12 ตุลาคม 2548 16:09 น.
Vampire
วันนี้เธอแข่งฟุตซอล เป็นอีกวันของวันวิชาการของโรงเรียนเธอ
ฉันจำได้ว่าวันนี้ฉันและเพื่อนๆต้องไปกวาดลานวัด เพราะอาจารย์วิชาพุทธศาสนาต้องการให้คะแนนให้เราในห้องเลือกว่าจะทำอะไรดี เพื่อนๆลงมติกันว่าจะไปทำความสะอาดที่วัด เผื่อว่าจะได้บุญกับเค้าบ้าง
เมื่อเธอโทรมาชวน แล้วก้อยังมารับฉันไปด้วย ฉันตกใจมากที่เธอบอกว่าเธอเดินมาจากโรงเรียน เพราะว่าระยะทางจากโรงเรียนถึงวัดนี่ก้อไกลเหมือนกันน่ะ แต่เธอบอกว่าก้อเดินมาเรื่อยๆไม่เห็นจะไกลเลย เธอเดินมากับเพื่อนผู้ชายคนนึง
เธอสวมเสื้อแขนยาวและกางเกงฟุตบอล เราเดินคู่กันและคุยกันตลอดทาง ฉันมีความสุขที่สุดเลย แต่เธอก้อคงคิดว่าฉันอยากมาเป็นเพื่อนกับเธอแค่นั้นหล่ะมั้ง เพื่อนของเธอเดินนำหน้าเราไป ปล่อยเราให้เดินคู่กันตลอดเลย ต้องขอบคุณเพื่อนคนนั้นจิงๆ ช่างรู้ใจฉันที่สุด
แต่ว่าเราไม่ได้เดินไปโรงเรียนหรอกน่ะ ถ้าหากว่าเดินไปฉันคงบ้าแน่ๆ ก้อมันไกลน่ะ สำหรับฉัน พอเราขึ้นรถมาลงที่ประตู4 เราก้อเดินไปที่สนามแข่ง มี2สนามโรงเรียนของเธอค่อนข้างจะเล็กก้อเลยไม่มีสนามฟุตบอลขนาดใหญ่ สงสัยว่าคงเล่นแต่ฟุตซอลกันอย่างเดียวหล่ะม้าง โรงเรียนของเธอเนี่ย
เธอแข่งเวลาประมาณ11โมง ฉันนั่งดูเธอตลอดเลย ตาแทบไม่กระพริบเลยแหล่ะ วันนี้คนน้อยกว่าเมื่อวานน่ะ เธอแข่ง2รอบ รอบแรกชนะด้วย เก่งมากเลยน่ะ ส่วนรอบ2ก้อแพ้ ตกรอบเลย เอิ๊กๆ แต่ไม่เป็นไร ยังไงก้อมีฉันเป็นกำลังใจน่ะ
เธอดีกับฉันมาก รู้ว่าฉันกำลังหิว แต่ดันซื้อนมดัชมิลค์รสองุ่น รสที่ฉันไม่ชอบมาให้อีก แถมยังไม่เย็นด้วยซ้ำ คิดดูมันน่ากินซะที่ไหนหล่ะ แต่ก้อยังฝืนกินไห้หมด ก้อเธอตั้งใจซื้อมาให้ไง
วันนี้ฉันเห็นแฟนเก่าของเธอด้วยน่ะ เธอคนนั้นน่ารักดีแถมยังคุยกับเธออีกด้วยถึงจะรับหลังฉันก้อเหอะ แต่ว่าฉันเห็นน่ะ ฉันแอบหึงเธอรู้บ้างไหม แต่มันก้อไม่ได้สำคัญอะไรกับเธอไม่ใช่หรอ ก้อเราไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อยนี่นา
เธอคนนั้นขาว น่ารัก แล้วก้อผมตรง ก้อเห็นเธอบอกกับฉันว่าอย่างให้ฉันไปยืดผม ดูบ้าง เพราะเค้าคนนั้นใช่มั้ยที่ทำให้เค้ามาเปรียบเทียบกันฉัน อาจจะใช่ก้อได้ (ฉันคิดอย่างนั้น)
