เธอคนนั้นที่ฉันไม่เคยรู้จัก#2

fltsover

เมื่อก่อนผมเข้าออกร้านหนังสือแห่งนี้ไม่บ่อยนัก
แต่พักหลังมานี้เป็นไงไม่ทราบ คิดอยากอ่านขึ้นมา เลยมาที่นี่บ่อยขึ้น
แล้วผมก็เจอกับเธอ.....
ด้วยพฤติกรรมแปลกๆ ทำให้เธอดูเป็นคนแปลกๆในสายตาของหลายๆคน
ผมสังเกตเธอมานานพอที่จะคาดได้ว่า เธอจะมาที่นี่ทุกๆวันศุกร์
มานั่งลงอ่านหนังสือบนพื้นแทนที่จะไปนั่งตรงเก้าอี้ที่ทางร้านเตรียมไว้ให้
และที่แปลกไปกว่านั้นก็คือ เธอมีที่นั่งประจำของเธอ มุมๆนั้นที่ไม่มีใครสนใจ
เหมือนกับว่ามุมนั้นเป็นโลกของเธอ
ในตอนแรกผมไม่ได้ให้ความสนใจอะไรมากมายนักหรอก
แต่จู่ๆเป็นอะไรไม่ทราบ ผมเริ่มอยากรู้ว่าโลกใบนั้นมันมีดีอะไร
ผมตัดสินใจอยู่นานก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปสู่โลกใบนั้น
ผมเดินไปเดินมา เดินวนอยู่แถวนั้นหลายรอบ
เพื่อดูว่าโลกในมือเธอชื่ออะไร มีหน้าตายังไง
แต่แล้วผมก็ทำให้โลกที่เคยเงียบเหงาของเธอต้องสะดุดลง
ผมทำมันตก ด้วยความที่กลัวว่าเธอจะรำคาญ ผมเลยเอ่ยขอโทษ รีบหยิบมันขึ้นมา
แล้วเดินจากไป......
ผมทำความรู้จักกับโลกใบใหม่ใบนี้ได้ไม่นานก็รู้ว่ามันเป็นโลกที่แสนวิเศษ
และเริ่มเข้าใจวาทำไมเธอถึงได้หลงใหลมันนัก
แต่ทำไมถึงมีน้อยคนที่จะสนใจมัน...บทกวีที่หงอยเหงา
ผมกลับไปที่นั่นอีกหลายครั้ง เดินเข้าออกโลกใบนั้นบ่อยขึ้น
รวมถึงได้เจอกับเธอบ่อยขึ้น
เราทักทายกันด้วยรอยยิ้ม
แม้ว่าจะไม่เคยรู้จักกัน และยังไม่รู้จักกัน
แต่ผมยินดีที่ได้ก้าวเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในโลกใบนั้นของเธอ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน