เรื่องที่.. คุณกี้ควรอ่าน

ผู้หญิงช่างฝัน

หญิงสาวหน้าตาดี ผมยาวประบ่า เดินเข้ามาในร้านอาหารที่ฉันนั่งอยู่กับเพื่อน ๆ  
ฉันเพ่งมองเธอด้วยความรู้สึกเหมือนคุ้นเคย   เหมือนเคยเห็นเธอที่ไหนมาก่อน 
เธอเข้ามานั่งเงียบ ๆ  ลำพัง สั่งเพียงเครื่องดื่มแก้วเดียว... 
ฉันพยายามจ้องมอง ด้วยหวังให้เธอรู้สึกและหันมา  และฉันก็ทำสำเร็จ..
 อ้าว.. คุณกี้..     ฉันร้องทัก
เธอแยกเขี้ยว เอ๊ย!.. ส่งยิ้มให้ฉัน   สาวตาคมผิวขาวคนนี้นี่เอง  
คนที่ฉันชื่มชอบอารมณ์งานเธอ
เธอคนนี้ ที่เคยมีคนว่าอารมณ์เราใกล้ ๆ  กัน..  จริงเท็จอย่างไร ฉันก็ไม่รู้..
แต่นึกไม่ถึงว่าจะได้มีโอกาสได้เจอตัวเธอเป็น ๆ  ในวันนี้
ใครหนอ..  ช่างว่า..
ฉันไม่เห็นว่าเธอจะ ดำ ดังคำร่ำลือเลยสักนิด..  ผิวเธอออกจะขาว เนียน..  
รับกับดวงตากลมโตคู่นั้น  
 ไม่นึกว่าจะได้เจอ   
ฉันเริ่มคำทักทาย  แม้จะนึกแปลก ๆ  งง ๆ  อยู่ในใจว่าทำไมจู่ ๆ  
เธอคนนี้จึงโคจรมาพบกับฉันได้
เราเริ่มสนทนากันแบบสัพเพเหระ   แต่ความจำฉันมันช่างลางเลือนนัก
ฉันจำไม่ค่อยได้หรอกว่าเราคุยกันเรื่องอะไรบ้าง ยกเว้นข่าวดี.. ที่เธอคนนี้บอกฉัน..
 เมษานี้.. กี้จะแต่งงานแล้วนะ...    
 จริงสิ .    ฉันรู้สึกตื่นเต้นและอดยินดีไปกับเธอไม่ได้..
คุณกี้จะแต่งงาน...   ฉันอมยิ้มและบอกตัวเองซ้ำ ๆ  อยู่อย่างนี้  
คุณกี้จะแต่งงาน..
.....
...
เ อ้ ก อี๊ เ อ้ ก ...   เ อ้ ก...ก..
    
เสียงไก่ที่ไหนนะ...  ฉันรู้สึกมึนงง...
เ อ้ ก อี๊ เ อ้ ก ...   เ อ้ ก..ก..     แน่ะ.. มันร้องซ้ำ...
เ อ้ ก อี๊ เ อ้ ก ...   เ อ้ ก..ก...    
ฉันเริ่มรู้สึกตัว..  แล้วควานหาโทรศัพท์มือถือเจ้าของเสียงไก่นั่น
ป้าดดิโธ่...  นี่ฉันฝันไปรึนี่...  มันเหมือนจริงชะมัด..