เปลือยใจแมงกุ๊ดจี่(ต่อ)

แมงกุ๊ดจี่


1193984002.jpg
สวัสดีค่ะ พี่ๆ   เพื่อนๆ   สมาชิก   บ้านกลอนไทย...
....กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว    นานมากจริง ๆ  นะ  คิ ๆ
ช่วงนั้นแมงกุ๊ดจี่ถูกมรสุมชีวิตหลายด้านมารุมเร้า   มีการสูญเสียหลายอย่าง
ทุกอย่างเกิดขึ้นฉับพลันและรวดเร็ว   แบบตั้งตัวไม่ทัน...ช่วงเวลานั้นทุกข์มากจริง ๆ
ช่วงนั้นเปลี่ยนงานใหม่   โดยท่านผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่แมงกุ๊ดจี่รักและเคารพ
ท่านให้โอกาสทำงานในองค์กรหนึ่ง    จึงได้รู้จักอินเตอร์เน็ตและได้ใช้มัน   
อาจจะหลงไหลด้วยซ้ำในช่วงระยะเวลาหนึ่ง  
ช่วงที่หลงไหลนั้น   ก็คือที่นี่  http://www.thaipoem.com  
วันที่แรกรู้จัก    เพราะค้นหาบทกลอนเกี่ยวกับคำอวยพร     เกี่ยวกับงานเกษียณ...
ทำให้พบ    http://www.thaipoem.com      และประทับใจในสมาชิกที่มีความน่ารัก
และปรารถนาดีต่อกัน   ซึ่งช่วงนั้นเรามองว่าโลกแห่งนี้มันมีความจริงใจกันแค่ไหน?
 หลังจากที่เข้ามาขโมยกลอนไป  1  บท   (กลอนบทนั้นของพี่ราชิกา   ไม่รุ้ว่าพี่เขาจำได้มั้ย?
ว่าเคยบอกไปแล้ว)   ก็เข้ามาบ่อย ๆ   แต่ไม่ได้สมัครสมาชิกหรอก  มาอ่านอย่างเดียวเพราะชอบ
แต่เขียนไม่เป็น   ก็อ่านให้ความทุกข์มันเบาบางในหัวใจ   เพราะรู้สึกละมุนละไมดีจัง
เมื่อได้ไล้สายตาไปตามตัวอักษรแต่ละบรรทัด....
เกือบสองปีที่อ่านอย่างเดียว....
จากนั้นก็อยากเขียนเป็นบ้าง    ก็สมัครสมาชิก    และก็เป็นสมาชิกที่แย่มาก ๆ 
มะกรูดทำผิดหลายอย่าง   ผิดกด   ผิดกติกาของที่นี่   หลายอย่าง... (อันนี้ผู้ดูแลระบบคงรู้)
สมัครสมาชิกครั้งแรกชื่อกิ่งไผ่  แต่ลืม password ไปแล้ว (พอมีทางได้คืนมามั้ยคะ ผู้ดูแลระบบ)
รู้สึกว่าที่นี่อบอุ่น   สนุกสนาน   และมีมิตรภาพที่งดงาม...
มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นที่นี่    ซึ่งสมาชิกเก่า  ๆ   คงรู้กันดี   และเข้าใจกันดี  
(ถ้าไม่เข้าใจกันดีก็อาจหาย ๆ  ไป)   เพราะหลากเรื่องราวที่เกิดขึ้น....
----------------------------------------------------------------------------------------------------
(ต่อจากกระทู้  ความคิดเห็น)
ตั้งแต่วันแรกที่รู้จัก  http://www.thaipoem.com   
มีโอกาสได้รู้จักมิตรภาพ    ความรัก    และความเจ็บปวด    ที่หลากหลายเหลือเกิน
โลกโซเบอร์บางคนก็คิดว่าเป็นโลกเสมือนจริง   ไม่มีใครจะจริงใจให้แก่กันสักเท่าไหร่
อันนี้มันก็จริงนะ    เพราะในบ้านกลอนเชื่อมั้ย    เคยเจอคนที่หลอกลวงสารพัดเลยล่ะ
และเจอคนที่จริงใจกับเราจริง ๆ    ประสบการณ์มันมากมายเหลือเกิน   สิ่งที่เกิดขึ้นเหรอ?
เสียใจนะ   แต่ก็ต้องยิ้มรับมันแม้นว่าจะเจ็บปวดสักเท่าใด....
เริ่มต้นการเขียนกลอนนี้ไม่เพราะนะ  (ปัจจุบันก็จับพลัดจับพลู ) เพราะเขียนไม่เป็นเลย
ได้ผู้ใหญ่ใจดีหลายท่านที่สอนและแนะนำการเขียนให้      ซาบซึ้งและระลึกถึงเสมอ
