3 มีนาคม 2554 15:56 น.

เมื่อดวงใจมีรัก

เพียงครั้งแรกแปลกใจในความรัก
พอสบพักตร์ประจักษ์เนตรเป็นเหตุผล
รักในตามาบานซ่านกมล
ทุกแห่งหนมีเจ้าเฝ้าแอบใจ
แม้นยามค่ำค่ำคืนยังตื่นจิต
ในนิมิตปรากฏยิ้มสดใส
ยิ่งกลางวันฝันหวานบานหทัย
ฟังเพลงใดให้คิดฮอดตลอดวัน
ไม่รู้ซิทำไมใจต้องเพ้อ
เป็นเพราะเธอยิ้มมาพาใจฝัน
หรือเป็นเพราะรอยยิ้มที่พิมพ์พันธ์
เขี้ยวเธอนั้นน่ารักเกินหักใจ
จึงเปิดการ์ดวาดกลอนขอวอนรัก
ให้ประจักษ์เปี่ยมจิตว่าคิดไฉน
แล้วเฝ้ารอกอรักที่ปักไว้
ผลิดอกใบในใจเจ้าพี่เว้าวอน
แสนยินดีปรีด์เปรมเกษมสันต์
หากสัมพันธ์ฝันล่วงบ่วงบรรจถรณ์
ดลให้รักสมัครมั่นนิรันดร
สถาพรดั่งศรปักสลักใจ........