โทรศัพท์มือถือ!

พีรเดช นวลสาย

(1)
.......................................................
(เสียง Ringtone เรียกเข้า เพลงฮิตล่าสุด)
เออ! ว่าไง? เงียบฟังครู่หนึ่ง ก่อนจะป้องปากพูดต่อ
เปล่า! ไม่ได้อยู่โรงเรียน ออกมาข้างนอก....เดินเล่นกับเพื่อน จะตามมารึเปล่าล่ะ? .....อะไรน๊ะ ติดเรียน เด่อ ไม่แน่จริงนี่ แล้วจะเลิกกี่โมง.........อีกสองคาบเลยเหรอ โอ้ย! ไม่รอแล้ว จะไปร้านเน็ต.......ก้อแช็ตเล่นๆ แก้เซ็ง...........ไม่ได้โดด จารย์ไม่สอน เห็นเค้าว่าไปเดินขบวนอะไรนี่แหละ......ไม่รู้! ไม่ได้สนใจแป็บนึงนะ
หันไปสะกิดเพื่อนที่ยืนรวมกลุ่มอยู่ข้างๆ
เฮ้ย! ไอ้เก๋ บุหรี่ตัวดิ  หมดเหรอ ไรว้า ขอทีไรหมดทุกทีเลยนะมึง  ไอ้อ๋อยล่ะ มีป้ะ? ....เออน่ะ! เอามาก่อน เดี๋ยวกูซื้อคืนให้ จะงกไปไหนวะพวกมึง เร็วๆ!
คว้าบุหรี่จากมือเพื่อนมาสูบ พ่นควันออกจมูกอย่างสบายใจ
เออ...โทษที ต่อเลยถึงไหนแล้วเมื่อกี๊? .....อ้า ใช่ๆ .........เสร็จแล้วไปไหนต่อเหรอ อือ ไม่รู้ดิ ไปเดินห้างมั๊ง เห็นไอ้พวกนี้มันบ่นอยากกินพิชช่ากัน พอดีจะไปดูมือถือด้วย เพิ่งเห็นโฆษณาในทีวี เก๋ดี.......เปล่า! ไม่ได้เสีย แต่อยากเปลี่ยนเครื่องใหม่ มี ไรป้ะ? .........ก้อต้องรุ่นใหม่ล่าสุดดิ ถาม ไม จะซื้อให้เหรอ?.........โด่เอ้ย! ไม่แน่จริงนี่ (หัวเราะหยันๆ) ........จะเจอกันรึเปล่าเหรอ?   อือ ไม่แน่ เจอแล้วทำ ไร อ่ะ ...........(ป้องปากแน่นขึ้น หน้าแดงนิดหน่อย) เสียใจย่ะ ไฟแดง ไอ้บ้า!
เสียงเพื่อนในกลุ่มดังแข่งขึ้นเรื่อยๆ จนคุยไม่ค่อยถนัด เลยหันไปตวาด
เฮ้ย! พวกมึงคุยกันเบาๆ หน่อยดิ กูจะคุยกับผัว!
(2)
ได้สิคะ กะอีแค่มือถือเครื่องเดียวทำไมจะให้ไม่ได้ล่ะ ใบเฟิร์นอยากได้อะไรพี่ศักดิ์หาให้ได้ทุกอย่างแหละ ขอให้บอกมาเหอะ จริ๊ง! จะโกหกทำไม ที่ผ่านมาพี่เคยโกหกอะไรหนูรึเปล่าล่ะ?
ครูดปากกาลูกลื่นไปมาบนโต๊ะทำงานอย่างลืมตัว
เอางี้! เย็นนี้เราไปเดินดูกันดีไหมล่ะ ถ้าถูกใจเดี๋ยวพี่ศักดิ์รูดการ์ดให้เลย แต่ มีข้อแม้นะ........ต้องโทรหาพี่
คนเดียวเท่านั้น ห้ามโทรหาคนอื่น..........พูดเล่น แหม ใครจะกล้าไปว่าน้องใบเฟิร์นหยั่งงั้นล่ะ..........แล้ว.....
