24 ตุลาคม 2548 13:06 น.
Vampire
ดีใจจังที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่ หนูรักแม่ที่สุดเลยค่ะ ปีนี้มีความสุขที่สุดเลย ก้อมีหวานใจให้ของขวัญวันเกิดด้วยไง แต่ฉันสิไปรับด้วยตัวเองไม่ทัน ต้องให้เธอ ฝากไว้ที่รถ ที่เราขึ้นเป็นประจำ ก้อฉันหน่ะ ตื่นเต้นไปหน่อย อย่างงี้ไม่เรียกว่าหน่อยแล้วม้าง ก้อฉันนอนไม่หลับเกือบทั้งคืนเลยอ่ะ...
กว่าจานอนหลับได้ก้อเที่ยงคืนเห็นจาได้ ก้อเธอบอกกับฉันว่า ต้องขึ้นรถ 6 โมงเช้าให้ได้น่ะ เพราะว่าเธอจะให้ของขวัญกับฉัน
แต่เพราะว่าเมื่อคืนนอนดึกไปหน่อยอ่ะ ก้อเลยตื่นไม่ทัน ฉันหล่ะ โคดเซ็งเลย เฮ้ย...เธอจะว่าฉันมั้ยเนี่ย วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันไปโรงเรียนสาย ก้อเพราะว่าฉันต้องไปรับของขวัญที่ท่ารถนั่นแหล่ะ เพราะว่าเราเคยพูดกันไว้ว่า ถ้าหากฉันไปไม่ทันหล่ะก้อ ให้เธอฝากของขวัญไว้ที่ท่ารถนั่นแหล่ะ ฉันจะไปเอาเอง เฮ้ย...แล้วฉันก้อไปไม่ทันจิงๆ ขอโทษด้วยน่ะ ขอโทษจิงๆ
ฉันรู้ว่าเธอมีคำพูดอีกมากมายที่จะบอกกับฉันในวันนี้ ถ้าหากว่าเราขึ้นรถไปด้วยกันก้อคงจะดีไม่น้อย เป็นเพราะฉันคนเดียว ที่นอนขี้เซา อิอิ...
เธอให้ตุ๊กตาหมีสีขาว ตรงท้องของมันเขียนว่า Happy Birthday แล้วก้อมีกระดาษอีกแผ่นนึง เธอวาดรูปเราสองคนลงไป
แล้วเธอก้อกำลังร้องไห้พูดออกมาว่า ตัวเอง..!!น๊ะน๊ะ ดีกันน๊า แล้วเธอก้อร้องไห้ใหญ่เลย ส่วนฉัน งอนเธอหันหน้าไปคนละทางแล้วก้อบอกว่า เช่อะ อีตาตัวแสบ อีเด็กขี้งอแง เหอะๆ น่ารักชะมัดเลย ฉันชอบมากน่ะ แล้วก้อมีคำว่าขอโทษ ดีกันน่ะ เขียนอยู่ในหัวใจดวงใหญ่ เบ่อ เร่ม เลยหล่ะ
สืบเนื่องมาจากเหตุการณ์ครั้งก่อนแหล่ะม้าง ก้อห่างกันไม่นานเท่าไหร่อ่ะ แล้วก้อมีอีกอย่างนึง ฉันเกือบลืมไป มีการ์ดอีกใบนึง ที่เขียนให้ฉัน ประมาณว่า ขอให้ฉันมีความสุข อ่ะน่ะ
ฉันอยากจาบอกอะไรเธอซักอย่าง ก้อคือว่า ฉันขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้กับฉัน ฉันดีใจและมีความสุขมาก และก้อให้เธอเป็นอย่างนี้ตลอดไปจะได้ไหม รักฉันคนนี้ไปนานๆเท่าที่เธอจะทนได้ ได้รึป่าว
แล้วเพื่อนของฉันก้อให้ของขวัญกับฉันเหมือนกัน เพื่อนๆ อิจฉาฉันใหญ่เลยอ่ะ ที่เธอทำของขวัญให้ฉัน เพื่อนๆมานรื้ออ่านกันหมดเลยอ่ะ เหอะๆ ยังบอกว่าเธอน่ารักอีกด้วยน่ะ เธอเขิลรึป่าวน๊า อิอิ...ก้อเธอน่ารักซะขนาดนี้แล้วจาไม่ให้ฉันรักเธอได้อย่างงัยหล่ะ
แล้วตอนเย็น ฉันก้อไม่ได้กลับบ้านพร้อมกับเธอ เพราะว่าแม่มารับไปกินอะไรกันนิดหน่อย ฉลองอ่ะจิ
วันนี้ก้อเลยไม่ได้คุยกันเลย เน่อะ แต่ไม่เปงไร ปีหน้าก้อยังมีวันคล้ายวันเกิดของฉันเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าเราจะยังได้เจอหน้ากันอีกรึป่าวเน่อะ
ถึงเราไม่ได้เจอหน้ากันแต่เราก้อยังมีใจที่มั่นคงไม่ใช่หรอ เราจะรักกันตลอดไป เน่อะ เน่อะ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
21 ตุลาคม 2548 09:20 น.
Vampire
ทำไมเธอใจร้ายกับฉันจังเลยอ่ะ...
วันนี้อากาศดี ท้องฟ้าปอดโปร่ง ก้อเลยมาออน m ดีกว่าเรา
ฉันนั่งเล่น msn อยู่ดีๆ มีผู้หญิงคนนึงแอ็ดเข้ามาหาฉัน เธอคนนั้นชื่อ มิว เธอก้อถามฉันว่า ฉันชื่ออะไรหรอค่ะ อยู่ม.อะไร อยู่โรงเรียนอะไร จังหวัดอะไร เรียนเป็นไงบ้าง(ฉันก้อยัง งง อยู่ว่า แล้วเธอเอาเมล์ของฉันมาได้อย่างไรเนี่ย)
แต่ว่าฉันก้อคุยกับมิวน่ะ ฉันถามมิวว่า เธอเรียนที่ไหน เธอตอบว่า เรียนสวนกุหลาบ ฉันบอกว่า เธอคงเรียนเก่งหล่ะซิ เรียนไม่เก่งแต่ก้อไม่ห่วยน่ะ เธอตอบ มิวถามว่า เรามีแฟนหรือยัง ตอนแรกเราไม่ได้ตอบว่ามีแล้ว แต่ตอบว่า ไม่บอก ไม่รุ
ฉันก้อเลยถามมิวว่า แล้วเธอหล่ะมีแฟนรึยัง มิวตอบว่ามีแล้ว แต่ตอนนี้ทะเลาะกันอยู่ อืม...แล้วมิวทำไมไม่ง้อเค้าหล่ะ แฟนขี้งอนมากหรอ
แต่มิวก้อถามเราอีกแล้ว ว่ามีแฟนหรือยัง เราก้อตอบว่า ไม่มีมั้ง ไม่บอก ไม่รุ มิวบอกว่า ไม่จิงหรอ บอกหน่อยดิ เราผู้หญิงด้วยกัน น่ะบอกหน่อย สุดท้ายเราก้อตอบไปว่า มีแล้ว
แล้วแฟนเธอเป็นคนอย่างงัยหล่ะ ฉันตอบว่า น่ารัก แสนดี มิวถามว่าจิงหรอ เราจีบแฟนเธอได้มั้ย ฉันเริ่ม งง (เอ...ยังไงเนี่ย ยัยคนนี้ ซะงั้นอ่ะ)
ฉันก้อเปลี่ยนเรื่องคุยไปเลย คุยเรื่องแฟนมิวดีกว่า ทะเลาะกันอยู่ไม่ใช่หรอ แล้วจาทำไงอ่ะ มิวบอกว่าไม่กล้าโทรไปหา เพราะว่ากลัวเค้าไม่รับสาย
ฉันเลยบอกไปว่า อ้าว...ถ้าไม่โทรไปแล้วจารุได้งัยว่าไม่รับอ่ะ โทรไปจิน่ะ แล้วซักพักมิวก้อบอกว่า เราต้องไปแล้วน่ะ บายจ่ะ แล้วเราก้อบาย ตอบ
ผ่านไปไม่ถึง 1 นาที เธอก้อออน m เราสองคนก้อคุยกันธรรมดาอ่ะน่ะ หวานบ้าง เน่าบ้าง แต่เน่านี่สิ ส่วนมากจาเป็นของเธอน่ะ ฉันถามเธอว่า ไม่อ่านหนังสือหรอเนี่ย (เพราะว่าเธอใกล้จะสอบมิดเทอมแล้ว)
เธอบอกว่า จะอ่านตอนเที่ยง ถามว่ากินข้าวอ่ะยัง ตื่นนอนกี่โมง แล้วอาบน้ำอ่ะยังเนี่ย
อยู่ดี ดี เธอถามฉันว่า รู้จัก มิว รึป่าว (นรก...เริ่มมาเยือนแล้ว เธอรู้บ้างมั้ยเนี่ย ) เวงกรำ แล้วจาถามทำไมก้อไม่รุ สติสัมปะชันยะแตกซ่าน ธาตุไฟเข้าแทรก
ฉันรุว่า ฉันโดนหรอกถามเรื่องเกี่ยวกับเธอ เพราะเธอไม่มั่นใจในตัวฉันหรอเนี่ย เวงกรำจิงๆเลย
อ้าว...ทำไมเธอทำอย่างนี้อ่ะ เธอตอบว่า ก้อแค่อยาก มั่นใจ เฉยๆ ว่าฉันหน่ะคิดอย่างงัยกับเธอ ฉันรักเธอมากน่ะ ที่ผ่านๆมานี้ เธอไม่เคยมั่นใจในตัวฉันเลย ใช่มั้ย ไม่เคยเชื่อใจฉันเลย ฉันเสียใจ จิงๆ เธอทำอย่างนี้ เค้าเรียกว่า ไม่เชื่อใจ กันแล้ว รู้ไว้ซะด้วย!!!
เฮ้ย... วันนี้ฉันได้รับคำว่า ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ แล้วก้อขอโทษ เป็นร้อยครั้งได้หล่ะมั้ง เรื่องนี้ฉันขำ ไม่ออกเลยอ่ะ เด๋วฉันก้อลืมมัน ฉันคิดอย่างนั้น เรื่องนี้ทำให้ฉันไม่ค่อยจะสบายใจเลย
ฉันระแวงไปหมดแล้ว ถ้ามีคน แอ๊ด เมล์ของฉันอีก แล้วฉันควรจะคุยกับคนๆดีมั้ย (ฉันถามกับตัวเอง) ดีน่ะเนี่ยที่เป็นผู้หญิงคุยกับฉัน แต่ถ้าเป็นผู้ชายหล่ะก้อ ฉันไม่มีทางตอบอย่างนี้แน่นอน หึ(อยู่ในอารมณ์โกรธ)!!!
แถม เธอยังบอกกับฉันอีกน่ะว่า อ้าว...ฉันไม่รุหรอว่า เป็นเธอ เวงกรำ แล้วฉันจารุได้อย่างงัย ก้อฉันมันโง่ขนาดนี้อ่ะ (แล้วคัยจาไปรู้ว่า เธออ่ะแกล้งฉั๊น) ไม่อย่างงั้นฉันก้อไม่โกรธ จนควันออกหูหรอกน่ะ ดีน่ะที่ตอบไปว่า น่ารัก แสนดี เวอร์ไปนิดส์ เปงงัยหล่ะ รู้หรือยังว่าฉันรักเธอมากแค่ไหน
แล้วเธออ่ะ แกล้ง ฉันทำมัยอ้าาา... ดีน่ะค่ะ ที่อาทิตย์หน้าสอบ ฉันก้อเลยไม่อยากให้เธอคิดมาก เด๋วไม่มีสมาธิตั้งใจอ่านหนังสือสอบอ่ะสิ ที่จิงเธอน่าจะสอบไปต้างนานแล้วเน่อะ ไม่อย่างงั้นหล่ะก้อ เธอต้องร้องไห้ เป็นเด็กขี้แย เพราะว่าฉันจะแกล้งเธอเหมือนกัน อิอิ...(ล้อเล่นน่ะ) ฉันเป็นคนรักมาก ก้อเกลียดมากน่ะ แต่ว่าเธอแค่หยอกฉันเล่นใช่ม๊า ฉันเกลียดเธอไม่ลงหรอก ก้อรอมาตั้ง 3 ปี ได้แล้วมั้งกว่าจาได้รักเธออ่ะ เรื่องแค่นี้ทำให้ฉันเลิกกับเธอไม่ได้หรอกน่ะ ที่รักของฉัน
อยากจะร้องไห้เหมือนกันน่ะ แต่ว่าไม่ร้องหรอกหน้า เพราะว่าฉันเข้มแข็งพอ แล้วก้อไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคด้วยน๊า ขอให้เธอตั้งใจทำข้อสอบให้เต็มที่น่ะ ฉันเป็นกำลังใจให้
ยังรักเธอเสมอ ไม่ว่าวันนี้หรือว่าตลอดไป ติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
19 ตุลาคม 2548 08:41 น.
Vampire
วันนี้ฉันสอบเสร็จวันสุดท้าย อืม...เทอมที่1ก้อจบสิ้นลงแล้วน่ะ เหลืออีกแค่เทอมเดียวเองเราอาจจะไม่ได้อยู่เห็นหน้ากันเหมือนทุกๆวันอย่างนี้ก้อเป็นได้ ฉันอาจต้องไปเรียนที่อื่นก้อได้น่ะ แต่เราจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้มีค่า และเราจะพยายามทำแต่สิ่งที่ดีๆ สำหรับเราสองคนน่ะ
เธอมาหาฉันที่โรงเรียน (เสื้อสีขาว-กางเกงยีนส์-เป้สีดำ) วันนี้โรงเรียนของเธอปิดให้อ่านหนังสือเพราะจะสอบหลังปีใหม่เธอก้อเลยบอกว่า ถือโอกาสเที่ยวปีใหม่เพื่อผ่อนคลาย แล้วก้อจาได้ตั้งใจอ่านหนังสือ (อืม...แล้วมานจาเกี่ยวกันมั้ยเนี่ย แผนป่าวเนี่ย)
วันนี้เกือบจะสิ้นปีแล้วน่ะ ก้อวันนี้ มันวันที่30ธันวาไง เพื่อนของเธอและเพื่อนของฉันต่างชวนเราทั้งสองคนไปเที่ยวด้วยกัน แต่เอ...ไหงเราสองคนกลับหนีกันไปเที่ยวกันสองคน สวีทซะขนาดนี้หว่า
แถมเราสองคนยังโดนเพื่อนว่าอีกด้วย ก้อเธออ่ะแหล่ะ โดนเพื่อนว่าคนเดียว ไม่ได้หรือไง ดูซิเนี่ย ทำให้ฉันต้องพลอยโดนเพื่อนๆว่าไปด้วยเลย เพื่อนของฉันบอกว่า แค่นี้ทิ้งเพื่อนเลยช่ายไหม แต่ว่าก้อจาปีใหม่ทั้งทีอ่ะน่ะ ไปเที่ยวกับคนพิเศษหน่อยไม่ได้หรือไงหล่ะ อิอิ... ตลกจัง
หนีเพื่อนเที่ยวกันสองคน
วันนี้ฉันคิดว่าเป็นวันเดทครั้งแรกของเราสองคนน่ะ ก้อไปดูหนังครั้งแรกด้วยกันสองคน ไปกินข้าวกัน อารายประมาณเนี่ย มีความสุขชะมัด
เราไปดูหนังที่ห้างแห่งนึง เธอเจอเพื่อนหลายคนมาก เด๋วเดินไปก้อเจออีกและ คนโน้น คนนี้ ทักกันแทบทุกพื้นที่ แล้วหนึ่งคนในนั้น เปงเพื่อนสนิทของเธอเอง
เธอเคยเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับเพื่อนคนนี้มามากเหมือนกัน เพื่อนสนิทคนนี้ของเธอหน้าคล้ายกับเธอมาก คุณครูที่โรงเรียนยังบอกว่า เธอสองคนเป็นฝาแฝดกันรึงัย เพื่อนของเธอ (ฉันคิดว่าหล่อน่ะ) ขาว แล้วก้อคิ้วเข้ม แต่ว่าเจ้าชู้มากๆ ฉันก้อเลยไม่ชอบ ฉันเกลียดผู้ชายเจ้าชู้ที่สุดเลย (ไม่เข้าใจว่าทำไม ไม่รักเดียวใจเดียวไม่ได้ มันจาตายยังงั้นหรอ)
แต่เวลาเธออยู่กับฉันเธอไม่เจ้าชู้น่ะ ไม่รุว่าไปอยู่กับสาวๆคนอื่นจาเปงอย่างงัยน๊า ไม่เป็นไร แค่ไม่ให้ฉันเห็นกับตาก็ โอเค...
เด๋วนี้ฉันมักใช้คำว่า หล่อก้อไม่หล่อ น่ารักก้อไม่น่ารัก กับเธอเสมอ พอใช้คำนี้ทีไร เธอชอบยิ้มให้ฉันทุกที แล้วเธอก้อน่ารักมากเวลาเธอยิ้ม
วันนี้เธอเอา เฟรนชิพ มาให้ฉันอ่านด้วย อืม...อยากถามเธอว่า เพื่อนๆของเธอเนี่ยน่ะ รู้หมดทุกคนแล้วช่ายมั้ย ว่าเธอกับฉันเป็นแฟนกัน เวงกรำ ก้อเพื่อนหลายคน เขียนชื่อของฉันลงไปใน เฟรนชิพ ของเธอหน่ะซิ เฮ้ย...รู้มั้ยเนี่ยว่าฉันก้อเขิลเป็นกับเค้าเหมือนกัน...
แล้วแฟนเก่าของเธอก้อเขียนให้ด้วยแหล่ะ เธอคนนั้นพูดถึงฉันในข้อความที่เธอเขียนด้วย ปรามาณว่า ของให้ฉันกับเธอรักกันตลอดไป ประมาณนี้แหล่ะ แค่นี้ต้องให้แฟนเก่าเขียนด้วยอ่ะน่ะ (รู้มั้ยเนี่ยว่าฉันงอน คิดมากด้วย) แต่เธอก้อรักฉันที่สุดนี่หน่า
ดูหนังเรื่องแรกเป็นไงหรอ เรื่องแรกเราก้อดูหนังตลกกันเลย เหอะๆ ขำ ขำดีน่ะ ไม่เครียดด้วย แต่ถ้าเราดูเรื่องรักๆซึ้งๆกันหล่ะก้อ คงจาเขิลกันแย่ หล่ะมั้ง มองหน้ากันไม่ติดแน่เลย
พอดูหนังจบเราก้อไปทานข้าวกัน แล้วก้อไปซื้อแชมพูให้คุณแม่ของเธอ เราไปตั้งสองห้างแล้วก้อหาไม่เจอ เธอบอกกับฉันว่าเธอก้อใช้มันด้วยเหมือนกัน เหอะๆ แล้วทำไมเธอใช้ของผู้หญิงด้วยหล่ะเนี่ย (เอ...ยังงัยเนี่ย อิอิ...ล้อเล่นน่ะ ไม่ได้คิดมากจ้า)
อืม...ตอนนั้นเธอใช้กระเป๋าตังค์ที่ แฟนคลับ ให้มา ฉันก้อเคืองๆเหมือนกันน่ะเนี่ย ถามเธอทีไรเธอก้อบอกว่าใกล้และ ใกล้และทุกทีเลย แล้วมันก้อเก่าน่าจะเปลี่ยนใบใหม่ได้แล้วน่ะ
วันนั้นฉันก้อเลยบอกเธอไปว่า ถ้าหากว่าปีหน้า เรายังคบกันอยู่ฉันจะซื้อ Guy Larocheให้เป็นของขวัญวันเกิดเธอน่ะ โอเคป่ะ
เธอบอกว่า ยังงั้นต้องเตรียมซื้อไว้แล้วหล่ะ คำตอบนี้ทำให้ฉันยิ้มออกมาโดยอัตโนมัติ ก้อพูดอย่างเงี้ย แล้วจาทำได้มั้ยเอ่ย ฉันเชื่อน่ะ แล้วก้อคิดว่าเธอต้องทำได้
ยังไม่จบหรอกค่ะ ยังมีอีกหลายตอนน่ะค่ะ ติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
16 ตุลาคม 2548 20:58 น.
