ฟ้าหลังฝนคนเดิม - เดิม

แพรวา

  ฟ้าหลังฝนคนเดิมๆอยู่บนดิน
ใช้ชีวิตที่แทบขาดวิ่นบนความอ่อนไหว
ล่องลอยมานานโดยไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร
วิธีก้าวเดิมๆยากเกินไป..ที่จะทำ
                                                                              ยังแคร์   


    ลมหายใจถูกใช้ไปอย่างอ่อนล้า
ความหวังในดวงตา เต็มไปด้วยรอยบอบช้ำ
คืนกาลของวันเก่า มีเพียงความเงียบเหงาสีดำ
รอคอยวันฝนพรำ   รอคอยความหวัง..ว่ารักจะคืน
                                                                               แพรวา 

ไม่เคยมีเงาของใครมากับสายฝน
ร่องรอยบางคนเป็นเพียงความหมองหม่นปนสะอื้น
ฝนซา ฟ้าใส หัวใจยังคงกล้ำกลืน
คล้ายความรักจะหลับไม่ตื่น..ในน้ำตา
                                                                               ยังแคร์ 

  
  เพียงความฝันเท่านั้นที่ช่วยต่อชีวิต 
คนบางคนในความคิด เขาคงไม่คิดจะกลับมาหา
ต่อให้เป็นฟ้าไหน... กับหัวใจที่ด้านชา
เมื่อมันอ่อนแอจนหมดทางเยียวยา
         ก็คงทำได้แค่รอเวลา...หมดลม
                                                                                แพรวา