18 พฤษภาคม 2551 12:47 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏เจ้าดวงดาวดวงนั้นเห็นฉันไหม
เจ้าห่างไกลเกินไปจะใกล้หา
ข้าอยู่ใต้เงาแสงที่ส่องมา
อย่าโรยราโอ้ข้าผู้ห่างกัน
เห็นกันไหมเจ้าดาวไกลดวงน้อย น้อย
เจ้าค่อย ค่อย เลือนลายังฟ้าฝัน
เพราะค่ำคืนลมพัดผ่านชีวัน
แสงเจ้านั้นคงดับพลันเมื่อเจอลม
ข้าคงหมดสิ่งใดให้ไขว่คว้า
แสงส่องมาที่ลิบตายังดับล้ม
มืดหมดแล้วล่วงลับที่เชยชม
เคยสุขสมอารมณ์อยู่ไกล ไกล
ลมเจ้าหนอข้าขอให้สงสาร
พัดหวนผ่านคืนข้าจะได้ไหม
ก็แค่ดาวดวงเล็ก เล็ก แลดับไป
ขอแค่ได้ แสงรำไร อยู่ไกลดาว........ ..
14 พฤษภาคม 2551 00:08 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏ฟ้านั้นหลั่ง.รินน้ำร่ำร้องไห้
โดนทำร้ายจากใครกันหรือนี้
ดินคอยซับรับน้ำตาทุกคราที
คอยทำดีให้ฟ้า.มาเห็นใจ
เหตุใดหนอ.นวลจันทร์นั้นสว่าง
กระต่ายพลางชมชื่นรื่นฝันใฝ่
อยากกระโดดโลดเต้นอยู่เกินใคร
อยากจะใกล้ฤทัย.ในดวงจันทร์
ดินยังได้.เช็ดน้ำตาฟ้าที่ร้อง
กระต่ายจ้องจันทร์ผ่องจนครองฝัน
ฉันยังไร้ใครให้เพ้อพึงรำพัน
ใจยังหวั่นสั่นไหว.กลัวไกลเกิน
ไม่อยากเป็น.เช่นกระต่ายวายดีดดิ้น
และดั่งดินแน่นิ่งแค่ผิวเผิน
ไม่อยากเพ้อใจเก้อเธอหมางเมิน
อยากจะเดินควงคู่รู้รักกัน....... ..
12 พฤษภาคม 2551 00:04 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏อยู่ตรงนี้ อยู่ที่ เงาของหิน
เป็นเศษดินโดนหมิ่นหมดสิ้นค่า
จึงของแอบตะวันและจันทรา
แอบนภาเมฆาดาราพราว
ยังนิ่งเงียบเย็นเยียบเฉียบสุดขั้ว
หัวใจรัวส่ายสั่นในวันหนาว
บ้างร้อนแรงเหือดแห้งแล้งบางคราว
หัวใจร้าวร่วงกราวราวผงปลิว
โดนลมพัดซัดแรงไม่แคลงหวั่น
เศษดินนั้นปลิวทันพลันลมพลิ้ว
ได้ผ่านทางไกลห่างพลางชมวิว
พอท่องผิวพื้นโลกลมโบกพา
จนมาหยุดสะดุดในที่แห่งใหม่
ผืนแผ่นใหญ่ที่ใช่ที่ใคร่หา
ก็พอรู้รสชาติของชีวา
เหนื่อยแล้วหนาจึงหลับตาลาชีวิน
ดินเจ้าหนอยังรอขอคืนหวน
ไม่เกกวนเรรวนล้วนถวิล
อยู่ที่ใดยังใส่หัวตัวเป็นดิน
แม้นลมสิ้นยังคืนถิ่นไม่บิ่นทาง
เจ้าผู้เป็นเช่นดินได้ย่ำเท้า
ไม่ใช่ดาวเดือนค่ำยังฟ้ากว้าง
ไม่ใช่เมฆตะวันดูเด่นวาง
จะสำอางทำไมหนาประดาดิน..... ..
9 พฤษภาคม 2551 22:31 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏ปิดเทอมใหญ่ ได้โบยบิน ไปอิหร่าน
เมืองสำราญ ศาสนา ดาราส่อง
ศิลปะ งดงาม ตาตามมอง
ช่างเรืองรอง ผ่องจิต พินิจธรรม
ได้ไปเยือน เมืองไร้ ภาพวาบหวิว
มองดูวิว ภูเขาทราย อยู่ซ้ำ ซ้ำ
ทั้งผู้คน ดูต่าง ทางถ้อยคำ
นั้นได้ทำ ให้ฉัน ดูแปลกไป
ฟื้นตื่นตา ตื่นใจ ใครผู้สร้าง
ให้แตกต่าง ทั้งแนวทาง ทั้งวิสัย
ช่างโอนเอียง เบียนบิด ดูห่างไกล
แต่ว่าไม่ เห็นสิ่งใด ขัดสายตา
เพราะผู้หญิง คลุมผ้ามิด..ปกปิดร่าง
เพื่ออำพราง จากมาร เป็นหนักหนา
เพราะหญิงงาม ปานนาง เทพธิดา
มีคุณค่า..หวงใน..ใจและกาย
โลกใบนี้ ยังมี ให้น่าค้น
ต่างผู้คน ต่างความคิด ดูผิดคล้าย
พวกเขาปิด พวกเราเปิดให้เชยชาย
ต่างเป้าหมาย จึงใส่ใจไว้ต่างกัน...... ..
หน้าส่วนตัว
1442
