31 พฤษภาคม 2552 22:23 น.
แขม่วแมน
ทุกปัญหาล้วนมาโดยมีเหตุ
มีทางแก้หลายประเภทตามเหตุนั้น
อยู่ทีเห็นเหตุหรือไม่ก่อนแก้กัน
หรือตะบันลุยไม่ยั้งไม่ฟังใคร
ก่อนจะแก้ปัญหาเสวนากันก่อน
อย่าใจร้อนรีบทำรีบแก้ไข
แก้ตามผลด้นไปเรื่อยทำหวังไว
ผลสุดท้ายอาจไม่ได้ดั่งทำมา
เพื่อนมีไว้ช่วยคิดช่วยเสนอ
เพื่อนหวังดีต่อเธอเสมอหน้า
ไม่ได้คิดขัดขวางทำมารยา
หวังจะช่วยสางปัญหาให้พ้นไป
ตรองก่อนเพื่อนอย่ารีบเลื่อนเคลื่อนเร็วนัก
เตือนเพราะรักปราถนาอัชฌาศัย
ค่อยค่อยคิดช่วยกันตรองมองกันไป
เดี๋ยวก็ผ่านไปได้แค่ช่วยกัน
ดูสาเหตุเหตุใดผลเป็นเช่นนี้
ร่วมกันหาวิธีร่วมบากบั่น
ดูสาเหตุแล้วร่วมแรงร่วมใจกัน
ไม่ปิดกั้น..ไม่ทิฐิ..ไม่อัตตา
29 พฤษภาคม 2552 21:34 น.
แขม่วแมน
ยินดีรับทำทุกอย่าง
แม้เจ็บเหนื่อยบ้าง อดทนเฝ้ารอสู้ไว้
ยินดีทำด้วยเต็มใจ
แม้เจ็บเหนื่อยหน่าย แต่ยังยิ้มด้วยไมตรี
ทำแล้วไม่เห็นความดี
ก็ยังทู่ชี้ ทำทีไม่รับเรื่องราว
ไม่อยากทำเรื่องให้ยาว
ไม่ดุว่ากล่าว เพระเห็นเธอเหนื่อยเช่นกัน
แต่เธอไม่เห็นคุณฉัน
ยังเหยียดคุณนั้น ว่าไร้ซึ่งค่าควรชม
ทำไปเรี่ยวแรงระบม
ความช้ำเพาะบ่ม ดั่งปมเริ่มแน่นในเงื่อน
อย่าคิดว่าจะลืมเลือน
กี่ปีกี่เดือน หลายครั้งที่ทำกันมา
อดทนมานานนักหนา
คงถึงเวลา จำต้องกล่าวว่า..ลาเธอ
28 พฤษภาคม 2552 20:47 น.
แขม่วแมน
การหกล้มครั้งนี้..ไม่ใช่ครั้งแรก
ไม่รู้สึกผิดแปลกจากคราวก่อน
ล้มคราวนี้แม้เจ็บช้ำก็แค่นอน
ปล่อยให้มันหลุดร่อนร่วมกาลเวลา
ล้มอีกแล้ว..คราวนี้ ครั้งที่เท่าไหร่
ล้มกี่ครั้งพลั้งไปในปัญหา
ล้มทุกครั้ง..กว่าลุกได้ ใช้เวลา
อย่าเร่งเร้าทำกล้า..ไม่น่าดู
ไม่โกหกเธอหรอก..ว่าฉันเจ็บ
แม้จะเหน็บเสียดสี..ให้อดสู
เชื่อฉันเถอะ ฉันจะลุกให้เธอดู
ผิดเป็นครู..ฉันท่องอยู่ในหัวใจ
คนล้มแล้วอย่าข้ามโบราณว่า
หากเขาลุกขึ้นมา..จะไปกันใหญ่
คนล้มแล้ว รอเขาลุกฉุดมือให้
ดีกว่าเหยียบให้มิดไปในผืนดิน
คุณอดีตมากล้นในคราวก่อน
ล้มครั้งเดียวเธอถอนคุณนั้นสิ้น
หยามไปเถิด หยามไป ให้จมดิน
แต่ถ้าฉัน..สู้ดิ้น..อย่าว่ากัน
7 พฤษภาคม 2552 21:49 น.
แขม่วแมน
เวลานี้ เมื่อปีก่อน ยังอ่อนอยู่
ผ่านพ้นแล้ว คิดย้อนดู ขำไม่หาย
พ้นได้ไง แอดมิชชั่น ลุ้นแทบตาย
แต่สุดท้าย ก็สบาย รั้วเทา-แดง
ในวันนี้ ผลสอบ ออกอีกแล้ว
มีน้องแก้ว หน้าใหม่ ไม่แยกแบ่ง
ไม่ว่าหญิง ไม่ว่าชาย ไม่คลางแคลง
จะดูแล น้องให้แกร่ง ในวิญญาณ
สำหรับน้อง สอบไม่ติด อย่าจิตตก
เรื่องตลก เล็กเล็ก อย่าสะท้าน
ความผิดพลาด จะเป็นดั่ง แท่งสะพาน
ให้น้องผ่าน วันวาน ด้วยตัวตน
เรียนที่ไหน ก็ตำรา เล่มเดียวกัน
แต่ความฝัน อยู่ที่ใจ อยู่ที่สน
อย่าไปตาม เขาเลย กระแสคน
แค่รู้เพียง หัวใจตน ว่าต้องการสิ่งใด...
หน้าส่วนตัว
789
