โลก ยิ่งฉันรู้จักเธอมากขึ้น ฉันก็ยิ่งรักเธอน้อยลง ความซึมเศร้าไม่ใช่มหาสมุทรหรือลำธาร ไม่ใช่ฝนที่เทร่วงมาจากฟากฟ้า ไม่ใช่แม้กระทั่งน้ำค้างที่ร่วงเผาะในยามเช้า แต่มันเหมือนไอน้ำบางเบา ที่เจืออยู่ในบรรยากาศ ที่ทำหัวใจฉันอับชื้น และเมื่อนานวันเข้า ตะไคร่น้ำสีเขียวก็เริ่มมาเกาะกุม เมื่อตะไคร่น้ำสีเขียวจับพอกพูนหนา ก็เหมือนว่าหัวใจฉันก็จะยิ่งด้านชา ฉันเจ็บปวดน้อยลง ห่วงใยใครต่อใครน้อยลง อ่อนไหวกับเรื่องราวน้อยลง และแทบไม่รู้สึกสุข ไม่ว่ากับเรื่องราวใดใด โลกกลายเป็นสีเขียวหม่นหม่นที่ชื้นแฉะ ความเป็นจริงกลับกลายเหมือนไม่ใช่ความเป็นจริง มันเหมือนมีบางอย่างที่สั่นไหวอยู่เบื้องลึก ที่เพียงฉันเอื้อมแตะ สิ่งเหล่านั้นก็จะเปลี่ยนรูป ในรูปมีรูปซ่อนอยู่อีกหลายรูป ในเรื่องราวคือหน้ากากของอีกหลายเรื่องราว บ่อยครั้งที่เมื่อฉันเดินไป จะหยุดและทรุดตัว แตะผืนดิน เพื่อยืนยันว่ามันจะไม่พังทลายลงต่อหน้า ความเป็นจริงบางครั้ง ก็เหมือนคนรักเก่า ที่เราเคยได้ข่าวคราวการแต่งงานจากสายลมที่พัดผ่านหูเพียงหนึ่งข้าง รับรู้อย่างเลือนรางและไม่อยากที่จะยืนยัน โลก ยิ่งฉันรู้จักเธอมากขึ้น ฉันก็ยิ่งรักเธอน้อยลง
หมอกจาง 28 มี.ค. 2551 12:58 น. - ID 9182 
1373
1
0
28 มีนาคม 2551 14:39 น. - comment id 99745
เคยคิดอย่างนั้น วันละหลายหลายครั้ง ว่า ฉันคงจะรักโลกน้อยลง แต่พอผ่านไป ฉันก็กลับไปรักโลกอีกครั้ง ในแต่ละครั้งก็กลับเป็นรักครั้งใหม่ ที่สดใส สวยงาม แต่ในบางคราวฉันก็กลับรักน้อยลงอย่างไรไม่รู้ จนในวันนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันรักโลกนี้หรือไม่ และแต่ละครั้งมากขึ้นหรือน้อยลง แต่ในคำตอบที่ฉันได้เสมอทุกครั้ง นั่นคือ... ในหัวใจฉันยังมีความรัก และโลกก็ยังรักฉันไม่เคยน้อยลง
28 มีนาคม 2551 15:58 น. - comment id 99746
ไม่ได้รักน้อยลง แต่เรียนรู้ที่รักมากกว่า โลกก็ยังอยู่แบบนั้น แต่คนเรียนรู้ปรับเปลี่ยนความรู้สึก รักให้เป็นและเรียนรู้ที่จะรัก จะได้ไม่เจ็บมากไป เมื่อโลกนิ่งเฉย
28 มีนาคม 2551 16:52 น. - comment id 99747
โลก .. ฉันก็รักเธอน้อยลง ดุจเขา แต่ฉันก็ต้อง อยู่กับเธอ ต่อไป ....ต่อไป.. ..... และ ... ต่อไป
28 มีนาคม 2551 21:20 น. - comment id 99749
โลกงดงามเสมอ... วัตถุกลมๆ ก้อนนึงที่ลอยเคว้งคว้างในห้วงจักรวาล ไม่มีชีวิต และไม่แน่ว่าไม่มีหัวใจ... สิ่งไม่มีชีวิตกลมๆ ใบนี้ต้องแบกรับสิ่งมีชีวิตนับล้านๆ ชีวิต สิ่งมีชีวิตต่างหากที่แต่งแต้มโลก บ้างก็สีขาว บ้างมีสีดำ บ้างสีเทาหม่นๆ หรือแม้แต่สีเขียวชื้นๆ มุมนั้น บางคนบอกว่า...ฉันไม่ชอบสีทึมๆ นี้เลย แปลกนะ... ในเมื่อไม่ชอบ ทำไมจึงไม่คิดแต่งแต้มสีอื่นๆ ลงไปบ้าง ใครว่าเราแบกโลก... โลกแบกเราต่างหาก จริงๆ นะ โลกยังงดงามเสมอ เพียงแต่สิ่งมีชีวิตบนโลกจะสร้างความงดงามให้โลกบ้าง ถ้าหากโลกมีหัวใจ ...โลกคงน้อมรับความปรารถนาดีด้วยหัวใจพองโต แต่หากไม่ ...ก็คงไม่ผิดอะไรถ้าเราจะอยู่บนโลกงดงามใบนี้ด้วยหัวใจพองโต .......................... อาจจะคนละมุมมอง แต่ก็มองจากมุมหนึ่งบนโลกใบเดียวกัน
30 มีนาคม 2551 15:00 น. - comment id 99771
เค้าถึงว่ากันงัย .. ความไม่รู้นั่นทำให้เป็นสุข
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