Vampire
วันนี้เป็นวันวิชาการของโรงเรียนฉัน
เธอก้อมาใช่ไหม ฉันรู้ว่าเธอต้องมาแน่ๆ เพราะว่าเธอเป็นตัวแทนของโรงเรียนเชียวน๊า ต้องมาประกวดวาดรูปการ์ตูน เธอวาดรูปการ์ตูนญี่ปุ่นไงหล่ะ
เราเจอกันตอนเช้าด้วยน๊า ประมาณ8โมงเช้า เธอเอารูปดอกลั่นทมที่ฉันให้เธอวาดมาให้ด้วย สวยมากเลย เธอนี่เก่งมากๆเลย น่ารักมากด้วย
เพื่อนๆของฉันเห็นถุงที่ฉันถือก้อสนใจกันใหญ่ เปิดออกมาดูกันทุกคนเลยแหล่ะ เพื่อนๆของฉันอิจฉาฉันกันใหญ่เลยน่ะ บอกว่าดีจังเลยน่ะ มีคนวาดรูปให้ด้วย แถมสวยมากๆเลย ฉันดีใจที่สุดที่วันนี้ฉันมีเธอ รู้มั้ยว่าฉันยิ้มจนหน้าบานเลยน่ะ
แล้วก้อมีเพื่อนที่โรงเรียนของเธอมาแข่งด้วย เธอคนนั้นน่ารักดีน่ะ เป็นผู้หญิง ขาว แล้วก้อน่ารักมากๆเลย ฉันยุให้เธอจีบเค้า แต่เธอก้อบอกว่า เธอมีฉันอยู่แล้ว จะไปยุ่งกับคนอื่นอีกทำไมหล่ะ เฮ้ย...ก้อเป็นซะอย่างเงี๊ย ฉันถึงรักเธอมากมายอย่างงัยหล่ะ
เธอแข่งวาดรูปตอน9โมงเช้า ส่วนฉันสิ อาจารย์แจกสมุดคนละเล่ม ให้ไปจด แล้วก้อจด ว่าในงานวันวิชาการของโรงเรียนเรามีอะไรบ้าง
แล้วมานมีต้างหลายซุ้มอ่ะน่ะ นักเรียนก้อ3,000กว่าคน ทุกคนต่างต้องทำเหมือนๆกันอย่างนี้ แล้วคิดดู โห้...นี่คนหรือว่าหนอนกันค่ะเนี่ย เต็มโรงเรียนไปหมด เบียดเสียดมากๆเลย ร้อนก้อร้อน เมื่อยก้อเมื่อย แต่ไม่รุจาบ่นไปทำไมกัน หายเมื่อย หายเหนื่อย ซะเมื่อไหร่กันหล่ะ
ฉันเดินรอบโรงเรียนไม่รู้กี่รอบแล้ววันนี้ วันนี้ที่โรงเรียนมีคนมาดูงานก้อเยอะแยะเหมือนกัน ทำให้โรงเรียนของฉันดูเล็กไปเลย ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก้ออยู่ที่นั่น ช่ายมั้ย
ในที่สุด ฉันก้อจดครบซะที เล่นเอาเพื่อนๆของฉัน เป็นแมงหวี่ไปตามๆกัน ก้อบ่นกันอยู่นั่นแหละ ไม่หยุดกันซักที
ฉันไปหยุดอยู่ตรงห้องของอาจารย์ซึ่งอาจารย์คนนี้เป็นแม่ของเพื่อนในกลุ่มของฉัน เพื่อนของฉันก้อเลยเปิดห้องนาฏศิลป์ให้พวกเราเข้าไปนั่งเล่นกันได้
แล้วฉันก้อเห็นเธอกำลังนั่งวาดรูปอยู่เลย สถานที่แข่งโรงเรียนจัดง่ายมากไปหน่อยมั้ง ห้องก้อไม่มี นั่งโล่งๆอย่างงั้นแหละ แถมยังมีนักร้องมาประกวดร้องเพลง ตั้งเวทีอยู่ใกล้ๆอีก แล้วที่น่าตลกก้อคือ ใช่เชือกกั้นไม่ให้คนเดินผ่านไป ผ่านมาซะงั้น
เฮ้ย...แล้วมานจามีสมาธิวาดรูปได้อย่างงั้ยเนี๊ย น่าสงสารจิงเชียว ฉันมองเธอวาดรูปอยู่บ่อยๆ เด๋วก้อเดินไปดูเธอวาดอีกแล้ว
เสียงของนักร้องก้อช่างจาไพเราะ คิดดูน่ะร้องเพลงของแม่ผ่องศรี อ่ะ แล้วเสียงก้อสู๊ง สูง เหอะๆ ฉันเห็นเธอหันไปดูนักร้อง แล้วก้อยิ้มออกมา คงตลกน่าดู เสียงแหล็มมาก เหมือนเสียงแม่ผ่องเป็เลย แค่เด็กประถมเอง มีความสามารถดีจังเลย
เพื่อนแซวฉันว่า แหม!!ออกไปดูมาอีกแล้วหล่ะซินี่ก้อ4,5รอบแล้วน่ะเนี่ย ฉันตอบเพื่อนว่า ก้อใช่น่ะซินักร้องออกจะร้องเพราะซะขนาดนี้ ฉันทำเป็นพูดเรื่องอื่น แต่เพื่อนก้อรู้ทัน แถมตะโกนเสียงดังออกมาว่า ไม่ใช่เว้ย ฉันหมายถึงคนพิเศษของแกต่ะหากหล่ะ เห็นเดินไปดูมาหลายรอบแล้วเนี่ย ไม่เบื่อบ้างรึงัย เพื่อนอีก3,4คนก้อตอบพร้อมกันว่า ช่าย ช่าย ฉันตอบว่า บ้าหน่ะ แต่ทำไมหน้ามันแดงออกมาหว่า
เธอวาดช้าไปหน่อยมั้ย คนอื่นเค้าลงสีจะเสร็จกันแล้วน่ะ เธอวาดยังไม่เสร็จเลย แต่เธอก้อคว้ารางวัลมาได้ล่ะกัน เน่อะ เธอได้รางวัลชมเชย ได้เกรียติบัตรด้วย
เธอวาดรูปเพื่อนๆของเธอ ในวงที่เล่นดนตรีด้วยกัน ฉันว่าน่าจะได้ซักอันดับ2น่ะเนี่ย เหอะๆ ไม่ค่อยจะเข้าข้างกันเลยเน่อะ
