8 กุมภาพันธ์ 2545 13:12 น.
แพรวา
ไม่ต้องรักมาก
ถึงขนาด ขาดไม่ได้
ไม่ต้องครอบครองอะไร
แบบที่คนรักทั่วไป เค้าเป็น
ไม่ใช่ฟอร์มจัด
แต่เรื่องความรัก ไม่กล้าล้อเล่น
แค่อยากมีไว้ ให้ใจอุ่น - เย็น
แต่ไม่ถึง กับต้องเต้น.. เป็นเสียงเธอ
แค่อยากมีคนรับฟังปัญหา
ก่อนจะหลับตา อยากมีหนึ่งเบอร์ที่ โทรหาได้เสมอ
เวลาเหงาๆ ก็นัดออกมากินข้าว ออกมาเจอ
เวลาเซ็ง ๆ ก็ไป เดิน เพ้อเจ้อ ..เป็นเพื่อนกัน
จะรบกวนเธอไปหรือเปล่า
หากคุณสมบัติดังกล่าว อยากมีเธอมา เป็นให้ฉัน
ไม่ได้บังคับ ..ให้เธอยอมรับ ยืนยัน
ไม่อยากผูกมัด แต่อยากผูกพัน .. เท่านั้นเอง
7 กุมภาพันธ์ 2545 14:24 น.
แพรวา
บางที อาจจะเพราะ ผูกพัน
แค่ส่วนหนึ่งของคืนวัน ที่ต้องผ่านมาร่วมกันใช้
ไม่ได้ รู้สึกมาก ถึงขนาดไม่อยากสูญเสียไป
หากโลกหมุนเราไกล ฉันก็คงถูกลืมไปตามเวลา
และนั่นก็เพราะ.. เราต่างกัน
เข็มตาชั่ง ความเสียใจ ของฉัน จึง หนักกว่า
ตัวจริงของเธอ เป็นความเปล่าว่าง ..ที่พัดตามลมมา
ฉันจึงผูกไว้ได้แค่น้ำตา... ไม่ใช่อะไรที่มากกว่า ... ผูกพัน
5 กุมภาพันธ์ 2545 18:28 น.
แพรวา
เงยหน้ามองเข็มนาฬิกา
ทบทวนช่วงเวลาที่เลยผ่าน
มองความจริงตรงหน้า.. กับวันวาน
ฉันผ่าน คืนทุกข์-วันทรมาน มานานเท่าไร
แล้วใคร.. ที่หัวใจยังโหยหา
คนที่ทำให้ทุกเวลา ต้องหวั่นไหว
แล้วอีกกี่รอบ ของการหมุน จะยังว้าวุ่นใจ
จะเข้มแข็งได้ไหมหัวใจ เพื่อชดเชยเวลาที่เสียไปให้กลับคืน
5 กุมภาพันธ์ 2545 14:52 น.
แพรวา
สิ่งที่ฉันควรทำ คือการอยู่นิ่งนิ่ง
และยอมรับกับทุกสิ่ง ที่เป็นความจริง ใช่ไหม
ควรจะยอมรับความปวดร้าว กับวันที่ไม่เหลือใคร
คืนความอิสระให้เธอไป..แม้ต้องร้องไห้ลำพัง
จะ ปล่อยความเศร้าให้พ้นผ่าน
เก็บเศษความหวาน ไว้เจือจานความหลัง
ความรักเก่า ๆ จะไม่เก็บมาพะว้าพะวัง
กี่หยดน้ำตาต้องรินหลั่ง... ก็จะไม่ขอรั้งเธอ
4 กุมภาพันธ์ 2545 18:57 น.
แพรวา
ความจริง ของเธอ คืออะไรกันแน่
คือคนที่ควรแคร์หรือคนที่ควรห่าง
ความรักที่เธอให้ ..ฉันสัมผัสได้เบาเบาง
และดูเหมือนจะ ค่อยๆจางลงไปทุกวัน
ความจริง ของฉัน คือ รักเธอที่สุด
และคงไม่อาจหยุดด้วยอะไรทั้งนั้น
ความจริงเป็น แบบไหน.. ที่ฉันควรจะยอมรับมัน
เถอะนะ ช่วยบอกกัน อย่างน้อยก็ลบน้ำตาของฉันให้น้อยลง
( P.S น้องหวาน0Jk พี่ขออนุญาต เปลี่ยนแปลง เล็กน้อยให้มันดูกลมกลืนนะคะ จะบอกว่า น้องหวานน่ารักทื่สูดเลย หุหุ )
หน้าส่วนตัว
615
