26 พฤศจิกายน 2550 14:30 น.

รักแท้..แพ้ทุกอย่าง

เสียงหัวเราะ

อันรักแท้ไหนจะแพ้พรหมลิขิต
คงคิดผิดก็รักแท้แพ้สายฝน
แม้จะโดนรังแกก็ฝืนทน
ต้องขอยอมจำนนกับ..หัวใจ

    อันรักแท้ไหนจะแพ้แค่แฟนเก่า
กับเรื่องราวเจ็บช้ำเกินหวั่นไหว
ถูกทอดทิ้งไร้ผู้เยียวยาใจ
เมื่อน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ...ธรรมดา

    อันรักแท้ไหนจะแพ้ความใกล้ชิด
ดั่งชีวิตถูกสาบมาจากฟ้า
ใกล้แค่ไหนก็เหมือนไกลเกินสายตา
สุดท้ายต้องจากลา..ความสัมพันธ์

     อันรักแท้ไหนจะแพ้บุพการี
คือผู้ชี้ทางรักให้สุขสันต์
แต่ตัวเราหอบหิ้วรักมาตามกัน
ชั่วคืนวันพลันเปลี่ยน..เวียนคู่นอน

     อันรักแท้ไหนจะแพ้แค่โนวา
ก็แค่พาแก้วตาเหาะเร่ร่อน
สู้ไม่ไหวแจ๊ชป้ายแดงพเนจร
อันรักแท้ใช่ละคร..นั้นคงจริง

     อันรักแท้ไหนจะแพ้เสียทุกอย่าง
อาจต้องวางสังขารกับทุกสิ่ง
"อุปสรรคกับรักแท้"ไม่ประวิง
แต่ขอทิ้ง.."รักแท้"..มอบแด่เธอ

                       
                       เป็นกำลังใจแด่...รักแท้..ทุกๆคนค่ะ

                                    เสียงหัวเราะ {ของความเงียบ}

                                  แนะนำผลงาน kissi991@thaimail.com				
26 พฤศจิกายน 2550 13:56 น.

ชิมธรรมชาติ

เสียงหัวเราะ

สายลมพัดสะบั้นโบยโบก
ดอกหญ้าเอนโยกบนชายเขา
นกกระจิบหยอกล้อเล่นเงา
นกกระสาคอยเฝ้าริมธาร
      
      เย็นไอหมอกเข้าทักทาย
ฝูงจิ้งหรีดเรียงรายขับขาน
ดอกทานตะวันชูช่อเบ่งบาน
เสียงจั๊กจั่นก้องกังวานจับใจ

      เสียงดวงเดือนเตือนกระซิบดาว
เล่าเรื่องราวของพงไพร
กับเสียงสะอื้นห่วงใย
ของหริ่งเรไรริมทาง

      คลื่นน้ำอันเกรี้ยวกราด
น้ำค้างหยาดบนกองฟาง
กลิ่นไอดินเริ่มเหินห่าง
กับผู้คนเริ่มต่างเปลี่ยนแปลง

      รวงข้าวสีเหลืองทอง
แข่งขันเรืองรองทอแสง
เหล่ากุ้งน้อยเริ่มอ่อนแรง
น้ำเหือดแห้งท้องทุ่งนา

       ดอกบัวบานกลางบึง
หวนคิดถึงฝูงนกกา
ดอกกล้วยไม้บานกลางป่า
กับวันฝนซากลางเมืองกรุง

       ธรรมชาติอาจจะสอนให้รับรู้
เราต้องอยู่และอาศัยกันเสมอ
แต่ปัจจุบัน..ก็มีฉันและมีเธอ
เป็นเพื่อนเกลอหยอกล้อกันเช่นเดือนดาว

                       เสียงหัวเราะ {ของความเงียบ}

                      แด่....เพื่อนๆทุกคนค่ะ
                      จาก...เด็กวิท'ลัย{ไม่หลายใจ}

                     แนะนำผลงาน    kissi991@thaimail.com				
20 พฤศจิกายน 2550 09:41 น.

ฝาก..2

เสียงหัวเราะ

ฝากกวีสานฝันวันเหงาๆ
ยังคิดถึงเพื่อนเราเป็นหนักหนา
จากลาแล้วตราตรึงชึ้งอุรา
จดจำค่ามิตรแท้ให้แก่กัน

      วันเวลาลาล่วงเลยหลายปีผ่าน
อยากสืบสานต่อเติมเสริมความฝัน
ให้กับเพื่อนพวกพ้องถิ่นเดียวกัน
ความผูกพันไม่อาจแปรและเปลี่ยนไป
                    
           แด่.....เพื่อน   คนหนองคาย

           เสียงหัวเราะของความเงียบ
                       ya...bangkok thonburi  collage				
20 พฤศจิกายน 2550 09:28 น.

ไม่อาจ....

เสียงหัวเราะ

ไม่อาจ..ห่วงหาในชีวิต
ไม่อาจ..ลิขิตหัวใจได้
ไม่อาจ..อ้างว้างและเดียวดาย
ไม่อาจ..ขวนขวายตามทาง

      ไม่อาจ..พบเจอความฝัน
ไม่อาจ..สุขสันต์เมื่อฟ้าสาง
ไม่อาจ..ฝืนใจปล่อยวาง
ไม่อาจ..เหินห่างทางใจ

       ไม่อาจ..มอบรักสมัคสมาน
ไม่อาจ..สืบสานวันสดใส
ไม่อาจ..ผันแปรเปลี่ยนไป
ไม่อาจ..ห่วงใยทุกเวลา

      ไม่อาจ..ตะโกนบอกดวงจันทร์
ไม่อาจ..ฝากตะวันกับฟากฟ้า
ไม่อาจ..จะลืมคำสัญญา
ไม่อาจ..ร้างลาความผูกพัน

       ไม่อาจ..พูดพร่ำร่ำหา
ไม่อาจ..ถอดวาจาว่ารักมั่น
ไม่อาจ..ใกล้ชิดแบ่งปัน
ไม่อาจ..รอชีวันอันแสนไกล

       ไม่อาจ..สะอื้นกลืนน้ำตา
ไม่อาจ..บอกว่ารักแค่ไหน
ก็อาจเป็น..ได้แค่เพื่อนของใจ
ขออาลัย..ตรงนี้ชั่วนิรันดร์

            เสียงหัวเราะ[ของความเงียบ]

        แด่...เพื่อนผู้จากลา...สำรวย
        จาก...เพื่อนไม่เอาไหน.....ญาณิศา
        แนะนำผลงาน   kissi991@thaimail.com

                            
				
12 พฤศจิกายน 2550 15:33 น.

ลืม...2

เสียงหัวเราะ

.....ลืมแล้วหรือหัวใจที่เคยรัก
 คงลืมหนักใช่ไหมใจเจ้าเอ๋ย
ลืมเสียเถิดที่รักอย่าร้างเลย
หรือจะเผยตัวตนคนหลอกลวง....

 ...... ลืมไปแล้วลืมไปว่าเคยรัก
ลืมไปแล้วลืมนักรักเสมอ
ลืมไปแล้วลืมไปว่ารักเธอ
ลืมไปแล้วแต่ยังเพ้อเก้อทุกที......

         แต่งช่วยหน่อยค่ะเพื่อนๆ				
Lovers  0 คน เลิฟเสียงหัวเราะ
Lovings  เสียงหัวเราะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสียงหัวเราะ
Lovings  เสียงหัวเราะ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสียงหัวเราะ
Lovings  เสียงหัวเราะ เลิฟ 1 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเสียงหัวเราะ