๕ ธันวามหาราช เมื่อหลายปีก่อน ฉันกับแม่ จุดเทียนชัยถวายพระพร ร้องเพลงสดุดีมหาราชา พร้อมคนไทยทั่วประเทศ อยู่หน้าจอโทรทัศน์ ด้วยความรู้สึกว่า ช่างเป็นบทเพลงที่ไพเราะที่สุดในโลก โดยเฉพาะในยามที่ได้เปล่งเสียงออกมาดัง ๆ .. จากหัวใจ.. มันทำให้ฉันขนลุก ตื้นตัน และสุขใจอย่างบอกไม่ถูก แม่ของฉัน.. หญิงชาวบ้านธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ซึ่งมีหัวใจอ่อนโยนเหลือเกิน ร้องเพลงนี้แบบผิดบ้างถูกบ้าง อย่างตั้งอกตั้งใจ เมื่อเพลงจบ แม่ยกเทียนขึ้นพนมไหว้เหนือศีรษะ พึมพำพอได้ยินว่า ขอให้ทรงพระเจริญ สุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรไปนาน ๆ นะ แล้วแม่ก็น้ำตารื้น บอกฉันด้วยเสียงสั่นเครือว่า แม่รักในหลวงที่สุด รักมากเลย ฉันคงซึมซับความรู้สึกนี้มาจากแม่กระมัง เรื่องหนึ่งที่แม่ต้องสอนหลานตัวน้อย ๆ ที่เพิ่งจะรู้ประสา นั่นคือการชี้รูปให้ดูแล้วบอกหลานว่า หนู.. นี่ในหลวง ไหนเรียกซิ ใ น ห ล ว ง ธุจ้าด้วยลูก ธุจ้า... หรือส่วนหนึ่งเป็นเพราะฉันเกิดมานาน ได้รับรู้ถึงพระราชกรณียกิจและความเหน็ดเหนื่อยของพระองค์ ได้สัมผัสถึงบรรยากาศของความจงรักภักดีของคนชนบทมาตั้งแต่เด็ก ๆ ในสมัยก่อน ฉันเคยตามแม่ไปรอรับเสด็จพระองค์และ สมเด็จย่า สมัยที่ไฟฟ้า น้ำประปา ถนนดีดีสี่เลน ยังไม่ทั่วถึงเหมือนเดี๋ยวนี้ มีแต่ถนนทางเกวียน ที่รายล้อมไปด้วยป่าไผ่ (เสียดายที่ภาพเหล่านั้น หมดไปจากถิ่นที่ที่ฉันอยู่เสียแล้ว) ......
เมื่อครั้งประเทศไทยจัดงานเฉลิมฉลอง ที่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช ทรงครองราชย์ครบ ๕๐ ปี วูบหนึ่งของรู้สึกฉัน... ช่างเป็น ๕๐ ปี ที่ยาวนานเหลือเกิน เป็น ๕๐ ปี แห่งความสงบสุขของผืนแผ่นดินไทย และ เป็น ๕๐ ปี แห่งความเหน็ดเหนื่อยของ พระเจ้าแผ่นดิน วันนี้... ๙ มิถุนายน ๒๕๕๑ พระเจ้าแผ่นดิน ของเรา ทรงครองราชย์ครบ ๖๒ ปีแล้ว รู้สึกนั้นของฉัน.. วูบขึ้นมาอีกครั้ง พระองค์... ทรงเหน็ดเหนื่อยมาถึง ๖๒ ปี .. .. บทส่งท้าย... กับวันนี้.. ฉันอยากบอกให้ พ่อ ได้ชื่นใจจังว่า ในสังคมที่ผู้ใหญ่ผู้โตของบ้านเมืองมุ่งพัฒนาความเจริญทางด้านวัตถุ ยังมีประชาชนของ พ่อ อีกจำนวนไม่น้อย รักที่จะดำเนินชีวิตตามแนวทาง เศรษฐกิจพอเพียง ของ พ่อ ยังมีประชาชนของ พ่อ อีกจำนวนไม่น้อย ที่พร้อมจะ แบ่งปัน ให้กับผู้ด้อยโอกาส ยังดูแลและไม่ทอดทิ้งกัน ยังมีประชาชนของ พ่อ อีกจำนวนไม่น้อย ที่เดินตามรอยเท้าของ พ่อ ด้วยความภาคภูมิใจ ๖๒ ปี แห่งความเหน็ดเหนื่อยของ พ่อ จะไม่มีวันสูญเปล่า ..
ผู้หญิงช่างฝัน 9 มิ.ย. 2551 12:35 น. - ID 9332 
2059
1
0
28 มิถุนายน 2551 19:43 น. - comment id 84808
ดีมากจริงๆค่ะอ่านแล้วแทบจะร้องไห้
9 มิถุนายน 2551 17:00 น. - comment id 100461
เคยยืนร้องไห้ก็หลายหน ความเป็นคนของคนที่น้อยค่าแต่น้ำตาทุกหยดที่หยาดมาก็ด้วยปลื้มใจที่ได้เกิดมาเป็นคนไทยและอยู่ใต้ร่มโพธิสมภารของพระองค์ท่าน คุณทำให้เรารู้สึกรับรู้อารมย์นั้นอีกครั้ง
9 มิถุนายน 2551 12:55 น. - comment id 100462
เขียนถึง "พ่อ" ได้สวยงามจริง พระองค์ทรงประทับอยู่ทั่วทั้งผืนแผ่นดินไทย อยู่ในหัวใจ
10 มิถุนายน 2551 11:24 น. - comment id 100469
นี่แหละรักโดยไม่มีเหตุผล เพียงนึก ความรู้สึกก็มาท้นอ่ออยู่ตรงประตูตาของความรู้สึกแล้ว ในฐานะที่เป็นลูกพ่อด้วยกัน หลายคนอาจแตกแยกกันไป เพราะหลงลืมอะไรบางอย่างไป และเราอาจแตกต่างกันบ้าง แต่เราก็ไม่เคยหลงลืมสิ่งที่เรามีร่วมกัน แตกต่าง แต่ไม่แตกแยก ยังรักคุณเหมือนเดิม โดยเฉพาะหัวใจสวยๆดวงนี้
10 มิถุนายน 2551 12:25 น. - comment id 100470
คุณก้าวที่... กล้า คุณแจ้น คุณแทน... ทุกสิ่งที่แสดงออกมาด้วยรู้สึก ปราศจากเสแสร้ง.. ล้วนล้ำค่าทั้งสิ้น.. ขอบคุณหัวใจสวย ๆ ทุกดวง... เช่นกันค่ะ:: รักคุณ.. มิตรภาพที่แสนดี
13 มิถุนายน 2551 14:28 น. - comment id 100494
ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน เวลาที่เรานึกถึงพระองค์ท่านทีไร ใจมันจะเต้นตุ่บๆ....เหมือนมีก้อนอะไรมาจุกที่ลำคอทำให้ตีบตันไปหมดเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