19 ธันวาคม 2547 23:40 น.
แนทตี้..
แต่งกลอนไม่ออก
แค่มาบอกกล่าว
โปสการ์ดของเรา
ใครจะเอาบ้างเอ่ย .
..........
...................
ขอบคุณค่ะ
natty..
24 มิถุนายน 2547 15:36 น.
แนทตี้..
ปล่อยกายใจ ไหลละล่อง ท่องในสวน
จูงแกมชวน เจ้าหม๋าน้อย คอยเป็นเพื่อน
ยามตกหลุม ตกร่อง เจ้าร้องเตือน
สมเป็นเพื่อน ยามยาก น่ารักจัง
ณ ต้นทาง กลางสวนป่า หน้าละห้อย
มะขามหวาน ต้นน้อย คอยยืนต้น
สู้ลมฝน พายุแกร่ง เจ้าแหงนทน
ยามน้ำล้น หวานข้อเดียว โอ้..เสียวฟัน
เจ้าชมพู่ มะเหมี่ยว เปรี้ยวอมหวาน
เหมือนน้ำตาล ร้างตลาด ขาดรักพี่
ชิมแล้วเศร้า เหงาหงอย น้อยชีวี
เปรี้ยวจิ๊ดจี๋ มิอี๋อ๋อ คนคลอเคลีย
เห็นกระท้อน ทอดถอนใจ ให้ละเหี่ย
รักจนเพลีย ก่อนจะมา เมื่อครานั้น
กระท้อนบุบ ทุบใส่จาน หวานอุรา
แต่ทว่า ใจถูกทุบ บุบจริงจริง
อยากอิงแนบ แอบใจ ให้หายเหนื่อย
อยากไหลเรื่อย ตามสายธาร มิหวั่นไหว
เห็นตอ สับปะรดหวาน พาลท้อใจ
อยากจะขุด จุดไฟเผา เจ้ารักลวง
ถึงกลางสวน ให้ชวนหัว เจ้าตัวอ้อน
วิ่งเอวอ่อน กระดิกหาง กางสี่ขา
ลิ้นหอบแฮ่ก แปลกนัก เดินชักช้า
อยากจะด่า มันเสียจริง ทำกลิ้งท้วง
ต้องทนอุ้ม เจ้าหม๋าน้อย คอยแนบอก
โถ..ตะหนก ตกใจ ให้ขวัญเสีย
เดินแค่นี้ ร้องออดอ้อน นอนอ่อนเพลีย
เด๋วเหอะเดี๊ยะ!! กลับบ้านก่อน วอนเจ็บตัว
ถึงทางแยก แตกตื่น สะอื้นฮัก
ต้นลิ้นจี่ แสนรัก จ๊ากส์!!เป็นหมัน
ผ่านมาแล้ว สิบห้าปี นี้แก้วตา
ไฉนหนา มะติดลูก ปลูกมานาน
จะเสาะหา พ่อพันธุ์ดี ที่ไหนช่วย
เจ้าป่าด้วย ช่วยหน่อยหนา มาปลอบขวัญ
ลิ้นจี่เจ้า นงคราญ หวานติดตรา
กลายพันธุ์หนา หากไร้ใจ ใครเหลียวแล
นั่นมะม่วง โชคอนันต์ หวานอร่อย
ติดลูกบ่อย ตลอดปี ถี่หนักหนา
พ่อข้าปลื้ม หน้าระรื่น มิสร่างซา
สุขหนักหนา คราขายเจ้า โชคอนันต์
และแล้วนั่น ขนุนพันธุ์ หวานสนิท
อิงแอบชิด สนิทแนบ แอบซ่อนหา
ใบเพียงนิด ผลอวบใหญ่ เห็นไกลตา
ชอบซบหน้า ไหล่อิง พิงมะละกอ
ถึงท้ายสวน ชวนทะเลาะ เกาะมะพร้าว
ย้อนเมื่อคราว หลายปีก่อน ยังอ่อนหนา
ยืนถือพร้า ตั้งหน้าคอย แทบถอยลา
เมื่อไหร่ว้าา ? จะออกลูก ปลูกสองปี
มาบัดนี้ หลายปีผ่าน กาลชักล่วง
เจ้าออกลูก มาหลายพวง ห่วงหนักหนา
นานนานข้า มาเยี่ยมที แล้วหนีหน้า
มิทันได้ ชิมเลยหนา จะบ้าตาย!!
อันนิราศ ในวันนี้ ต้องหนีกลับ
ด้วยสดับ ยินเสียงเพรียก เรียกจากฝน
หากยังฝืน ขืนดื้อดึง ทึ้งซุกซน
คงไม่พ้น หนาวกายใจ เป็นไข้เอยฯ
( นิราศ ณ บ้านในสวน ๑๙ /๖ /๔๗ by ..natty )
17 มิถุนายน 2547 23:28 น.
แนทตี้..
ก้าวไปเถอะหัวใจอย่าไหวหวั่น
อย่าหยุดกันเพียงเท่านี้ยังมีฝัน
ตราบมิสิ้นนวลแสงแห่งตะวัน
เธอมีฉันเสมือนเพื่อนเดินร่วมทาง
เหนื่อยบ้างไหมในวันนี้คนดีท้อ
รู้ไหมใครยังก้าวรอเธอเสมอ
จะเป็นเพื่อนยามใบไม้ไหวละเมอ
รู้ไหมเธอ รู้ไหมใจ ใครที่รอฯ
10 มีนาคม 2547 12:31 น.
แนทตี้..
เหนื่อยหรือเปล่า เล่าคนดี นี่ฉันถาม
ทุกโมงยาม เธอจะเหงา เศร้าบ้างไหม
เมื่อเหน็ดเหนื่อย ใจอ่อนล้า ไม่สบาย
จะมีใคร ใครบ้างไหม ห่วงใยเธอ
เพราะคิดถึง จึงเฝ้าถาม ตามไปห่วง
เพราะคิดถึง วันเลยล่วง เคยห่วงหา
เพราะคิดถึง กลัวเธอท้อ เหงา ร้าวลา
เพราะคิดถึง จึงส่งใจ ไปให้เธอ
แม้เราเดิน ต่างถนน คนละเส้น
ฉันยังอยู่ ใกล้ใกล้เธอ ไม่เร้นหาย
ในวันนี้ พรุ่งนี้ หรือวันใด
ณ ถนน สายนี้เธอยังมีฉันฯ
16 ธันวาคม 2546 16:14 น.
แนทตี้..
ผลิกล้า กิ่งก้าน ผ่านตามวัย
จากต้นเล็ก เด็กใส แตกใบกล้า
จวบวันคืน หมุนเวียน เปลี่ยนเวลา
หยั่งรากหล้า ณ ลานใจ ได้เติบโต
พ่อถนอม กล่อมเกลี้ยง หล่อเลี้ยงรัก
เฝ้าฟูมฟัก ปลูกจิต ใฝ่ศึกษา
แม้นเติบใหญ่ ก้าวเท้าสู่ พสุธา
สองแววตา ยังเฝ้าดู รู้ห่วงใย
ยึดเป็นหลัก เหล่าปักษา ได้อาศัย
ประกันภัย คุ้มครอง ป้องทุกหน
แม้ก้าวย่าง อยู่แห่งใด ในสกล
ยังอุ่นล้น มั่นใจ ไม่หวั่นกลัว
ปฏิญาณ ภายในใจ ให้แด่พ่อ
ขอเติบโต เป็นไม้ดี มิสูญค่า
ทดแทนพระ คุณท่าน ที่ผ่านมา
เป็นแก้วกล้า แก้วใจ ไปชั่วกาลฯ
หน้าส่วนตัว
2187