เปลี่ยนจากครูดมาเป็นเคาะถี่ๆ แทน
...แล้วเมื่อไหร่ จะให้พี่ศักดิ์ไปหาที่ห้องได้อีกล่ะจ้ะ นานเป็นอาทิตย์แล้วน๊า..........วันนี้ไม่ว่างอีกแล้วเหรอน้ำเสียงสลดลงเล็กน้อย แต่ยังไม่ละความพยายาม
แล้ว พรุ่งนี้ล่ะ ว่างไหม๊?..............เหรอ.............อือ มะรืนเลยเหรอ  แย่จัง...ปละ-เปล่า ไม่มีอะไร เมื่อไหร่ก็รอได้
เหลือบไปเห็นเพื่อนร่วมงานกำลังทยอยเดินออกจากออฟฟิศ รีบโบกไม้โบกมือบอกให้กลับกันก่อน ทำท่าทางเหมือนกำลังเร่งเคลียร์งาน
อ้อ! เปล่าๆ  พอดีเพื่อนมันจะกลับกันแล้วน่ะ มันเลยแวะมาชวน........อือ คงไปกินเหล้ากันต่อล่ะมั้ง ไอ้พวกนี้มันไม่เคยกลับบ้านก่อนตะวันตกดินหรอก มันกลัว........อะไรนะ? มีสายเข้าเหรอ?......อ๋อ ได้สิคะ
ถือสายรออย่างกระวนกระวาย
.....ไม่นานจ้ะ แหม นานกว่าเนี้ยยังรอมาแล้วเลย........เพื่อนโทรมาชวนไปเที่ยว อืม ก็ไปสิ ไปกับเพื่อนกับฝูงจะเป็นไรไป หรือจะให้พี่ศักดิ์ไปด้วย ไปเป็นบอดี้การ์ดให้ไงล่ะ.........เพื่อนพี่น่ะเหรอ? โอ้ย! ไอ้พวกนั้นน่ะ แค่เหล้าเข้าปากมันก็ลืมพี่แล้วล่ะ เชื่อดิ..............ไว้คราวหน้าเหรอ  อือ งั้นก็ตามใจ เที่ยวให้สนุกละกัน บายจ้ะ
รีบกดวางหู แล้วรีบกดโทรออกอีกครั้ง
ไอ้ปิ๊กเหรอ...เออ! กูเอง ถึงไหนกันแล้ววะ.....ไม่ได้เล่นตัว ก้อน้องใบเฟิร์นแม่-งเพิ่งเบี้ยวกูเมื่อตะเกี๊ยะ จะให้ไปไหนล่ะ.....ที่เดิมใช่ไหม๊ เดี๋ยวกูรีบตามไป มึงอย่าเพิ่งเมากันก่อนล่ะ เออๆ แค่เนี้ยะ มีสายแทรก
กดรับสายแทรก ท่าทางหงุดหงิด
ฮัลโหล .อือ วันนี้พี่คงกลับดึกน่ะ มีประชุมงานด่วน เจ้านายเพิ่งบอกเมื่อกี๊นี่เอง.......เออๆ กินก่อนเลยไม่ต้องรอ ....... (น้ำเสียงหงุดหงิด) ก้อดึกแหละไม่ต้องรอหรอกนอนก่อนเลย แค่นี้นะ จะทำงานแล้ว
รีบกดวางหูตัดบท  หันไปจัดโต๊ะลวกๆ แล้วดีดตัวจากเก้าอี้ไปอย่างรีบร้อน
(3)
โหล เชิดชัย! ว่าไงซื้อให้อั้วทันรึเปล่า ว่าไงน๊ะ ทัน-แต่ได้แค่ครึ่งเดียว! นี่ลื้อมัวไปทำอะไรอยู่วะ คิดว่าโอกาสงามๆ อย่างงี้จะเกิดขึ้นได้บ่อยๆ รึไง......เสี่ยงเกินไป! เสียงบ้าเสี่ยงบออะไร นี่เพื่อนอั้วเป็นคนส่งสัญญาณมาเองเลยนะ ลื๊อก็รู้นี่ว่าหมอนี่มันมือหนึ่ง คลุกคลีในวงการมาเป็นสิบๆ ปีแล้ว ....บ้าเอ๊ย! เงินตั้งหลายสิบล้านนะนั่น
ขบซิการ์ด้วยความฉุนเฉียว