นั่งตั้ง3ชั่วโมงแหน่ะ ไม่ได้กระดิกตัวไปไหนเลย เมื่อยหล่ะซิ แล้วที่โรงเรียนก้อมีของมาแจกด้วย เป็นกระเป๋าเป้ คนที่แจกเค้าให้เธอใส่ไว้เลยหนิ่ เธอเหมือนนินจาเต่าเลย เพื่อนฉันบอกอย่างงั้น น่าตลกชะมัด
เกือบจะ11โมง ฉันกับเพื่อนอีกคนก้อไปเที่ยวห้างกัน เราไปร้องคาราโอเกะกัน แต่เสียงระฆังกะดังขึ้น เธอทำไมโทรมาหาฉันเร็วจังเลยหล่ะ
ฉันร้องเพลงที่2ยังไม่ทันจาจบเลยน่ะ แย่แล้วฉั๊น ฉันบอกว่ากะเข้าไปที่โรงเรียนตอนเที่ยงครึ่ง ประมาณเที่ยงกว่าๆเธอก้อโทรมา บอกฉันว่า จะกลับไปที่โรงเรียนของเธอตอนบ่ายโมงน่ะ ให้ฉันเข้าไปหาด่วน
รู้มั้ยว่าฉันต้องรีบขนาดไหนที่เธอบอกอย่างนั้น แต่ฉันก้อไม่ได้ทิ้งเพื่อนน่ะ ฉันให้เพื่อนอีกคนมาอยู่เป็นเพื่อนแทน แล้วฉันจึงกลับไปที่โรงเรียน
เธอยังไม่ได้กินข้าวมื้อเที่ยงเลย แล้วเธอก้อบอกว่าหิวมาก ไปไหนมา พาไปกินข้าวหน่อย ฉันเป็นเจ้าของสถานที่ก้อเลย เลี้ยงดูเธอเป็นพิเศษ
แต่พอกินข้าวเสร็จ แล้วก้อกลับไปหาอาจารย์ที่นำนักเรียนมา เขาบอกว่าต้องรอรับใบเกรียติบัตรก่อน เวนกรำ แล้วจาให้ฉันรีบมาทำไมกันเนี่ย อย่าบอกน่ะว่าเป็นแผน เหอะๆ ฉันล้อเล่นน่ะ ไม่กล้าคิดอย่างนั้นหรอกจ้า
เราอยู่คุยกัน เดินไปดูของในโรงเรียน จนทั่ว ฉันเจอคนรู้จัก ที่ไม่อยากให้เขาเห็นว่าเราอยู่ใกล้ๆกัน ฉันก้อเลยบอกเธอไปว่า เด๋วมาน่ะ แล้วฉันก้อหลบเขาไป
ฉันรู้ว่าเธอเซ็งมาก แล้วก้องอนฉันด้วย ก้อมันจำเป็นจิงๆนี่นา เข้าใจฉันน่ะ แล้วฉันก้อง้อสำเร็จ ฉันบอกเธอว่า น่ารักก้อไม่น่ารัก หล่อก้อไม่หล่อ ยังจามางอนอีก แล้วเธอก้อยิ้มออกมาจนได้ คำพูดเนี๊ยได้ผลเสมอแหละ ไม่ใช่เธอไม่น่ารัก ไม่หล่อหรอกน่ะ แต่เพราะว่าเราชอบพูดกันเลยเราล้อเล่นกันเสมอ เธอก้อเลยต้องเผลอยิ้มออกมางัยหล่ะ
ก่อนหน้านี้ไม่กี่วันอาจารย์สั่งงานให้ปลูกผักแล้วก้อให้นำมาส่งเป็นระยะๆ พอถึง1เดือนก้อจะให้คะแนน เธอเลือกปลูกผักกาดหอม แต่ว่าเธอฝากกระป๋องผักไว้ที่ฉันแล้วก้อลืม ดังนั้นฉันก้อปลูกมันให้เธอ
ฉันดูแลมันอย่างดีเลยน่ะ แล้วฉันก้อให้เธอไปดูแลต่อ
ต้นผักกาดหอมเหมือนเป็นสัญลักษณ์แทนตัวเราสองคนก้อว่าได้ ช่ายแม่ะ เธอก้อคิดเหมือนฉันจิงๆด้วย
เธอให้ลูกอมฉันด้วย มันคือ แมนท๊อช เย็นใจแน่จิง อิอิ... แล้วฉันก้อให้ลูกอมฮาร์ทบีทสีชมพูกับเธอ ที่เขียนว่า เชียร์ขาดใจ เธอยิ้มใหญ่เลย
แต่ที่จิงน่าจะให้ก่อนแข่ง เน่อะ แต่ไม่เป็นไร ถึงจะให้เธอช้าหรือเร็ว ก้อขอให้มีความสุข แล้วก้อยิ้มให้ฉันบ่อยๆ ก้อพอแล้ว
แถมเธอยังจามาว่าฉันอีกน่ะ เธอบอกว่าไม่ต้องให้อะไรเธอหรอก ให้เธอได้ให้อะไรฉันบ้าง ไม่ใช่ต้องแลกกันแบบนี้ ไม่เห็นต้องคิดมากเลยน่ะ แค่นี้มันก้อไม่ได้มากมายอะไรไม่ใช่หรอ คิดมากน่า น่ะ
เธอถามฉันว่า ถ้าหากว่าเธอบอกเลิกกฉัน ฉันจะทำอย่างงัย ฉันก้อคงจะอึ้งกิมกี่ไปเลย แล้วก้อบอกกับเธอไปว่า หรอ แล้วคิดหรอว่าฉันรักเธอจริง ตั้งแต่ที่เราคบกันมาฉันไม่เคยรักเธอแม้แต่นิดเดียว กะว่าจะตอบแบบนี้อ่ะน่ะ
ถ้าเธอบอกเลิกฉันจริง ฉันใจร้ายไปไหมที่ตอบแบบนี้ออกไป แต่เธอสิใจร้ายมากกว่าน่ะ ที่กล้าบอกเลิกฉันเนี่ย
แต่เอ...เราเริ่มพูดเรื่องนี้ตั้งแต่ที่เราเริ่มคบกันทำไมหว่า หรือว่าเธอมีความคิดแอบแฝงอะไรอยู่อ่ะป่าว อิอิ...คงไม่มีอะไรหรอกเน่อะ ก้อเรารักกันซะมากมายขนาดนี้
เอ...แล้วจะจบเลยดีมั้ย หรือว่าจายังไม่จบดี เอาเปงว่าตอนหน้ามีต่อล่ะกัน เน่อะ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป....
14 ตุลาคม 2548 12:05 น.
Vampire
เราไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะ ตั้งแต่ที่ฉันไปพักอยู่กับน้า
ฉันคิดว่านี่เป็นหนทางที่ดีแล้วใช่ไหมที่ฉันทำแบบนี้แล้วจาเธอไป ส่วนหนึ่งฉันดีใจที่จากเธอไปสักระยะ แต่อีกใจนึงก้อยังคงคิดถึงเธอมากมายเหลือเกิน ฉันคบอยู่กับผู้ชายคนใหม่ แต่ฉันก้อยังไม่สามารถที่จะลืมเธอ ไม่สามารถนำเธอออกจากหัวใจของฉันได้เลย
ฉันถามถึงเธอบ่อยๆกับเพื่อนของฉันที่เขาขึ้นรถไปและกลับบ้านด้วยกันกับเธอ แต่ฉันก้อรู้ว่าสักวันหนึ่งฉันจะได้กลับไป อยู่ที่บ้านแล้วได้เจอกับเธออีกครั้ง ฉันยังรอวันที่ได้เจอกับเธอ
เวลาช่างผ่านไปช๊า ช้า ทำให้ฉันคิดถึงเธอมากๆ แล้วฉันก้อโทรไปหาเธอ แต่เธอก้อบอกฉันว่าไม่ว่าง หรือไม่เธอก้อจะทำงานอยู่แล้วบางครั้งเธอก้อไม่ค่อยจะมีอารมณ์พูดกะฉันซะเท่าไหร่
มีครั้งนึงเธอส่งแมจเสดมาหาฉัน ฉันดีใจโคดๆเลย แต่ข้อความในนั้นกลับบอกว่า ขอโทษด้วยน่ะ ตอนนี้ยังทำงานไม่เสร็จเลย ฉันหล่ะถึงกับเศร้าไปเลย เธอรู้บ้างไหม ฉันคิดว่า ฉันคงรบกวนเธอมากเกินไป เธอคงไม่สนใจฉันอีกแล้ว
แล้วเราก้อส่งอีแมวคุยกันด้วยน่ะ แต่เอ...ไม่ใช่สิ อีเมล์ต่างหากหล่ะ ตอนแรกฉันมีความสุขมากๆเลยเมื่อฉันเห็นเธอตอบกลับมา ดูเหมือนว่าฉันจะยิ้มจนหน้าบานเลยทีเดียว ก้อฉันชอบเธอมากนี่นา
แต่ครั้งที่ฉันเสียใจและไม่เข้าใจเธอมากๆก้อคือ เธอส่งมาหาฉันบอกว่า เด๋วก้อเล่นmsnได้แล้ว(ขอให้มีความสุขกับชีวิตวันใหม่) เธอรู้มั้ยว่าฉันไม่เข้าใจมันอย่างมาก
ฉันพยายามคิด คิดแล้วคิดอีกว่าเธอคงไม่ได้หมายความว่า เธอและฉันไม่คู่ควรกัน โปรดอย่ามายุ่งกับฉันอีกเลย แต่เธออาจจะบอกอ้อมๆก้อได้
ตอนนั้นฉันรู้สึกว่าฉันมีน้ำตาซึมออกมา แต่ฉันไม่ได้ร้องไห้หรอกน่ะ เพราะว่ามีน้องที่เป็นญาติกันอยู่ข้างๆ ฉันเลยไม่กล้าร้องออกมา แล้วก้อกลัวเสียฟอร์มมากๆ
ฉันไม่รู้ว่าฉันทำผิดอะไร ทำไมเธอไม่ให้โอกาสคนอย่างฉันบ้าง หรือว่าฉันไม่คู่ควรกับเธอ อย่างเธอคงต้องมีผู้หญิงที่ดีๆ ดีกว่าฉัน เธอคงจะรักเขาจริงใช่มั้ย แต่แค่นี้ก้อดีใจแต่ไหนแล้วที่เธอคุยกับฉัน ไม่รังเกลียดฉัน แค่นี้ฉันก้อขอบคุณเธอจะแย่แล้ว...
