คงไม่มีมาตราวัดใด ๆ ที่จะใช้วัดระยะห่างของความรู้สึกได้ ระยะห่างในแต่ละความรู้สึก ในแต่ละคนก็คงจะไม่เท่ากัน... วันเวลาที่ผ่านมา ชั่วระยะเวลาหนึ่งของชีวิต ผู้คนมากมายผ่านเข้ามา ......... บางคนผ่านมาเพียงเพื่อจะผ่านไป ..เท่านั้นเอง .. แต่กลับบางคนกลับไม่เป็นเช่นนั้น... จากคนแปลกหน้า กลายเป็นคนรู้จัก จากคนรู้จัก เป์นคนคุ้นเคย ล่วงเลย ไปถึงกลายเป็นคนรักกัน .... ทำลายระยะห่างของความรู้สึกให้สั้นลง....อย่างรู้สึกได้ แต่ในทางกลับกัน... ระยะห่างของบางคน อาจห่างไกลออกไปจนสุดหูสุดตา .... บางคน..จากคนเคยรักกัน จากคนที่เคยคุ้น ....กลายเป็น เหลือเพียงแค่คนเคยรู้จัก ... จากคนรู้จัก กลายเป็นคนแปลกหน้าทางความรู้สึกไป ... บางทีกับคนบางคน ... อยากให้มันเป็นมากกว่าคนรู้จัก ก็จะพยายามทำให้ระยะห่างมันสั้นลง แต่กับคนบางคน อยากเป็นน้อยกว่าที่เป็นอยู่ . ....... ก็จะพยายามทำให้ระยะห่าง..ยาวไกลออกไป... แต่กับบางคนกลับอยากจะรักษา ระยะห่าง ตรงกลาง ไว้ให้คงที่ ไม่ให้ห่างหาย จางหนี หรือ เข้ามาใกล้จนเรารู้สึกอึดอัด.... แต่บางที ..ขณะที่เราเดินเข้าหา บางคนกลับกำลังเดินหนี กับบางคนเรากำลังเดินหนี บางคนกลับเดินตาม... .... ขณะที่...บางคนวิ่งตาม ล้มลุกคลุกคลาน... เจ็บปวดกับระยะห่างของอีกคนที่ทิ้งไว้ตรงนั้น.... ขณะเดียวกันกับที่อีกคนก็วิ่งหนี .... โดยไม่คิดจะหันกลับมามองความเจ็บปวดของอีกคน บางทีการทำลายระยะห่างของสองคนอานไม่ใช่เรืองยาก.. แต่ก็ไม่ได้ง่ายดายนักสำหรับอีกหลาย ๆ คน ... บางคนพยายามมาเกือบทั้งชีวิต... ขณะที่บางคนอยู่นิ่ง ๆ ไม่วิ่งหนี ไม่วิ่งตาม ปล่อยทุกอย่างให้เป็นหน้าที่ของเวลา ไม่เรียกร้องให้เกิดความคาดหวัง ไม่ปล่อยละเลยจนเหมือนชาเฉย ระยะห่างนั้นกลับขยับเข้ามาใกล้ราวกับปฏิหาริย์... ..เคยรู้สึกไหมว่า...บางที ..รู้สึกห่างไกล...ทั้งที่ตัวอยู่ใกล้ๆ หรือรู้สึกใกล้ ๆ กัน.....ทั้ง ๆ ที่ตัวอยู่แสนไกลกัน ...บ้างไหม.... ? ระหว่างคนพยายามเดินหนี ..กับ .. .. คนที่พยายามเดินตาม ... และคนที่พยายามยังไงระยะห่างกลับเท่าเดิม ...คนไหนเจ็บปวดไปกว่ากัน... ความรู้สึกระยะห่างระหว่างคน....
แสงไร้เงา 28 ก.พ. 2549 09:20 น. - ID 6505 
1319
8
0
28 กุมภาพันธ์ 2549 09:47 น. - comment id 89812
คิดว่าพอเอื้อมถึง ก็เหมาะแล้ว
28 กุมภาพันธ์ 2549 11:17 น. - comment id 89813
บางคน..จากคนเคยรักกัน จากคนที่เคยคุ้น ....กลายเป็น เหลือเพียงแค่คนเคยรู้จัก ... จากคนรู้จัก กลายเป็นคนแปลกหน้าทางความรู้สึกไป ... บทความตอนนี้ของแสงไร้เงา.... นี่คือความรู้สึกจากใจ เดียร์ ที่กำลังเผชิญอ่ะค่ะ....