.ไม่ต้องมัวมาขอโทษขอโพย ลื้อไปหาทางซื้อส่วนที่เหลือมาให้ได้ แพงเท่าไหร่ก็สู้ ยิ่งไอ้พวกแมงเม่ารายเล็กรายย่อยน่ะกว้านซื้อมันมาให้หมด ให้มันระเริงกับกำไรนิดๆ หน่อยๆ กันไปก่อน เพราะหุ้นตัวนี้ราคามันจะถีบตัวขึ้นไปได้อีกจนคาดไม่ถึงเลยล่ะ
เสียงโทรศัพท์อีกเครื่องดังแทรกการสนทนาขึ้น เขารีบหยิบมากดรับสาย
เออ อั้วเอง ว่าไง? ......มันพูดหยั่งงั้นเลยรึ ไอ้คนเนรคุณเอ๊ย! มันลืมแล้วรึไงว่าที่มีตำแหน่งใหญ่โตอยู่ทุกวันเนี้ย ก็เพราะอั้วเป็นคนช่วยวิ่งเต้นให้ ไม่งั้นไอ้บ้านนอกอย่างมันไม่มีทางได้ไปเดินชูคออยู่ในนั้นหรอก พอจะให้ช่วยเข้าหน่อยทำเป็นปัญหาเยอะ--เอางี้ ลื้อใส่ซองให้มันเลยสิบล้าน ถ้ามันยังอิดออดเล่นตัวอีกล่ะก้อ อั้วจะไปคุยกับมันเอง ดูซิว่ามันจะกล้าอิดออดอีกไหม๊...............เออ! รีบไปจัดการให้เรียบร้อย  ขืนพลาดโครงการนี้อั้วเสียหน้า   ชิบหายเลย
เสียงโทรศัพท์อีกเครื่องดังแทรกการสนทนาขึ้น เขารีบหยิบมากดรับสาย
อือ...ว่าไง? อะไรน๊ะ!
ตกใจจนทำมือถือหลุดมือ
เมื่อกี๊ลื้อว่าอะไรนะ!.........ใจเย็นๆ ค่อยๆ พูด..................ชิบหายแล้ว--ตอนนี้อีอยู่ไหน! อาการเป็นไงบ้าง!เออๆ อั้วจะรีบไปเดี๋ยวนี้
หันไปสั่งคนขับรถเสียงสั่นเครือ รู้สึกเสียดแน่นหน้าอกอย่างบอกไม่ถูก
เฮ้ย! กลับรถ!
ไปไหนครับนาย?
ไปโรง บาล  ลูกสาวอั้วกินยาฆ่าตัวตาย!!!
(4)
อยู่ตลาดสิถามได้ จะให้กูไปอยู่ไหนล่ะ...........เออ ก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่หรอก คนแม่-งไม่รู้หายหัวไปไหนกันหมด เซ็งตายชัก!.........เออๆ กูก็ได้ยินมาเหมือนกัน  มันลือกันทั้งตลาดเลยว่าท่านให้ตรงเป๋งมา 2-3 งวดแล้ว คนงี้แห่กันไปรอคิวเต็มวัดเลย..........ก้อ กะว่าเก็บร้านแล้วจะลองแวะไปเหมือนกัน เผื่อจะได้ตัวเด็ดๆ มาแทงมั่ง มึงจะไปกับกูรึเปล่า?..................โอ๊ย ไม่ต้องห่วง ถ้ากูถูกขึ้นมาจริงๆ อย่าว่าแต่ค่ายกครูเลย กุฏิท่านกูก็จะสร้างให้ใหม่ แต่ต้องรางวัลที่ 1 เท่านั้นนะ
หัวเราะกรอกหูโทรศัพท์เสียงดังลั่น
นั่นดิ ปวดหัวอยู่เหมือนกัน(หน้าเครียดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด) หะ--ค่าเทอมอะไรของมันก็ไม่รู้ แพงบรรลัยเลย ส่งให้เท่าไหร่ เท่าไหร่ ก็ไม่พอ เดี๋ยวมีค่านั่น ค่านี่งอกมาหยั่งกะดอกเห็ด นี่เห็นว่าอีกแค่ปีเดียวมันจะจบแล้วหรอกนะถึงก้มหน้าก้มตาทน ไม่งั้นให้ออกมาช่วยขายของแล้ว ปริญญาห่-เหวอะไรก็ไม่รู้แพงชิบหาย
หันไปคว้าที่ปัดตวัดไล่แมงวัน--ฉุนเฉียว
ไอ้แมงวันบ้านี่ก็ตอมอยู่ได้ ของยิ่งขายไม่ค่อยดี-ไป๊ ไปตอมที่อื่น............เออ! แล้วลูกชายมึงเป็นไงมั่ง หายดีรึยัง? ............เออๆ ดีแล้วล่ะ ทีหลังก็อย่าลืมกำชับมันให้ดีล่ะ จะได้ไม่ก่อเรื่องก่อราวอีก เป็นนักเรียนดีๆ ไม่ชอบ   ริจะเป็นนักเลง นี่ยังดีนะที่ฝ่ายโน้นน่ะเค้าไม่เอาเรื่องเอาราว   เฮ้อ!..ไม่รู้ใครนะมันเสี้ยมมันสอนให้รักสถาบันกันแบบนี้  ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาจริงๆ ใครจะรับผิดชอบ
ดีนะที่ลูกกูมันเป็นผู้หญิงซะได้  ถ้าเป็นผู้ชายล่ะกูคงอกแตกตายไปแล้ว...........เออๆ แล้วเย็นนี้อย่าลืมล่ะ เผื่อท่านให้แม่นจริงอย่างเค้าว่า  จะได้รวยๆ กันซะที เออ...ไว้เจอกัน
(5)
ฮัลโหล! ฮัลโหล!
สายหลุด รีบกดต่อสายใหม่อย่างร้อนรน
ฮัลโหล! อีเจนเหรอ เออ..กูเอง โทรศัพท์มึงเป็นเชี่-ยไรวะ โทรติดยากชิบเป๋ง....................อยู่สยาม! มึงไปแร่ดอะไรที่สยาม?.................เออ ก็มีเรื่องน่ะสิ ไม่มีจะโทรหามึงเหรอ มาหากูที่ห้องได้ไหม๊อยากให้ช่วยอะไรหน่อย...........ด่วนสิ!.........ไม่ได้ล้อเล่นกูจะล้อเล่นทำไม นี่กูเดือดร้อนจริงๆ..................เออะ...กู.....สงสัยว่า....กูจะท้องว่ะ...........ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้พูดเล่น....................กูลองซื้อมาตรวจดูแล้ว
หยิบแผ่นตรวจตั้งครรภ์ขึ้นมาดูอีกรอบ
มันขึ้นมาสองขีด........ชัวร์สิ--กูถึงได้นั่งบ้าอยู่นี่ไง.ไม่รู้ กูไม่แน่ใจ ......พี่กอล์ฟเหรอ? ไม่มีทางหรอก ขานั้นป้องกันทุกครั้ง.........ยุ่งกับใครบ้าง? ก็....หลายคน.....กูถึงบอกไม่แน่ใจนี่ไง............จะให้ทำไงก็ของมันพลาดไปแล้วนี่..............โอ้ย! ไม่มีอารตมณ์ไปหรอก กูว่าจะหยุดเรียนสัก 2-3 วัน เอาไว้ให้จัดการให้เสร็จก่อนแล้วค่อยไป กูไม่อยากให้พวกที่มหาลัยมันรู้...............เออ ก็เหมือนคราวก่อนนั่นแหละ มึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ นะๆๆ น้า..ไว้เดี๋ยวมึงจะกินอะไร-ที่ไหน-กูเลี้ยงเอง ไม่อั้น!............มีดิ ถามได้ กูโทรไปขอค่าเรียนคอมพิวเตอร์กับแม่มาก่อนแล้ว............โอ้ย ซักอะไรล่ะ แม่กูไม่สนใจหรอก ขอให้เรียนจบเป็นพอเออ น่า ถึงตอนต้องจ่ายจริงๆ ไว้ค่อยหามาจ่ายใหม่แล้วกัน หาไม่ยากหรอก มึงก็รู้นี่ว่าจะหาเงินได้จากไหน....?