และเพื่อน  ๆ   พี่ ๆ   น้อง ๆ   ต่างให้กำลังใจในการเขียนในช่วงเวลานั้น
ทุก  ๆ  คน  คงมีความสุขสนุกสนาน  และมีแต่มิตรภาพงาม   เต็มบ้านกลอนไทย...
เราต่างได้เพื่อน  ได้กำลังใจ   ได้รับความอุ่นใจ  จากเพื่อน  ๆ   สมาชิก  ณ  บ้านแห่งนี้
อยากบอกความนัยเปิดใจรัก  thaipoem.com  
 http://www.thaipoem.com...
ทำให้มะกรูดมีกำลังใจ   และคลายความเศร้าหมองในจิตใจได้อย่างปาฏิหารย์   
 http://www.thaipoem.com  
ทำให้มะกรูดรู้จักความรัก   และรู้จักการให้   และรักใคร   ใคร   คนอื่นเป็น
 http://www.thaipoem.com  
ทำให้มะกรูดผิดหวัง  จากการคาดหวังจากใครบาง   คนบางใคร    เหล่านั้น
 http://www.thaipoem.com  
ทำให้มะกรูดได้รับมิตรภาพงาม     ความจริงใจ  ที่ปรารถนาดีที่มอบให้ซึ่งกัน
V
V
V
V
และสุดท้าย  
 http://www.thaipoem.com  
ทำให้มะกรูดเสียตังค์     5 5 5    ล้อเล้ง.....
I Love  http://www.thaipoem.com        เท่านี้แร่ะค่ะ
แต่ว่า....เง้อ อ อ ....อ
จากนี้คงไม่ได้เข้ามาแล้ว   "กรุณาอย่าลืมฉัน"   คนเรามีเรื่องราวมากมายใช่มั้ยค่ะ
ต้องมีสิ่งที่เลือก   และยอมรับ    เพื่อก้าวต่อสู้ไปในวังวนของวัฏจักรการดำรงชีพ
ความอยู่รอดของมนุษย์   ขึ้นอยู่กับตัวเอง  ไม่ได้ขึ้นอยู่กับใครเราจำเป็นต้องเลือก
แมงกุ๊ดจี่ก็ต้องเลือกทางเดินสำหรับต้อง   และยอมรับเพื่อปล่อยวาง   ปลดปล่อย
เรื่องราวต่าง  ๆ   ให้ผ่านไป   และแก้ไขมันด้วยสติปัญญา.....
ได้โปรดอย่าลืมฉัน....
ตอนนี้มะกรูดเหนื่อย   เหนื่อยเหลือเกิน...
ขอหลบไปเพื่อค้นหาตัวเองสักพัก   ตั้งหลักได้แล้วจะกลับมาใหม่....
เพื่อน  ๆ    http://www.thaipoem.com   คงไม่ลืมกัน    มะกรูดมั่นใจ
บางอย่างต้องการเวลาเพื่อค้นหา   อาจช้า    อาจเร็ว   หรืออาจหาไม่เจอ
ทางออกคงมีให้เราก้าวเดิน......   
รักษาใจหายดีแล้วจะมาหา      ฉันสัญญา....
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอให้ทุกคนมีความสุข   
มิตรภาพงามล้ำ  ซาบซึ่งจิต
ขอบคุณ   มิตรภาพงาม   จากหัวใจงามทุกดวง
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ปล่อยวางเว้น...เลิกละ...เพื่อสะสาง
เรื่องทุกอย่างเว้นวรรคตั้งหลักใหม่
พร้อมพินิจ...รู้คิดตรอง...ลองแก้ไข
คิดครวญใคร่ฝ่าฟัน    *ด้วยปัญญา*
ปล่อยวางเว้น...เรื่องราวสิ่งร้าวราน
ให้พ้นผ่าน....เลยล่วง....อย่าห่วงหา
มองปัญหารอบคอบคิด *พิจารณา*
มั่นศัทธา....แห่งหัวใจ....ก้าวไปต่อ
ปล่อยวางเว้น...ทุกสิ่งแล้วนิ่งเฉย
เรื่องใดเคย....ทำผิด....อย่าคิดท้อ
บอกเตือนตน....ทำให้ดีเท่านี้พอ
เพื่อสิ่งรอ....คืออนาคตอันงดงาม
ปล่อยวางเว้น...ความทุกข์ที่จุกอก
อย่าสะทกสะท้านหากใครหยาม
รู้จักข่ม...เตือนตนไว้...ในทุกยาม
ให้คอยปราม...ความคิดใช้จิตตรอง...
ปล่อยวางเว้น...หยุดถือ...หรือยึดติด
ปลดดวงจิตต์...ของตนที่หม่นหมอง
ดำเนินชีพ....เรียบง่ายปลายครรลอง
เพียงประคอง....ดวงจินต์ถึงสิ้นลม...				
comments powered by Disqus
  • เจน_จัดให้