28 กุมภาพันธ์ 2549 13:16 น. - comment id 89815
ระยะทางใกล้ๆ คนหนึ่งวิ่งหนี คนหนึ่งวิ่งไล่ ตามไม่ทันนะคะน้องสาว ถ้าคนวิ่งไล่อ่อนแอ คิดถึงอยู่แล้ว
28 กุมภาพันธ์ 2549 16:24 น. - comment id 89820
รักษาระยะห่างอย่าใกล้ชิดนักเดี๋ยวจะรู้สึกอึดอัด..รอเวลา..ระยะทางไม่ห่างเท่าความรู้สึก ขอพระเจ้ากำหนดระยะทาง
1 มีนาคม 2549 01:42 น. - comment id 89832
คุณพฤหัส... ค่ะ ถ้ามันกำหนดได้.... พอเอื้อมถึงกำลังพอดีค่ะ....
1 มีนาคม 2549 01:47 น. - comment id 89833
คุณเดียร์... อืม ..ขอเป็นกำลังให้คุณนะค่ะ พยายามรักษาระยะห่างให้เท่าเดิมนะค่ะ เหมียวเอาใจช่วยค่ะ... เราเองก็อกหักมาจนนับไม่ได้ค่ะ..อิอิอิอ... ขอบคุณนะค่ะแวะมาทักทาย...
1 มีนาคม 2549 01:51 น. - comment id 89834
พี่กานต์.... เดี๋ยวพาไปออกกำลังกาย จะได้แข็งแรง.. วิ่งไล่ตามเขาให้ทัน..555 ( แซวเล่นค่ะ.... ถ้ามีโอกาสนะ จะพาไปออกกำลังกาย บนยอดภูกระดึง... กิจกรรมเดินไกล...อิอิอิอิ.. ...... รักษาสุขภาพนะค่ะ.... คิดถึงนะ...
1 มีนาคม 2549 01:55 น. - comment id 89835
คุณทางแสงดาว... บางทีจะรอเวลาอย่างเดียวไม่ได้นะค่ะ เราต้องเดินหา ค้นหามันค่ะ ท่าท้ายดีค่ะ ทำให้ชีวีตมีสดใส มีชีวิตชีวาค่ะ... เพราะโชคชะตาคนไม่เหมือนกัน.. บางคนเดินตาม เขากลับเดินหนี บางคนอยู่นิ่งเฉย กลับเข้ามาหาเอง.... . ...... ขอบคุณนะค่ะแวะมาทักทาย..
1 มีนาคม 2549 10:11 น. - comment id 89843
ระยะห่าง ... เอมเคยโดนฉุดให้เดินเข้าหา พอเข้าหาอยู่ดี ๆ วันนึงเค้ากับผลักเราออกมา บอกว่าวันนี้ของระยะห่างบ้างนะ .. วันนั้นไม่เข้าใจว่าทำไม .. แต่วันนี้เอมเข้าใจและไม่เดินเข้าหาระยะห่างจากความรู้สึกใด ๆ .. เพราะว่า ... ปล่อยให้ระยะห่างเกิดขึ้นเพื่อให้ความคิดถึงได้มีเวลาทำงานบ้าง .. มันก็สุขหัวใจไปอีกแบบนึง .. ตอนนี้พี่เหมียวรู้ไหม ระยะห่างะระหว่างเรา มันก็เป็นเพียงแค่ระยะทางเท่านั้นเอง ใช่ไม๊คะพี่สาวคนดี ... คิดถึงพี่เหมียวมากเลยนะคะ .. ช่วงนี้ขอโทษด้วยที่ไม่ค่อยได้แวะมาทักทาย ...
1 มีนาคม 2549 11:36 น. - comment id 89848
เจ็บปวดที่สุดคือ พยายามอย่างไรก็ไร้หวัง
1 มีนาคม 2549 23:26 น. - comment id 89855
cแล้วเราสองศรีพี่น้องหล่ะค่ะของเราระยะห่างแบบไหน....แต่บอกได้ว่าถึงตัวห่างไกลแต่หัวใจพี่สาวคนนี้รักและเป้นห่วงเสมอเขียนได้ดีจริงๆๆค่ะน้องรักยกให้4นิ้วโป้งเลยน่ะค่ะอิอิ.....รักจ๊ะเด็กน้อยที่น่ารัก....จากพี่สาวนางงามแบบไร้รูปแบบ.....
3 มีนาคม 2549 13:12 น. - comment id 89881
ใช่แล้ว ระยะห่างระหว่างเราที่มีอยู่ ดูเหมือนว่ามันยังช่างห่างไกล ทั้งที่จริงสองเราอยู่เพียงใกล้ แต่ไม่ใช่ในความรู้สึกเลย คือว่าเราอยู่ใกล้กันมากมยเรียนที่เดียวกัน ห้องเดียวกัน แต่ความรู้สึกที่เคยใกล้ชิดกับห่างไกลออกไปทั้งๆที่เรายังใกล้กันเหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