โยนแผ่นตรวจตั้งครรภ์ทิ้งลงถังขยะ
..ว่าแต่ มึงจะมาหากูได้ยัง? กูอยากไปวันนี้เลย ไม่อยากเก็บไว้เป็นกังวลนานๆ อีกอย่างถ้าพี่กอล์ฟรู้มีหวังเอากูตาย.......เออๆ รีบมาละกัน จะรอ
(6)
โหล..เฮียสมปองเหรอ? ผมศักดิ์ชัยนะ ใช่ๆ ศักดิ์ชัยทอสอท่านอำนาจนั่นแหละ.........อ๋อ มีเรื่องอยากรบกวนเฮียนิดหน่อยน่ะ คืองี้ วันมะรืนท่านมีแขกผู้ใหญ่ที่จะต้องรับรอง ก็เลยอยากให้เฮียจัดเด็กมาให้ซัก 4-5 คน เอาแบบพิเศษๆ หน่อยนะ คราวนี้..เน้นเลยว่าเป็นนักศึกษา เพราะผู้ใหญ่ท่านชอบ ยิ่งสถาบันดังๆ ยิ่งดี เรื่องค่าตัวไม่ต้องห่วง ถ้าดีจริงเท่าไหร่ก็ไม่อั้น
อัดบุหรี่แรงๆ 2-3 ที ก่อนดีดทิ้ง
.............อ๋อ พามาส่งที่เดิมเลย เดี๋ยวผมจะสั่งเด็กเปิดห้องไว้รอคงไม่ต้องค้างคืนหรอก เพราะผู้ใหญ่ท่านมีธุระต้องไปประชุมสัญจรต่างจังหวัดต่อ งานนี้สำคัญนะ ท่านกำชับมาว่าให้เฮียช่วยคัดเป็นพิเศษหน่อย .............เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง ขอให้สดจริงเถอะ อย่าย้อมแมวมาแล้วกัน.................ไม่ใช่ไม่ไว้ใจ แหม เราติดต่อกันมาตั้งเท่าไหร่แล้ว ผมแค่อยากให้แน่ใจว่าเฮียลงมือคัดเลือกด้วยตัวเองก็เท่านั้น บอกตรงๆ งานนี้ผมไม่เชื่อใจคนอื่น นอกจากเฮียคนเดียว...ถ้าเฮียรู้ว่าผลตอบแทนมันมหาศาลขนาดไหน ผมว่าเฮียก็คงต้องเครียดเหมือนผมนี่แหละ
จุดบุหรี่สูบอีกมวน
อ้อ แล้วอย่าลืมจัดขาประจำของท่านมาด้วยนะ...........ว่าไงนะ? ติดต่อไม่ได้ หมายความว่าไง?..........ไม่รู้ล่ะ ยังไงๆ เฮียก็ต้องตามมาให้ได้...............ไม่ ท่านไม่เอาคนอื่น เฮียก็รู้นิสัยท่านดีนี่.เอาเป็นว่านั่นเป็นปัญหาของเฮียที่ต้องไปแก้มาให้ได้..............ไม่รู้ ก็ผมบอกแล้วไงว่ามันเป็นปัญหาของเฮีย ไม่ใช่ปัญหาของผม ยังไงๆ ก็ต้องเอาตัวมาให้ได้..น่า  ผมว่าเฮียรู้ดีกว่าผมว่าควรจะทำยังไง โอเคนะ ผมยังมีอีกหลายเรื่องที่ต้องไปจัดการให้เสร็จ หวัดดีครับเฮีย
กดโทรศัพท์โทรออกอีกครั้ง
เรียบร้อยแล้วครับนาย.ครับๆ ได้ตามนั้นครับ.สดแน่นอนครับ เฮียสมปองการันตีด้วยตัวเองเลย
(7)
ฮา โหล........จากใครครับนี่คุณอีกแล้วเหรอ!! ก็บอกไปแล้วไงว่าไม่สะดวก เจ้าตัวเค้าก็ประกาศไปแล้วว่าไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้อีกแล้ว ยังจะมาตามตื๊อเอาอะไรอีก ถามหน่อยเหอะ สนุกรึไงที่เที่ยวเอาเรื่องส่วนตัวของคนอื่นไปเขียนใส่ไข่ใส่ความให้เค้าเสียหายเนี่ย ถ้าคุณยังไม่เลิกตามราวีอีก  ผมจะให้ทนายฟ้องข้อหาหมิ่นประมาท..........ไม่ได้ขู่ผมเอาจริงแน่ ผมจะฟ้องหนังสือคุณด้วยที่เที่ยวลงบทความทำลายชื่อเสียงของคนอื่นเค้าไปทั่วหยั่งงี้  ถามหน่อยเถอะ  เราเคยไปทำอะไรให้คุณเดือดร้อนรึไง? ..........