เวลาผ่านไป1ภาคเรียน ความคิดที่ฉันคิดว่าเธออยากจะผลักไสฉันไปก้อลดน้อยลง ฉันกลับคิดว่าฉันต้องทำให้ดีที่สุด ฉันไม่เคยรู้สึกไม่ดีที่เธอทำให้ฉันให้เสียใจ ฉันเพียงแต่น้อยใจ ที่เธอทำเหมือนกับไม่ให้โอกาสฉันบ้าง
พอถึงวันเปิดเรียนฉันและเธอพบเจอกันอีกครั้ง ที่รถสายเดิมๆที่เราเคยนั่งกันไป-กลับโรงเรียนกันทุกวัน แต่ตอนนี้ฉันอยู่ม.6เทอมที่2แล้วน่ะ รู้มั้ยฉันใกล้จะจบการศึกษาแล้ว และฉันอาจต้องไปเรียนที่อื่น เธอเข้าใจบ้างไหม เธอเข้าใจฉันซักทีเถอะน่ะ ฉันไม่อยากปล่อยให้เวลาที่เหลืออยู่ผ่านไป
แล้วฉันกับเธอต้องเป็นแบบนี้ ฉันชอบเธอมากน่ะ และก้ออยากให้เธอชอบฉันบ้าง แต่ฉันไม่ควรตั้งความหวังสูงเกินไปสิ แค่เธอยอมคุยกับฉันบ้างก้อพอและ
วันแรกที่เราได้พบกัน เราก้อคุยกันเหมือนเดิม ฉันดีใจที่สุดเลยน่ะ ไม่เจอเธออีกครั้ง ได้อยู่ใกล้ๆกับเธอ ฉันหล่ะมีความสุขที่สุดเลย รู้บ้างไหม เราคุยกันบ่อยมาก สนิทกันมากๆ จนบางคนเริ่มนึกว่าเราเป็นแฟนกัน เพราะว่าเราชอบเดินไปไหนมาไหนด้วยกัน
เธอดีกับฉันมาซะจน ฉันเริ่มจะบอกตัวเองว่าฉันรักเธอก้อได้น่ะ หรือว่าฉันอาจจะรักเธอตั้งแต่แรกพบเลยหล่ะมั้ง ฉันคิดว่าเธอเริ่มจะชอบฉันบ้างแล้วน่ะ หรือว่าฉันจะคิดไปเองอีกแล้ว
ฉันขึ้นรถไปโรงเรียนแล้วก้อกลับบ้านพร้อมกับเธอทุกวัน ทุกวัน เรานั่งข้างๆกัน คุยกันทุกวัน ทั้งไปและกลับบ้าน ฉันมีความสุขสุดๆเมื่อได้เห็นหน้าเธอ ถึงบางวันเธอจะอารมณ์ไม่ดี แต่พอเจอฉันทีไร เธอก้อยิ้มหน้าบานทุกที ไม่รุว่าฉันคิดไปเองรึปล่าว แต่ที่เห็นมันใช่อยู่นา
ฉันรู้ว่าเธอชอบคิดมาก ก้อเธอเป็นซะอย่างนี้ แฟนเก่าถึงไม่สนเธอไง(เธอบอกกับฉันเองน่ะ) ความสัมพันธ์เราดีมากขึ้นเรื่อยๆ เราเข้าใจกัน คุยกันได้เกือบทุกเรื่อง แล้วฉันก้อรอวันนี้มานานแสนนานแล้วน่ะ
วันนี้เป็นวันที่ฉันดีใจมาก มากที่สุด ฉันคิดว่าฉันทำดีที่สุดแล้ว และฉันก้อไม่ต้องรออีกต่อไป วันนี้เป็นวันศุกร์ ช่างสุขอะไรเช่นนี้
เวลาประมาน2ทุ่ม รู้มั้ยว่าใครโทรมาหาฉัน ก้อเขาคนนั้นไง คนที่ฉันรอเค้าเกือบ3ปีเต็ม วันนี้ฉันไม่ต้องรออีกแล้ว เธอโทรมาบอกว่า เธอชอบฉัน และขอให้ฉันคบกับเธอได้ไหม ฉันอึ้งไปพักนึง ฉันรู้ว่าเธอต้องพูดคำนี้ออกมา เพราะรู้สึกว่าเธอจะ อ้ำ อึ้ง ยังไงไม่รู้ เธอมีพิรุด มากๆเลย
ฉันบอกกับเธอว่า เธอควรจะคิดดูให้ดี ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีเลิศเลอ ฉันอาจไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีพอ และคู่ควรกับเธอ เธอคิดดีแล้วหรอที่คบกับฉัน เพราะฉันรู้ตัวเองดีว่าฉันขี้หึงน่ะ เธอรับได้รึป่าว ฉันโกรธง่ายน่ะ (แต่หายเร็วเหมือนกัน) ฉันขี้งอนน่ะ อยากให้เธอง้อฉันน่ะ เวลาฉันงอน แต่ว่าถ้าฉันผิดจริงๆฉันก้อจะง้อเธอเหมือนกัน เธอโอเคมั้ยที่ฉันเป็นแบบนี้อ่ะ ถ้าเธอรับได้เราตกลงเป็นแฟนกันน่ะ
เธอบอกกับฉันว่าเธอไม่อยากปล่อยเวลาให้มันเสียไปอีกแล้ว ไม่อยากให้ฉันต้องรออีก ขอโทษที่ทำให้เธอต้องรอ ฉันบอกกับเธอว่า ไม่เป็นไรหรอก อย่าคิดมากไปเลย
แค่นี้ก้อนอนไม่หลับไปอีกหนึ่งวันแย้ว ฉันรักเธอมานานไม่คิดว่าวันนี้เธอจาได้บอกกะฉันซะทีว่าชอบฉันบ้างแล้ว เฮ้ย...วันนี้เปงวันที่พิเศษสุดสำหรับฉันและเธอ
ยังไม่อยากให้จบกันช่ายแม้ แล้วจาบอกต่อน่ะค่ะ ว่าความสุขที่มีอยู่มากมายของฉันและเธอ แล้วความทุกข์ของฉันและของเธอหล่ะ รักนี้ก้อมีน่ะ ติดตามกันต่อน่ะค่ะ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
หน้าส่วนตัว
617
