29 เมษายน 2550 19:13 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏บอกเลิกเขาแต่ใจเรายังสับสน
ยังร้อนรนวกวนกับปัญหา
สิ่งที่ได้กลับมาคือน้ำตา
ไหลหยดมาล้นตารันทดใจ
จบๆกันไปฉันทำได้แค่นี้
ฉันไม่มีสิ่งใดให้คุณใฝ่
สิ่งที่ฉันเป็นไปไม่เหมือนใคร
ยิ่งทรมานใจถ้าได้รู้
ฉันผิดไปแล้วแคล้วรักคุณก่อน
ทำคนดีราญรอนฉันไม่สู้
ผิดนี้นั้นฉันยกคุณเป็นครู
ที่ช่วยกู้ให้รู้ รัก คืออะไร..
29 เมษายน 2550 19:00 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏รักไม่ยุ่งมุ่งแต่เรียนเพียรศึกษา
อย่าเข้ามาจุ้นวุ่นใจได้ไหม
ไม่อยากจะริลองจองหัวใจ
ไม่อยากมีเงื่อนไขมารัดกุม
การเรียนการศึกษาเป็นอาวุธ
กลยุทธิวิธีที่ได้คุ้ม
เป็นเกราะไว้ใช้ป้องมรสุม
ที่วิ่งชุมรอรุมไม่ใยดี
ให้ใจได้เต้นแค่มีชีวิต
ปกปิดมิดชิดรักวัยนี้
ไม่กลัวขึ้นคานปานชีวี
ถ้าไม่มีก็ไม่มีไม่เสียใจ
29 เมษายน 2550 11:06 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏เป็นเพียงแค่เด็กกะโปโล
ไม่โอโถ..และโก้สุดหรู
ไม่ใช่สเป็ก..เป็นเด็กที่ลบหลู่
อยากได้ผู้กล้าก้อง..มาครองใจ
แค่เส้นสายห่าง..ระหว่างอายุ
แต่เธอผุพังใจ..ที่ไสว
ทะลุทะลวง..ไม่ห่วงใครๆ
หลงเธอแล้วไง..ไปเต็มๆ
ได้โปรดลดลงมา..หาหนูหน่อย
ได้เฝ้าคอยอ่านใจ..ไปหลายเล่ม
ช่วงวัยห่างกัน..แค่นั้นไม่จำเป็น
เพราะไม่เคยจะล้อเล่น..กับหัวใจ
28 เมษายน 2550 22:15 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏โอ้ว่าความในเกินเอื้อนเอ่ย
กี่วันเลย..ไม่เคยจะได้ไข
ล็อกรัก..กักแน่นไว้ในใจ
เก็บเอาไว้ข้างใน..จนเต็มดวง
ในอุราแสนหนัก..ยากหักห้าม
แต่ต้องปรามหัวใจ..ไม่ให้หวง
ศรรักแน่นสลัก..ปักในทรวง
ต้องเล่ห์ลวงจนรั่ว..ถึงขั้วใจ
อุดรอยรั่วรอยร้าว..ยากจะอุด
ไหลเอ่อล้นสุดสุด..อุดไม่ไหว
มันอัดอั้นทะลัก..กระอักใจ
ต้านไม่ได้ทานไม่ไหวเพราะรักเธอ
27 เมษายน 2550 22:51 น.
แมวน้อยตัวกลม
อันว่าแม้นเมืองแมนอยู่แสนไกล
จะปืนป่ายเวียนว่ายไปให้ถึง
เป็นกระต่ายหมายจันทร์ต้องคำนึง
ความรู้แค่หางอึ่งจากความจริง
มองพระจันทร์สูงสุดจุดฝันใฝ่
ดีกว่ากระโดดเดียวดายวายเกลือกกลิ้ง
ได้แลมองเหมือนได้เรือนพักพิง
แค่ขอแสงนวลนิ่งมิ่งจันทร์ไว้
เป็นกระต่ายไม่นอนคอยรอความฝัน
หวังว่าเพียงสักวันจะทำได้
จะย่ำเหยียบดวงจันทร์ให้ช่ำใจ
สัมผัสได้ถึงผิวเนียนของเรียมจันทร์...
หน้าส่วนตัว
970