หน้าที่! หน้าที่บ้าบออะไรกัน ขุดคุ้ย เรื่องส่วนตัวของชาวบ้านมาประจานให้เจ้าตัวเค้าเสียหายเนี่ยเหรอ มันงานประเภทไหนกันแน่ คุณภูมิใจกับมันนักเหรอ? ...........ใช่! เค้าเป็นคนสาธารณะ แล้วไง? เค้าไม่มีเลือดมีเนื้อรึไง? เค้าไม่มีสิทธิ์มีความเป็นส่วนตัวบ้างรึไง? ถ้ามีใครมาทำกับลูกคุณ หรือญาติๆ คุณอย่างนี้บ้าง จะรู้สึกยังไง คุณจะรับได้ไหม๊? ..................พอที ผมทนฟังคุณพล่ามมามากพอแล้ว คุณมันก็มีแต่เหตุผลที่เข้าข้างตัวเอง คิดเองเออเองทั้งนั้น เอาเป็นว่าถ้าคุณเข้าใจคำว่าจรรยาบรรณในหน้าที่ของตัวเองเมื่อไหร่ ค่อยมาคุยใหม่ก็แล้วกัน............ว่าไงนะ! จะฟ้องกลับผมฐานหมิ่นประมาทเหรอ? เอาเลย เชิญคุณไปฟ้องเลย ผมก็กะจะฟ้องคุณอยู่เหมือนกัน ดูซิว่าศาลจะรับฟังใคร แล้วก็เชิญใช้สื่อของคุณเล่นงานเราอย่างที่คุณเคยทำต่อไปนั่นแหละ ผมไม่กลัวหรอก แต่จะขอเตือนไว้อย่างนะ ว่าอย่าประเมินผู้อ่านต่ำเกินไป เพราะทุกวันเนี้ยเค้าฉลาดกว่าที่คุณคิดเยอะ
กดวางหูอย่างฉุนเฉียว
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก
นี่คุณ! ยังพูดไม่รู้เรื่องอีกรึไง!?.................อ๊ะ! เอ็ม เอ็ม จี มิวสิค เหรอครับ  ขอโทษฮ่ะ (น้ำเสียงเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง).............ไม่มีอะไรฮ่ะ เข้าใจผิดนิดหน่อยน่ะฮ่ะ(หัวเราะกลบเกลื่อน).คิวซ้อมร้องเพลง? วันนี้เลยเหรอ?  อ๋อ เดี๋ยวนะ แป๊-บนึงนะ
เอามือป้องโทรศัพท์ หันไปถามชายหนุ่มหน้าตาดีที่ยังนอนคุดคู้บนเตียงนอน
นี่ พ่อตัวดี เอ็ม เอ็ม จี เค้าโทรมาตามคิวซ้อมร้องเพลงอีกแล้วนะ จะเอาไง?
ชายหนุ่มโบกมือเป็นสัญญาณปฏิเสธ
เอาอีกละ.....นี่ทีหลังจะไปหัวหกก้นขวิดที่ไหนน่ะ ไม่ว่าหรอกนะ แต่อย่าให้มันมากจนทำงานไม่ไหวอย่างนี้ แล้วไอ้เรื่องผู้หยง-ผู้หญิงน่ะเพลาๆ หน่อย ชั้นตามล้างตามเช็ดให้ไม่ไหวแล้ว เป็นผู้จัดการเธอเนี่ย เหนื่อยยิ่งกว่าเป็นจับกังซะอีก
หันไปพูดโทรศัพท์ต่อ
เอ่อ...ต้องขอโทษจริงๆ ฮ่ะ เราไม่ได้ลืมนะฮะ แต่น้องต่อเค้าไม่สบายจริงๆ นอนซมลุกไม่ขึ้นเลย กำลังจะโทรมาบอกอยู่พอดี........ก็คงต้องเลื่อนไปก่อนน่ะฮ่ะ ขอโทษจริงๆ
(8)
เออ! ไอ้ต๊อดเหรอ ราคามายังวะ?.............เฮ้ย! ทำไมช้าจัง บอลจะเริ่มเขี่ยอยู่แล้ว..............เออดิ! ไม่ใจร้อนได้ไง เมื่อคืนโดนไปตั้ง 5 คู่ เซ็งชิบ! ไม่น่าไปเชื่อใจผีกับปืนเล๊ย อุตส่าห์กินหงส์มาเต็มใบแล้วแท้ๆ เนี่ยถ้ามันขยันวิ่ง ขยันยิงกันมากกว่านี้หน่อยนะ รวยไม่รู้เรื่องไปแล้ว พูดแล้วยังเจ็บใจไม่หาย  แล้วกัลโช่ล่ะราคามายัง? ...มาแล้วเหรอ!
หันไปหยิบกระดาษปากกามาเตรียมจด
อ่ะ  ว่าไปเลย.....ยูเว่ครึ่งลูกลบสิบ........มิลานป.ขาว.........อินเตอร์ครึ่งควบลูก......โรม่าลูกควบลูกครึ่ง เฮ๊ย! ทำไมคู่นี้มันต่อแพงจังวะ บอกราคาผิดรึเปล่า ตัวจริงมันทั้งเจ็บทั้งแบนเกือบค่อนทีมเลยนะ...........ไม่ผิดเหรอ มันออกราคาหลอกให้คนรองรึเปล่าเนี่ย เจ้าเล่ห์ชิบหายเลยไอ้โต๊ะบ้านี่!........แล้วคู่อื่นล่ะ?........เออๆ อือๆ.............โอเค เรียบร้อย! ขอเวลาวิเคราะห์แป๊บนึง เดี๋ยวโทรกลับ..........เออ! ไม่ช้าหรอกน่า แค่นี้นะ!
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก แทบจะทันทีที่กดวางสาย
อะไรอีกวะ! ก็บอกแล้วไงว่าขอวิเคราะห์แป๊บนึงอ้าว! เฮียแดงเองเหรอครับ เปล่าครับเปล่า พอดีเมื่อกี๊เพิ่งคุยกับเพื่อน....................อ๋อ  เรื่องนั้นไม่ลืมแน่นอนครับ พรุ่งนี้รับรองผมจะรีบเอาเงินไปใช้หนี้เฮียแน่นอน  ชัวร์ครับเฮีย ครับ-ครับ
กระแทกโทรศัพท์กับโต๊ะอย่างฉุนเฉียว
แม่-ง ทวงจังเลย กะอีแค่เงินไม่กี่หมื่นแค่เนี้ย  ขอวัดคืนนี้ก่อนเถอะมึง ถ้าเข้าตามเป้าล่ะก็ พรุ่งนี้จะหอบเงินไปทุ่มใส่หน้าแม่-งเลย คอยดู!
(9)
ไม่ได้.......ยังไงก็ไม่ได้  จะให้ทำงั้นได้ไง!
หันไปกดรีโมทเปลี่ยนช่องทีวี
 .........ก็ทางโน้นเค้าโทรมาจองคิวก่อนก็ต้องให้เค้าก่อนสิ ทางเนี้ยมาทีหลังจะมาแซงคิวเค้าเดี๋ยวก็มีปัญหากันอีก.............อะไรนะ! จะให้โกหกว่าทางนี้โทรมาจองคิวไว้ก่อนงั้นหรือ...........ไม่ได้หรอกทำอย่างนั้นมันผิดนะ อีกอย่างตอนที่เค้าโทรมาก็บอกไปแล้วด้วยว่าว่างอยู่ รับปากกันไปเป็นมั่นเป็นเหมาะแล้ว งานเค้าก็ไม่ใช่งานเล็กๆ  ได้ยินว่าเชิญนายกเทศมนตรีมาเป็นประธานด้วย.........................ไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก ลองถ้าเค้าระบุมาขนาดนี้ก็แสดงว่าเค้าอยากให้ไปงานเค้าจริงๆ ขืนให้คนอื่นไปแทน มีหวัง...ได้ตามมาต่อว่ากันถึงนี่แน่ๆ เอางี้ไหมล่ะ ถ้าเป็นไปได้ก็ลองเลื่อนงานออกไปก่อน วันไหนก็ได้ที่ไม่ใช่วันที่หนึ่งน่ะ จะได้ไม่ชนกัน...................เตรียมงานไว้พร้อมหมดแล้วหรือ  อือ...ก็อยากช่วยนะ จริงๆ...แต่ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน จะรับปากทั้งสองฝ่ายก็ไม่ได้ อีกอย่าง มันก็เป็นงานบุญกุศลทั้งสองงาน ไม่อยากให้ต้องมาขุ่นข้องหมองใจกัน มันจะเสียความตั้งใจเปล่าๆ ชาวบ้านที่เค้าตั้งใจจะมาร่วมทำบุญด้วยก็จะพากันติฉินนินทาเอาได้
กดรีโมทเปลี่ยนช่องไปมาอย่างไม่สนใจจะดูจริงจัง