ฟุตซอลมีแข่งกันหลายรอบ วันนี้ก้อเป็นอีกวันนึงที่ฉันไปดูเธอ แต่ว่าเธอไม่ได้ไปรับฉันเหมือนวันก่อนน่ะ ฉันไปที่โรงเรียนของเธอเพราะว่าเธออยากให้ฉันไปดูเธอแข่งเช่นเคย
วันนั้นฉันนั่งดูเธอแข่งโดยไม่ได้เจอเธอก่อน เพราะว่าฉันมาช้า แต่ฉันก้อเห็นเธอยิงประตูได้ด้วยน่ะ เก่งชะมัดเลย น่ารักมาก
แล้วพอเธอแข่งเสร็จเธอก้อโทรหาฉัน ถามฉันว่าฉันอยู่ไหนแล้ว แต่เธอไม่รู้หรอกว่าพอเธอแข่งเสร็จฉันก้อเดินตามหลังเธอไปตั้งนานแล้วน่ะ ตลกจิงๆเลย แล้วฉันก้อบอกว่า ก้ออยู่ข้างหลังเธอนี่ไง พอเราเจอกันต่างคนต่างก้อยิ้มให้กัน ฉันมีความสุขมากเลยน่ะที่ได้เจอกับเธอ
พอถึงตอนเย็นได้เวลากลับบ้านแล้วเรา เราขึ้นรถกลับบ้านแล้วเราก้อนั่งคู่กันด้วยน่ะ เพื่อนคนนั้นของเธอก้อกลับพร้อมกับเราด้วย เค้าบอกว่าเราน่าหมั้นไส้ด้วยแหล่ะ ก้อเรานั่งติดกันเลยไง ฉันหยิบพัดออกมาจากกระเป๋าแล้วเธอก้อหยิบมันแล้วก้อพัดให้กับฉัน ฉันมีความสุขที่สุดเลย
แล้วเธอก้อบอกว่ามีคนซื้อกระเป๋าตังค์ให้ สงสัยจะเป็นแฟนคลับของเธอ ฉันดีใจน่ะที่มีแต่คนที่รักเธอกันทั้งนั้น ฉันก้อเป็นคนนึงน่ะที่ชอบเธอมาก แล้วเมื่อไหร่เธอจะชอบฉันบ้างหล่ะ
ฉันรู้ว่าอายุของเราห่างกันเกือบจะ3ปี ฉันรู้ว่าเธอคิดเรื่องนี้ ฉันรู้ว่าเราคงเป็นคนที่รักกันไม่ได้ ขอบคุณน่ะเวลาที่ผ่านๆมา ทุกครั้งที่เจอเธอ ทุกครั้งที่ได้คุยกับเธอ ฉันมีความสุขที่สุด
ต่อไปนี้ถึงเราจะต้องห่างกันเพราะว่าฉันต้องมาพักที่บ้านน้า และเธอก้อคงไม่มีเวลามากที่จะคิดถึงฉัน เธอมีหน้าที่ที่ต้องตั้งใจเรียน ฉันก้อเช่นกันเราคงห่างกันไปนาน กว่าจะมีอะไรๆดีขึ้นกว่านี้
เธอไม่เคยพูดกับฉันสักคำว่าชอบฉัน ฉันก้อเลยไม่รู้ว่าเธอคิดกับฉันอย่างงัย
เราเป็นเหมือนพี่น้องมากกว่า คงเป็นที่ฉันที่คิดไปเอง ความรู้สึกที่มีเหล่านี้ไม่ทำไห้เธอชอบฉันบ้างก้อไม่เป็นไร ฉันคิดว่าให้มันผ่านไปอย่างนี้ก้อแล้วกัน ให้ฉันได้รักเธอเพียงข้างเดียว แค่ได้มาพบกับเธอ ฉันก้อดีใจแล้ว
ถึงแม้เราไม่ได้คู่กันก้อตาม ขอให้เธอมีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ มีเพื่อนและคนอีกตั้งหลายคนที่รักเธอ แล้วฉันก้อเป็นคนนึงที่รักเธอเช่นกัน
อั้นแน่ นึกว่าจบแค่นี้หล่ะซิ ยังหรอกค่ะ ยังไม่จบน่ะค่ะ โปรดติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
11 ตุลาคม 2548 13:51 น.
Vampire
ตอนนี้เธออยู่ม.3แล้วและฉันก้ออยู่ม.6
เมื่อปีที่แล้วเดือนเมษายน วันนั้นเป็นวันวิชาการของโรงเรียนของเธอ ไม่รู้เธอคิดอย่างไงแต่ว่าเธอชวนฉันไปเที่ยวด้วยกันที่โรงเรียน
ช่วงนั้นใกล้วันเกิดแม่ของฉัน ทุกๆปีฉันต้องไปซื้อผ้าที่ฉันคิดว่าแม่ชอบที่สุดแล้วไปจ้างร้านที่แม่ตัดผ้าบ่อยๆ เพราะเค้าคิดให้ฉันราคาพิเศษ ฉันให้ชุดที่ตัดเป็นของขวัญวันเกิด ตอนนี้แม่มี่ชุดที่ฉันตัดให้3ชุดได้แล้ว เมื่อเสร็จธุระของฉันแล้ว ฉันแวะไปบ้านเพื่อนก่อน เพราะรู้ว่าเธอคงยังไม่เสร็จกิจกรรมที่โรงเรียนจัดให้ทำ
เมื่อฉันโทรไปเธอปิดมือถือ แต่ไม่เป็นไร ฉันก้อยังจะรอ แล้วเธอก้อเปิดมือถือจนได้ แล้วเราก้อนัดเจอกัน แต่เอ...ประตูที่4 ประตูข้างของโรงเรียนเธอทำไมมันไม่เปิดให้ฉันเข้า ฉันโมโหมาก แต่ก้อต้องขึ้นรถไปเข้าประตูหน้า แล้วก้อเจอเธอจนได้ ฉันดีใจมากเลย ไม่คิดว่าเธอจะชวนฉันมาด้วย
เธอใส่ชุดนักเรียนฉันเห็นเธอยืนรอฉันอยู่ตรงร้านสหกรณ์ของโรงเรียน พอเจอเธอรู้สึกว่าฉันจะยิ้มจนหน้าบานเลยแหละ ก้อเธอมานน่ารักนี่นา แล้วเราก้อเดินไปรอบๆโรงเรียน ดูโน้นดูนี่มีการจัดกิจกรรมเยอะแยะเลย แล้วก้อมีประกวดร้องเพลงด้วย แล้วเธอก้อบอกฉันว่าเธอก้อเข้าประกวดกับเค้าเหมือนกันน่ะ แต่ว่าเธอแข่งตอนกลางคืนนี่นา ฉันก้อเลยอดดูเลย แล้วก้อเต้นประกอบเพลงด้วย ฉันไม่อยากจะนึกเลยว่าเวลาที่เธอเต้นมันจะตลกแค่ไหน
วันนั้นเราไม่ได้กินข้าวกลางวันกันเลย ก้อมัวแต่เดินเล่น คุยกันไป แล้วก้อไม่ค่อยหิวด้วย เห็นเธอก้ออิ่มแล้วแหละ วันนั้นคุงพ่อกะคุงแม่เธอจะซื้อกีต้าร์ให้เธอเป็นตัวแรก เห็นเธอบอกกับฉันอย่างนั้น เธอก้อเลยดูลุกลี้ลุกลนอย่างงัยไม่รู้
เราไปนั่งเล่นที่โต๊ะม้าหินอ่อนเธอโยกเก้าอี้ไปมา จนฉันตลกเมื่อเห็นเธอใจจดใจจ่อกับกีต้าร์ตัวใหม่มากกว่าจะคุยกับฉัน
ที่โรงเรียนของเธอมีร้านขายของเยอะแยะ มีร้านขายดอกไม้ มีตู้ร้องคาราโอเกะ ตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ มีซุ้มลูกบอล แล้วก้อน่าแปลกมากที่มีชิงช้าสวรรค์ มานเหมือนกับว่าฉันมาเที่ยวงานวัดเลย
รู้สึกว่าโรงเรียนของฉันจะใหญ่กว่าเธอซะอีกแต่ว่า โรงเรียนของฉันไม่เคยทำแบบนี้เลย ฉันคิดว่าโรงเรียนของเธอดีมากๆมีกิจกรรมหลายอย่างให้เด็กๆได้ทำเยอะแยะ ทำให้เด็กกล้าแสดงออก โรงเรียนของฉันมีแต่วิชาการ อาจเป็นเพราะว่าเป็นโรงเรียนประจำจังหวัด แต่เด็กก้อไม่ได้เก่งไปซะทุกคนเมื่อไหร่
ที่โรงเรียนของเธอมีสมุดให้จดเกี่ยวกับกิจกรรมต่างๆในวันวิชาการ ฉันเขียนชื่อของเธออย่างบรรจง แล้วเธอก้อบอกฉันว่า คิดอย่างไงถึงเขียนสวยเนี๊ย
เราเดินไปดูกิจกรรมประกวดแต่งชุดแฟนซีที่ใช้วัสดุรีไซเคิลที่โรงอาหารมีคนแซวว่า เด็กหรอ ฉันก้อยิ้มๆอยากให้มันเป็นอย่างที่พูดจิงๆเลย แต่เมื่อไหร่กันหล่ะ อยากให้เธอบอกกับฉันซักที และฉันก้อชอบเธอมากๆน่ะ และก้อรู้ด้วยว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย
แล้วเธอก้อบอกกับฉันว่า ก้ออยู่ข้างๆนี่ไง เด็กเค้า ฉันหันซ้ายหันขวาแล้วก้อบอกว่าไม่เห็นจะมีเลย ฉันแอบยิ้มอยู่ในใจ ฉันรู้ว่าเธอคงพูดเล่น แต่ฉันก้อดีใจมากน่ะ ฉันรู้ว่าเธอคงยังไม่อยากที่จะมีใครในช่วงเวลานี้ ก้อเธอเพิ่งจะถูกบอกเลิกไปไม่นานมานี้เอง
ตอนกลางวันเราไปดูแข่งฟุตซอลด้วยกัน จำได้ว่ามีนักกีฬาคนนึงใส่เสื้อหมายเลข9 คนนั้นใสกางเกงฟิตมากเลย เรานั่งขำกัน ตลกดี
ฉันนั่งดูอยู่กับกลุ่มเพื่อนของเธอ เธอเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะมากๆ ไม่ว่าจะเดินไปทางไหนก้อมีแต่คนรู้จักเธอทั้งนั้น
แต่ก่อนนั้นมีคนมาขายดอกกุหลาบ ไม่สิเรียกว่ามายัดกันเห็นๆเลย เพื่อนของเธอนั่นแหละที่เอามาขาย บอกเธอว่าช่วยซื้อหน่อยน่ะ แล้วก้อยังมีบัตรสอยดาวอีก เหอะๆ ก้อเธอมันใจดีอย่างเงี๊ย ก้อเลยรับมาหมดเลย
พอประมาณ3โมงเย็นโรงเรียนก้อปล่อยนักเรียนให้กลับบ้านได้
ก่อนที่เราสองคนจะออกจากโรงเรียนมีผู้ชายคนนึงถามฉันว่า เธอเป็นน้องสาวของเค้าหรอ ฉันไม่รู้ว่าจะตอบผู้ชายคนนั้นอย่างไง แต่ก้อต้องตอบไปว่า ใช่ค่ะ เหอะๆก้อตอนนั้นฉันคิดไม่ออกเลยนี่นา แล้วก้อตกใจด้วย เธอก้อไม่รู้ใช่ไหมว่าจะตอบคนนั้นว่าอะไร ก้อเลย ปล่อยเลยตามเลย
แล้วเราก้อรีบออกจากโรงเรียน ฉันเห็นเธอรีบมาก ก้อกีต้าร์ตัวแรกกำลังรอเธออยู่ไง แล้วเธอก้อให้รูปกับฉันมีรูปเดี่ยวของเธอ1รูป แล้วก้อรูปกลุ่มเพื่อน2รูป
ขอบคุณน่ะสำหรับรูปนั่น รู้สึกว่าทุกๆวันฉันต้องนำมันขึ้นมาดู
ติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ ยังไม่จบง่ายๆหรอกค่ะ
สัญญาแล้วน่ะว่าจะรักกันตลอดไป...
10 ตุลาคม 2548 10:18 น.
Vampire
เราเจอกันที่ท่ารถกลับบ้าน วันแรกที่ฉันพบกับเธอ ฉันรู้สึกว่าเธอน่ารักมาก แล้วจากนั้นเราก็ได้คุยกันบ้างบางครั้ง ส่วนมากฉันมักจะหาเรื่องคุยกับเธอเสมอ และก็ชอบมองเธออยู่บ่อยๆ
ฉันดีใจที่ได้มาเจอกับเธอ แต่เธอยังเด็กมาก ตอนนั้นเธออยู่แค่ป.6 ส่วนฉันอยู่ม.3แล้ว ความห่างระหว่างวัยทำให้ฉันคิดมาก และก้อรู้ว่าเธอคงไม่คิดที่จะคบกับฉันเช่นกัน ฉันคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้แต่ฉันก้อยังรักเธอเหมือนเดิมและดีใจที่เราได้เจอกันเกือบทุกวัน ถ้าวันไหนที่แม่ของฉันไปรับที่โรงเรียน ฉันก้อจะเสียดายที่ไม่ได้พบกับเธอ แต่ว่าอย่างไงเราก้อได้เจอกันตอนเช้าอยู่ดี ฉันหวังจะเป็นเช่นนั้น
ฉันแค่อยากเจอเธอทุกวัน ถึงจะไม่ได้คุยกันแค่เห็นหน้าเธอก้อพอใจแล้ว เราเคยนั่งติดกันเวลากลับบ้านหรือมาโรงเรียน บางครั้งฉันจะจองที่นั่งให้กับเธอ บางครั้งเราคุยกันตั้งแต่เธอขึ้นรถมาจนถึงโรงเรียนของฉัน แล้วเราก้อเจอกันตอนเย็นอีก
ฉันมีความสุขมากที่เจอกับเธอทุกวัน เธอเรียกฉันว่าพี่.. แล้วฉันเรียกเธอว่าน้อง... ฉันรู้สึกว่าเราห่างกันจริงๆ
ฉันรู้ว่าเธอมีความสามารถ ไม่ว่าจะดนตรี กีฬาแล้วก้อศิลปะ ฉันชอบใช้ให้เธอวาดรูปให้บ่อยๆ ไม่รู้ว่าเธอลำราญรึปล่าว ขอบคุณน่ะที่ทำอะไรๆหลายๆอย่างให้ฉัน ขอบคุณมากๆเลย
วันนึงฉันเพิ่งรู้ว่าเธอมีแฟนแล้วฉันเสียใจ ฉันไม่คิดจะแย่งเธอจากใคร ฉันรู้ว่าฉันไม่มีหวังตั้งแต่แรก แล้วเค้าคนนั้นก้อรักเธอมากเช่นกัน
วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ จนฉันเริ่มไม่แน่ใจว่าเธอแอบชอบฉันอยู่บ้างหรือปล่าว ก้อรู้สึกว่าเราสนิทสนมกันมากๆเลยทีเดียว แต่เธอก้อยังมีแฟนอยู่ เมื่อวันนั้นมาถึงฉันรู้ว่าเธอเลิกกับแฟน และเธอเองที่ถูกบอกเลิก ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรดีใจ แต่ทำไงได้ ก้อหัวใจของฉันบอกฉันว่าเราอาจมีหวังน่ะ
แต่ก้อไม่รู้จาปลอบเธออย่างไง ฉันไม่เคยจะปลอบเธอในเรื่องนี้เลย ฉันเคยเสียใจเรื่องความรักมาหลายครั้งก่อนหน้านี้
ถึงฉันไม่ใช่คนน่ารักกว่าใครๆ แต่ฉันก้อยังมีแฟนกับเค้าเหมือนกันน่ะ แต่ก้อต้องเลิกกันเพราะว่าเค้าไปมีคนใหม่ ที่เค้าคิดว่าดีกว่าฉัน แต่ก้อต้องกลับมาหาฉัน เมื่อคนใหม่ของเค้าคนนั้นก้อมีแฟนใหม่อีกคนนึง ฉันคิดว่ามันเป็นเหมือนกรรมที่เค้าทำให้ฉันต้องเสียใจ
แต่ถึงยังไงมันก้อไปไม่รอด เพราะว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เป็นอย่างนี้มา2-3คน ฉันเริ่มเบื่อกับพวกนี้ มันน่าลำคาญที่สุด รักใครแล้วไม่รักจริง แล้วอย่างนี้จะรักกันไปเพื่ออะไร
ตอนแรกบอกว่ารักแต่สุดท้ายแล้วก้อไปมีคนใหม่ หรือไม่ก้อกลับไปคบกับแฟนคนเก่าเหมือนเดิม
ฉันหวังว่าเธอคงไม่เป็นอย่างผู้ชายพวกนี้ ตอนนี้เธอเลิกกับเขาไปแล้ว ฉันแทบจะปิดซอยเลี้ยงเลย เธอรู้ไหม รู้สึกว่าฉันจะดีใจจนออกนอกหน้า แต่เธอกลับเศร้าเสียใจ ก้อแห็งแหล่ะ คนถูกแฟนบอกเลิกก้อต้องเสียใจเป็นธรรมดา...ฉันรู้สึกว่าฉันมีหวังขึ้นเป็นกองเลยทีเดียว
ติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ ยังไม่จบง่ายๆหรอกค่ะ
หน้าส่วนตัว
518
