14 กุมภาพันธ์ 2552 13:13 น.
แก้ว กลางไพร
อยากจะเขียนกลอนรักอีกสักหน
มอบแด่คนที่ใจเฝ้าใฝ่ฝัน
มอบความรักความภักดีมีให้กัน
แต่ว่ามันสายเกินไปฉันไม่มี
เห็นคนอื่นเขาชื่นสุขเราทุกข์ถม
ให้ตรอมตรมระทมทุกข์สุขหน่ายหนี
ไม่อยากให้ถึงวาเลนไทน์ของทุกปี
เพราะคนดีจากเราไกลไม่กลับมา
มอบความรักจากใจส่งไปถึง
แม้ไม่ซึ้งก็ยังดีที่ส่งหา
ถ้าชาติหน้ามีจริงขอพบพา
ขอเธออย่าด่วนจากไกลไปจากเรา
14 กุมภาพันธ์ 2552 10:40 น.
แก้ว กลางไพร
รักใดไหนเล่าเท่าแม่รัก
ท่านฟูมฟักเลี้ยงดูอุ้มชูสอน
ตั้งแต่เล็กเติบใหญ่รักแน่นอน
ไม่แคลนคลอนรักลูกแม่ผูกพัน
ยามจะกินจะนอนอาวรณ์เจ้า
ทุกค่ำเช้าดูแลมิแปรผัน
อุ่นเอ๋ยอุ่นใดในชีวัน
เท่าแม่นั้นรักยิ่งใหญ่กว่าใครเอย
หน้าส่วนตัว
744
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