    2 พฤศจิกายน 2550 14:11 น. - comment id 98221

    ดีจ้า.............พี่แมงกุ๊ดจี่...........11.gif
    
    พี่แมงกุ๊ดจี่จาไปไหนอ่ะ......อ่านตอนแรกก็เพลินๆๆอยู่แล้วไม มาลากันซ้างั้นอ่ะ.....
    
    เปิดประตูไตร่ตรองห้องความลับ
    เพื่อเปลี่ยนปรับตัวตนที่ค้นหา
    หากได้นิ่งสักนิดพิจารณา
    บางเวลา...สิ่งมีค่า...ถูกลืมเลือน
    
    ................................
    
    เคยทำใครบางคนเค้าหล่นหาย
    เคยสับสนวุ่นวายพ่ายมาเยือน
    เคยหลงลืมสติคอยติเตือน
    ได้เวลาปัดรอยเปื้อนจากเรือนใจ
    
    ...............................
    
    ห้องแห่งความลับนี้ ยังมีอะไรที่เราหลงลืมหล่นหาย แต่โปรดอย่าลืมเพื่อนพ้องน้องพี่มากมายในบ้านกลอนแห่งนี้นะจ๊ะ  พี่สาว.....36.gif
  • เพียงพลิ้ว

    2 พฤศจิกายน 2550 16:11 น. - comment id 98222

    ^_^
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • โคลอน

    2 พฤศจิกายน 2550 16:39 น. - comment id 98224

    11.gif36.gif ไม่ลืมแน่นอนจ๊ะ นามปากกานี้มีคนเดียวแน่ๆ อิอิ36.gif
  • ปักษาวายุ

    3 พฤศจิกายน 2550 13:35 น. - comment id 98229

    ...
       ในท่ามกลางการเมืองไทยไม่มีมิตรแท้หรือศัตรูถาวรหรอก คับ ( เอ๊ะ...ไม่เกี่ยวกันนี่หว่า -*- )  คนไม่ดีก็มีแทรกซึมไปทุกที่แหละครับ หลบได้ก็หลบเลยดีกว่า แต่ ในบ้านกลอน มีคนดีๆ มากกว่า 90% นะครับ สบายใจได้ หุหุ  ....  11.gif
                  ทางเดินชีวิต บางทีก็มีหลุมมีบ่อ บ้าง ผมว่าเป็นเรื่อง ปกตินะครับ แวะข้างทาง เพื่อสะสางปัญหา ชีวิต ซะบ้าง ก็ดีครับ... สบายใจแล้ว ค่อยกลับมาสู่ทางชีวิต ปกติ แล้วกัน 
              โชคดีนะครับ กลับมาเมื่อไหร่ อย่าลืมบอก เด๋ว จัดกลองยาว ไปรอรับครับ แหะๆ 46.gif
    ...
  • แสงไร้เงา

    4 พฤศจิกายน 2550 06:32 น. - comment id 98232

    เหนือยนักก็พักก่อนนะคะพี่สาว..
    หลายครั้งที่เหนื่อยและท้อเหมือนกัน
    แต่ก็ยังยิ้มได้..
    หลายครั้งที่เสียใจและยิ้มได้กับคนบ้านกลอนไทย
    ผสมผสานกันไปเหมือนกันทำอาหาร
    ต้องปรับปรุงแต่งรสให้อาหาร
    ประสบการณ์เหล่าก็เหมือนกับการปรุงรสชาติให้กับชีวิต
    แต่นั้นก็เป็นประสบการณ์ของชีวิต
    และเก็บเอาไว้เตื่อนใจ..
    
    36.gif
  • ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

    5 พฤศจิกายน 2550 20:40 น. - comment id 98247

    อินเตอร์เน็ตทำให้โลกกว้างขึ้นกว่าที่เคยเป็น
    จริงไหม?
  • พฤหัส กฤษชยรักษ์

    6 พฤศจิกายน 2550 12:07 น. - comment id 98252

    เราก็คงเป็นส่วนหนึ่งของตำนาน  อิอิ ตำนาน
    ที่ผ่านเลย
  • รี

    7 พฤศจิกายน 2550 15:41 น. - comment id 98261

    57.gif36.gif57.gif57.gif
  • ครูพิม

    7 พฤศจิกายน 2550 17:27 น. - comment id 98262

    1.gif
    ขอให้มีความสุข..กับทางที่เลือกเดินนะคะ..
    ชีวิตย่อมแตกต่าง...บนความแตกต่าง
    ย่อมมีความสวยงาม.....
    การปล่อยวาง...เรื่องง่ายๆที่ทำได้ยากยิ่ง...
    แต่ถ้ามีใจมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวก็ไม่ยากเกินไป..
    เรื่องบางเรื่องแก้ไขได้อย่าง่ายดาย..
    แต่บางเรื่อง...ต้องปล่อยให้เลือนหายไปกับกาลเวลา..
    และบางเรื่องก็ยากยิ่ง...ที่จะแก้ไข..
    โดยเฉพาะความรู้สึก...ยากนัก...
    ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ..
    
    
    36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน