31 มกราคม 2545 14:24 น.
แก้วรัดเกล้า
นั่นใคร รักใคร อยู่ในนั่น
เห็นแต่ รอยฝัน หล่นหาย
กับคราบ น้ำตา ตกราย
เป็นสาย เป็นแนว อยู่ริมทาง
นั่นใคร เด็ดฉีก ดอกไม้ป่า
รอยเท้า ประทับตรา ดำด่าง
ดอกช้ำ หมดค่า น่าแคลงคลาง
คนย่าง ผ่านไป ไม่เหลียวแล
นั่นใคร ข่มขืน หญิงสาว
ลิ่มเลือด สดคาว แตกแผล
ร่างกาย ด่าวดิ้น ดวงแด
แตกร้าว ยากแท้ ประสานคืน
นั่นใคร ดูถูก เพศแม่
เหยียดหยาม รักแก โหดหื่น
คิดถึง สายเลือด กล้ำกลืน
หวานชื่น บ้างไหม คนพาล
29 มกราคม 2545 01:40 น.
แก้วรัดเกล้า
คมความคิด คิดความคม คมในฝัก
ยากยิ่งนัก ยิ่งยากนัก ร้อยอักษร
ร้อยวลี วลีร้อย ถ้อยสุนทร
ร้อยกรองกลอน กลอนร้อยกรอง ครองใจชน
มาวันนี้ วันนี้มา เขียนกลบท
ไม่มีคด คดไม่มี แต่สับสน
สลับเปลี่ยน เปลี่ยนสลับ ดูเวียนวน
เหมือนกับคน คนเหมือนกับ การเปลี่ยนแปลง
โลกวันนี้ วันนี้โลก โศกสรด
ไม่งามงดงด งดงามไม่ เหมือนเคลือบแฝง
ทุกสิ่งต่าง ต่างทุกสิ่ง จริงดั่งแปลง
ร่วมแสดง แสดงร่วม สวมบทตอน
ประเดี๋ยวทุกข์ ทุกข์ประเดี๋ยว เลี้ยวไปสุข
ดูสนุก สนุกดู รู้คำสอน
ในความเปลี่ยน เปลี่ยนความใน ให้สังวร
ร่วมบทตอน บทตอนร่วม สวมแสดง
มีชีวิต ชีวิตมี ดีและร้าย
มีเหนื่อยหน่าย เหนื่อยหน่ายมี มิเคลือบแฝง
เคยบอกที่ ที่เคยบอก จริงดั่งแปลง
ดูแอบแฝง แอบแฝงดู รู้จดจำ
28 มกราคม 2545 03:50 น.
แก้วรัดเกล้า
ด้วยคำมั่น สัญญา ที่ให้ไว้
จากดวงใจ ดวงหนึ่ง ซึ๋งคงมั่น
ว่าดวงจิต ชีวิต และวิญญาณ
มอบประสาน แด่น้อง เพียงผู้เดียว
จะวันนี้ วันหน้า หรือวันไหน
ยอดดวงใจ ที่รัก อย่าเฉลียว
จะรักมั่น รักแท้ และรักเดียว
มิข้องเกี่ยว หญิงใด ให้ระคาง
ณ วันนี้ น้องยัง จำคำมั่น
สุขทุกวัน พี่มิทำ ให้หมองหมาง
เอาใจใส่ ดูแล มิจืดจาง
เพียงกล่าวอ้าง น้องเชื่อ คำสัญญา
เมื่อยามทุกข์ ปลุกปลอบ มอบความคิด
ว่าชีวิต ดำเนิน เผชิญปัญหา
เราต้องสู้ พร้อมแก้ ด้วยปัญญา
และปัญหา ต่าง ต่าง จะผ่านไป
เมื่อยามสุข ปลุกใจ ให้ได้คิด
อย่ายึดติด จิตหลง คงหวั่นไหว
จะระเริง เหลิงหลง จงทำใจ
เราจะได้ ความสุข อย่างแท้จริง
พี่เป็นเพื่อน พี่ชาย และคนรัก
น้องประจักษ์ แก่ใจ ในทุกสิ่ง
จะคงมั่น สัญญา ไม่ประวิง
จะรักจริง รักแท้ และรักเดียว
28 มกราคม 2545 03:36 น.
แก้วรัดเกล้า
วันและวัย พ้นผ่าน กาลสมัย
มีสิ่งใหม่ ให้เรียน รู้เสมอ
ตั้งแต่เกิด เติบใหญ่ ได้พบเจอ
ต่างเสนอ ผลัดเปลี่ยน เวียนกันมา
ในความเปลี่ยน เวียนผัน วันของโลก
มีสุขโศก โชคดี-ร้าย ว่ายมาหา
ได้เรียนรู้ ทุกสิ่ง อนัตตา
เพียงจิตา อย่าสั่น หวั่นไหวตาม
28 มกราคม 2545 03:21 น.
แก้วรัดเกล้า
คิดถึงเพื่อน เรือนกลอน Thai Poemนี้
ดวงฤดี แก้วรัดเกล้า มิหวั่นไหว
แต่ว่างาน สานสนิท ปิดหัวใจ
ใช่เผลอไผล ลืมเลือน เพื่อนThai Poem
ธนรัฐ ทะเลขวัญ และวฤก
นิตินึก คะน้าเขียน บทกลอนสม
ม้าก้านกล้วย ภาษาบ้าน สานอารมณ์
ให้รื่นรมย์ สมถวิล จินตนา
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า ก็ใช่ย่อย
อีกเป็นร้อย เกินกล่าว เล่าภาษา
ขอน้อมนบ ทุกท่าน ด้วยวิญญา
ที่รักษา มรดกไทย ให้คู่ควร
ภาษาไทย ภาษาดี ภาษาสวย
ภาษารวย คำหลาก ที่มากหลาย
ภาษาเด่น ประจำชาติ ค่ามากมาย
อย่าทำลาย กลายชาติ ให้อับปาง
หน้าส่วนตัว
1115
