอคนนั้นชื่อ มิว เธอก้อถามฉันว่า ฉันชื่ออะไรหรอค่ะ อยู่ม.อะไร อยู่โรงเรียนอะไร จังหวัดอะไร เรียนเป็นไงบ้าง(ฉันก้อยัง งง อยู่ว่า แล้วเธอเอาเมล์ของฉันมาได้อย่างไรเนี่ย)
แต่ว่าฉันก้อคุยกับมิวน่ะ ฉันถามมิวว่า เธอเรียนที่ไหน เธอตอบว่า เรียนสวนกุหลาบ ฉันบอกว่า เธอคงเรียนเก่งหล่ะซิ เรียนไม่เก่งแต่ก้อไม่ห่วยน่ะ เธอตอบ มิวถามว่า เรามีแฟนหรือยัง ตอนแรกเราไม่ได้ตอบว่ามีแล้ว แต่ตอบว่า ไม่บอก ไม่รุ
ฉันก้อเลยถามมิวว่า แล้วเธอหล่ะมีแฟนรึยัง มิวตอบว่ามีแล้ว แต่ตอนนี้ทะเลาะกันอยู่ อืม...แล้วมิวทำไมไม่ง้อเค้าหล่ะ แฟนขี้งอนมากหรอ
แต่มิวก้อถามเราอีกแล้ว ว่ามีแฟนหรือยัง เราก้อตอบว่า ไม่มีมั้ง ไม่บอก ไม่รุ มิวบอกว่า ไม่จิงหรอ บอกหน่อยดิ เราผู้หญิงด้วยกัน น่ะบอกหน่อย สุดท้ายเราก้อตอบไปว่า มีแล้ว
แล้วแฟนเธอเป็นคนอย่างงัยหล่ะ ฉันตอบว่า น่ารัก แสนดี มิวถามว่าจิงหรอ เราจีบแฟนเธอได้มั้ย ฉันเริ่ม งง (เอ...ยังไงเนี่ย ยัยคนนี้ ซะงั้นอ่ะ)
ฉันก้อเปลี่ยนเรื่องคุยไปเลย คุยเรื่องแฟนมิวดีกว่า ทะเลาะกันอยู่ไม่ใช่หรอ แล้วจาทำไงอ่ะ มิวบอกว่าไม่กล้าโทรไปหา เพราะว่ากลัวเค้าไม่รับสาย
ฉันเลยบอกไปว่า อ้าว...ถ้าไม่โทรไปแล้วจารุได้งัยว่าไม่รับอ่ะ โทรไปจิน่ะ แล้วซักพักมิวก้อบอกว่า เราต้องไปแล้วน่ะ บายจ่ะ แล้วเราก้อบาย ตอบ
ผ่านไปไม่ถึง 1 นาที เธอก้อออน m เราสองคนก้อคุยกันธรรมดาอ่ะน่ะ หวานบ้าง เน่าบ้าง แต่เน่านี่สิ ส่วนมากจาเป็นของเธอน่ะ ฉันถามเธอว่า ไม่อ่านหนังสือหรอเนี่ย (เพราะว่าเธอใกล้จะสอบมิดเทอมแล้ว)
เธอบอกว่า จะอ่านตอนเที่ยง ถามว่ากินข้าวอ่ะยัง ตื่นนอนกี่โมง แล้วอาบน้ำอ่ะยังเนี่ย
อยู่ดี ดี เธอถามฉันว่า รู้จัก มิว รึป่าว (นรก...เริ่มมาเยือนแล้ว เธอรู้บ้างมั้ยเนี่ย ) เวงกรำ แล้วจาถามทำไมก้อไม่รุ สติสัมปะชันยะแตกซ่าน ธาตุไฟเข้าแทรก
ฉันรุว่า ฉันโดนหรอกถามเรื่องเกี่ยวกับเธอ เพราะเธอไม่มั่นใจในตัวฉันหรอเนี่ย เวงกรำจิงๆเลย
อ้าว...ทำไมเธอทำอย่างนี้อ่ะ เธอตอบว่า ก้อแค่อยาก มั่นใจ เฉยๆ ว่าฉันหน่ะคิดอย่างงัยกับเธอ ฉันรักเธอมากน่ะ ที่ผ่านๆมานี้ เธอไม่เคยมั่นใจในตัวฉันเลย ใช่มั้ย ไม่เคยเชื่อใจฉันเลย ฉันเสียใจ จิงๆ เธอทำอย่างนี้ เค้าเรียกว่า ไม่เชื่อใจ กันแล้ว รู้ไว้ซะด้วย!!!
เฮ้ย... วันนี้ฉันได้รับคำว่า ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ แล้วก้อขอโทษ เป็นร้อยครั้งได้หล่ะมั้ง เรื่องนี้ฉันขำ ไม่ออกเลยอ่ะ เด๋วฉันก้อลืมมัน ฉันคิดอย่างนั้น เรื่องนี้ทำให้ฉันไม่ค่อยจะสบายใจเลย
ฉันระแวงไปหมดแล้ว ถ้ามีคน แอ๊ด เมล์ของฉันอีก แล้วฉันควรจะคุยกับคนๆดีมั้ย (ฉันถามกับตัวเอง) ดีน่ะเนี่ยที่เป็นผู้หญิงคุยกับฉัน แต่ถ้าเป็นผู้ชายหล่ะก้อ ฉันไม่มีทางตอบอย่างนี้แน่นอน หึ(อยู่ในอารมณ์โกรธ)!!!
แถม เธอยังบอกกับฉันอีกน่ะว่า อ้าว...ฉันไม่รุหรอว่า เป็นเธอ เวงกรำ แล้วฉันจารุได้อย่างงัย ก้อฉันมันโง่ขนาดนี้อ่ะ (แล้วคัยจาไปรู้ว่า เธออ่ะแกล้งฉั๊น) ไม่อย่างงั้นฉันก้อไม่โกรธ จนควันออกหูหรอกน่ะ ดีน่ะที่ตอบไปว่า น่ารัก แสนดี เวอร์ไปนิดส์ เปงงัยหล่ะ รู้หรือยังว่าฉันรักเธอมากแค่ไหน
แล้วเธออ่ะ แกล้ง ฉันทำมัยอ้าาา... ดีน่ะค่ะ ที่อาทิตย์หน้าสอบ ฉันก้อเลยไม่อยากให้เธอคิดมาก เด๋วไม่มีสมาธิตั้งใจอ่านหนังสือสอบอ่ะสิ ที่จิงเธอน่าจะสอบไปต้างนานแล้วเน่อะ ไม่อย่างงั้นหล่ะก้อ เธอต้องร้องไห้ เป็นเด็กขี้แย เพราะว่าฉันจะแกล้งเธอเหมือนกัน อิอิ...(ล้อเล่นน่ะ) ฉันเป็นคนรักมาก ก้อเกลียดมากน่ะ แต่ว่าเธอแค่หยอกฉันเล่นใช่ม๊า ฉันเกลียดเธอไม่ลงหรอก ก้อรอมาตั้ง 3 ปี ได้แล้วมั้งกว่าจาได้รักเธออ่ะ เรื่องแค่นี้ทำให้ฉันเลิกกับเธอไม่ได้หรอกน่ะ ที่รักของฉัน
อยากจะร้องไห้เหมือนกันน่ะ แต่ว่าไม่ร้องหรอกหน้า เพราะว่าฉันเข้มแข็งพอ แล้วก้อไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคด้วยน๊า ขอให้เธอตั้งใจทำข้อสอบให้เต็มที่น่ะ ฉันเป็นกำลังใจให้
ยังรักเธอเสมอ ไม่ว่าวันนี้หรือว่าตลอดไป ติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
19 ตุลาคม 2548 08:41 น.
Vampire
วันนี้ฉันสอบเสร็จวันสุดท้าย อืม...เทอมที่1ก้อจบสิ้นลงแล้วน่ะ เหลืออีกแค่เทอมเดียวเองเราอาจจะไม่ได้อยู่เห็นหน้ากันเหมือนทุกๆวันอย่างนี้ก้อเป็นได้ ฉันอาจต้องไปเรียนที่อื่นก้อได้น่ะ แต่เราจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้มีค่า และเราจะพยายามทำแต่สิ่งที่ดีๆ สำหรับเราสองคนน่ะ
เธอมาหาฉันที่โรงเรียน (เสื้อสีขาว-กางเกงยีนส์-เป้สีดำ) วันนี้โรงเรียนของเธอปิดให้อ่านหนังสือเพราะจะสอบหลังปีใหม่เธอก้อเลยบอกว่า ถือโอกาสเที่ยวปีใหม่เพื่อผ่อนคลาย แล้วก้อจาได้ตั้งใจอ่านหนังสือ (อืม...แล้วมานจาเกี่ยวกันมั้ยเนี่ย แผนป่าวเนี่ย)
วันนี้เกือบจะสิ้นปีแล้วน่ะ ก้อวันนี้ มันวันที่30ธันวาไง เพื่อนของเธอและเพื่อนของฉันต่างชวนเราทั้งสองคนไปเที่ยวด้วยกัน แต่เอ...ไหงเราสองคนกลับหนีกันไปเที่ยวกันสองคน สวีทซะขนาดนี้หว่า
แถมเราสองคนยังโดนเพื่อนว่าอีกด้วย ก้อเธออ่ะแหล่ะ โดนเพื่อนว่าคนเดียว ไม่ได้หรือไง ดูซิเนี่ย ทำให้ฉันต้องพลอยโดนเพื่อนๆว่าไปด้วยเลย เพื่อนของฉันบอกว่า แค่นี้ทิ้งเพื่อนเลยช่ายไหม แต่ว่าก้อจาปีใหม่ทั้งทีอ่ะน่ะ ไปเที่ยวกับคนพิเศษหน่อยไม่ได้หรือไงหล่ะ อิอิ... ตลกจัง
หนีเพื่อนเที่ยวกันสองคน
วันนี้ฉันคิดว่าเป็นวันเดทครั้งแรกของเราสองคนน่ะ ก้อไปดูหนังครั้งแรกด้วยกันสองคน ไปกินข้าวกัน อารายประมาณเนี่ย มีความสุขชะมัด
เราไปดูหนังที่ห้างแห่งนึง เธอเจอเพื่อนหลายคนมาก เด๋วเดินไปก้อเจออีกและ คนโน้น คนนี้ ทักกันแทบทุกพื้นที่ แล้วหนึ่งคนในนั้น เปงเพื่อนสนิทของเธอเอง
เธอเคยเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับเพื่อนคนนี้มามากเหมือนกัน เพื่อนสนิทคนนี้ของเธอหน้าคล้ายกับเธอมาก คุณครูที่โรงเรียนยังบอกว่า เธอสองคนเป็นฝาแฝดกันรึงัย เพื่อนของเธอ (ฉันคิดว่าหล่อน่ะ) ขาว แล้วก้อคิ้วเข้ม แต่ว่าเจ้าชู้มากๆ ฉันก้อเลยไม่ชอบ ฉันเกลียดผู้ชายเจ้าชู้ที่สุดเลย (ไม่เข้าใจว่าทำไม ไม่รักเดียวใจเดียวไม่ได้ มันจาตายยังงั้นหรอ)
แต่เวลาเธออยู่กับฉันเธอไม่เจ้าชู้น่ะ ไม่รุว่าไปอยู่กับสาวๆคนอื่นจาเปงอย่างงัยน๊า ไม่เป็นไร แค่ไม่ให้ฉันเห็นกับตาก็ โอเค...
เด๋วนี้ฉันมักใช้คำว่า หล่อก้อไม่หล่อ น่ารักก้อไม่น่ารัก กับเธอเสมอ พอใช้คำนี้ทีไร เธอชอบยิ้มให้ฉันทุกที แล้วเธอก้อน่ารักมากเวลาเธอยิ้ม
วันนี้เธอเอา เฟรนชิพ มาให้ฉันอ่านด้วย อืม...อยากถามเธอว่า เพื่อนๆของเธอเนี่ยน่ะ รู้หมดทุกคนแล้วช่ายมั้ย ว่าเธอกับฉันเป็นแฟนกัน เวงกรำ ก้อเพื่อนหลายคน เขียนชื่อของฉันลงไปใน เฟรนชิพ ของเธอหน่ะซิ เฮ้ย...รู้มั้ยเนี่ยว่าฉันก้อเขิลเป็นกับเค้าเหมือนกัน...
แล้วแฟนเก่าของเธอก้อเขียนให้ด้วยแหล่ะ เธอคนนั้นพูดถึงฉันในข้อความที่เธอเขียนด้วย ปรามาณว่า ของให้ฉันกับเธอรักกันตลอดไป ประมาณนี้แหล่ะ แค่นี้ต้องให้แฟนเก่าเขียนด้วยอ่ะน่ะ (รู้มั้ยเนี่ยว่าฉันงอน คิดมากด้วย) แต่เธอก้อรักฉันที่สุดนี่หน่า
ดูหนังเรื่องแรกเป็นไงหรอ เรื่องแรกเราก้อดูหนังตลกกันเลย เหอะๆ ขำ ขำดีน่ะ ไม่เครียดด้วย แต่ถ้าเราดูเรื่องรักๆซึ้งๆกันหล่ะก้อ คงจาเขิลกันแย่ หล่ะมั้ง มองหน้ากันไม่ติดแน่เลย
พอดูหนังจบเราก้อไปทานข้าวกัน แล้วก้อไปซื้อแชมพูให้คุณแม่ของเธอ เราไปตั้งสองห้างแล้วก้อหาไม่เจอ เธอบอกกับฉันว่าเธอก้อใช้มันด้วยเหมือนกัน เหอะๆ แล้วทำไมเธอใช้ของผู้หญิงด้วยหล่ะเนี่ย (เอ...ยังงัยเนี่ย อิอิ...ล้อเล่นน่ะ ไม่ได้คิดมากจ้า)
อืม...ตอนนั้นเธอใช้กระเป๋าตังค์ที่ แฟนคลับ ให้มา ฉันก้อเคืองๆเหมือนกันน่ะเนี่ย ถามเธอทีไรเธอก้อบอกว่าใกล้และ ใกล้และทุกทีเลย แล้วมันก้อเก่าน่าจะเปลี่ยนใบใหม่ได้แล้วน่ะ
วันนั้นฉันก้อเลยบอกเธอไปว่า ถ้าหากว่าปีหน้า เรายังคบกันอยู่ฉันจะซื้อ Guy Larocheให้เป็นของขวัญวันเกิดเธอน่ะ โอเคป่ะ
เธอบอกว่า ยังงั้นต้องเตรียมซื้อไว้แล้วหล่ะ คำตอบนี้ทำให้ฉันยิ้มออกมาโดยอัตโนมัติ ก้อพูดอย่างเงี้ย แล้วจาทำได้มั้ยเอ่ย ฉันเชื่อน่ะ แล้วก้อคิดว่าเธอต้องทำได้
ยังไม่จบหรอกค่ะ ยังมีอีกหลายตอนน่ะค่ะ ติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
หน้าส่วนตัว
529