โยมก็รู้ว่าอาตมาน่ะลำบากใจที่จะปฏิเสธขนาดไหน ฝ่ายนั้นก็บริจาคเงินบำรุงวัดเราเป็นประจำด้วยดีเสมอมา ส่วนฝ่ายโยมก็น้อยกว่ากันซะเมื่อไหร่ เป็นไปได้อาตมาก็อยากจะไปให้ได้ทั้งสองงาน แต่ทางโน้นเค้าติดต่อมาก่อน แถมรับปากจะบริจาครถตู้ด้วยนะงานนี้........................โยมจะให้มากกว่านั้นอีกหรือ  อือ จะให้พูดยังไงดีล่ะ มันก็ค่อนข้างลำบากใจอยู่นะ
(10)
ฮัลโหล...ว่าไงเพื่อน ไม่ได้คุยกันซะนานเลยนะ.คุยได้ๆ ไม่ได้ยุ่งอะไรมาก มีอะไรเหรอ?...............จะมากรุงเทพฯ เหรอ เมื่อไหร่? มาธุระหรือมาเที่ยว?..................อื๋อ อือๆ.............อยู่กี่วันล่ะคราวนี้...........ว่-า-ง!  แหม...เพื่อนมาทั้งทีไม่ว่างได้ไงล่ะ อยากไปไหนบัญชามาได้เลยเดี๋ยวจัดให้ (ป้องปาก)หรือจะไปอย่างว่าอีก...............ด้-า-ย!  เรื่องเล็กขอให้มาจริงเถอะ ว่าแต่...แฟนมาด้วยรึเปล่า?.............อือ ก็สบายดีน่ะสิ ไม่ใช่พวกขี้โรคนี่ ว่าแต่นายเถอะยังไหวอยู่รึเปล่า หรือว่าหมดไฟซะแล้ว(หัวเราะชอบใจ).นี่นานแค่ไหนแล้วเนี่ยที่นายไม่ได้กลับมาเมืองไทยเลย........สองปีแล้วเหรอ อื้อหือ นานเหมือนกันนะ.....................ก็เหมือนเดิมนั่นแหละ ที่นี่เคยเปลี่ยนแปลงกะเค้าซะที่ไหนล่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก ต่อให้นายอยู่ที่โน่นอีกสักสิบปีหรือยี่สิบปีค่อยกลับมามันก็ไม่มีอะไรต่างจากเดิมหรอก เชื่อสิ....................เออๆ ไว้เจอกัน มาจริงๆ ก็โทรหาเราละกัน โอเค-บาย
หันไปพูดกับแฟนสาวที่นั่งอยู่ติดกัน
เพื่อนน่ะ รู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียนไฮสคูล ตอนนี้ไปทำงานอยู่เมืองนอก ไม่คิดว่าจะโทรมาตอนนี้นะเนี่ย  แกะขนมให้ซองดิ หิว บอกให้กินข้าวกันก่อนก็ไม่เชื่อ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก
ไอ้เอกเหรอ! มีอะไรวะ!.............จะชวนไปไดรฟ์กอล์ฟ กี่โมง?..................เอาเป็นซักห้าโมงเย็นได้ไหมล่ะ ตอนนี้ไปไม่ได้จริงๆ..................อะไรนะ! ก็บอกว่าไปไม่ได้จริงๆ ตอนเนี้ย เพราะกูกำลังดูหนังกับแฟนอยู่				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    21 พฤศจิกายน 2549 16:50 น. - comment id 93815

    หูย...ไปดักฟังโทรศัพท์ชาวบ้านเค้าตั้งหลายคู่สายแน่ะ ระวังนาเดี๋ยวจะถูกซิว...อิอิ
    
    ปล. หลายมุมมองของชีวิตสามารถถ่ายทอดผ่านโทรศัพท์มือถือได้จริงๆ...ดีนะที่เราเป็นคนชอบเขียน ไดอารี่...21.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน