17 กรกฎาคม 2546 17:56 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ขอบคุณแผ่นฟ้า
ที่ส่งเธอมาเคียงข้างฉัน
ขอบคุณแสงแห่งจันทร์
ที่มอบคืนวันสว่างใส
ขอบคุณวันเวลา
ที่หมุนเธอมาหยุดใจไว้
ขอบคุณความห่างไกล
ที่ทำให้เราได้คิดถึงกัน
ขอบคุณดอกไม้บาน
ที่ทำให้รักหวานมีสีสัน
ขอบคุณแสงตะวัน
ที่ส่องทางให้ฉันมาพบเธอ
ขอบคุณเสียงของฝน
ที่ทำให้คนสองคนห่วงใยกันเสมอ
ขอบคุณเสียงละเมอ
ที่เผลอเรียกชื่อเธอเมื่อหลับตา
ขอบคุณน้ำทะเล
ที่ไม่ปล่อยความว้าเหว่ให้เหว่ว้า
ขอบคุณน้ำหมึกปากกา
ที่จดบันทึกวันเวลาระหว่างเรา
ขอบคุณทุก ๆ สิ่ง
ที่ทำให้เรารักกันยิ่งกว่าเก่า
ขอบคุณคำว่าเรา
ที่ทำให้ฉันเข้าใจคำว่า. . .
. . .เงาของหัวใจ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
30 มิถุนายน 2546 19:02 น.
แม่มดน้อยค่ะ
อยากขอบคุณโลกใบกลมๆ
ที่นำความรักหวานๆ ปานลูกอมมามอบให้
สร้างโลกใบเล็กๆ ของฉันให้เติบโตด้วยหัวใจ
และจูงมือฉันเข้าใกล้. . .ใครหนึ่งคนที่อาทรกัน
อบอุ่นใจเมื่อยืนอยู่บนโลกใบนี้
ที่ๆ มีใครหนึ่งคนจูงมือฉัน
มีรอยยิ้มคอยปลอบโยนใกล้ๆ กัน
มีเธอมีฉัน. . .มีโลกของเราให้ผูกพันตลอดไป
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
17 มิถุนายน 2546 17:04 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ทุ ก ๆ วั น
ที่ ต ร ง นั้ น อ า จ เ ห น็ บ ห น า ว
ทุ ก ๆ คื น ใ ต้ แ ส ง ด า ว
ที่ ต ร ง นี้ อ า จ มี เ รื่ อ ง ร า ว ใ ห้ ฝั น ดี
ทุ ก ๆ วั น
ที่ ต ร ง นั้ น อ า จ อ บ อุ่ น ก ว่ า ทุ ก ที่
ทุ ก ๆ คื น ทุ ก ๆ วั น ทุ ก ๆ ปี
ที่ ต ร ง นี้ ยั ง มี ฉั น คิ ด ถึ ง เ ธ อ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
13 มิถุนายน 2546 14:37 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ม อ ง ท้ อ ง ฟ้ า ไ ม่ เ ห็ น ด า ว
ม อ ง ม ะ น า ว ไ ม่ เ ห็ น ก ล ม
ม อ ง โ ช กุ น ไ ม่ เ ห็ น ส้ ม
ม อ ง ลู ก อ ม ไ ม่ เ ห็ น มี
ม อ ง ท ะ เ ล ไ ม่ เ ห็ น ท ร า ย
ม อ ง ด อ ก ไ ม้ ไ ม่ เ ห็ น สี
ม อ ง อ ะ ไ ร ไ ม่ เ ห็ น มี
ม อ ง ทุ ก ที เ ป็ น ห น้ า เ ธ อ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
9 มิถุนายน 2546 21:55 น.
แม่มดน้อยค่ะ
สิ่งที่หายไป. . .
คงเป็นรองเท้าผ้าใบบนชั้น
โฟมล้างหน้า แชมพู แปรงสีฟัน
กลิ่นน้ำหอมที่ปลุกฉันทุกๆ วันก็คงหายไป
ตู้เสื้อผ้าอีกด้านคงว่างเปล่า
เก้าอี้ตัวยาวคงขาดคนมานั่งใกล้
เตียงคงกว้าง ไม่ได้ยินเสียงลมหายใจ
และเสียงละเมอใสๆ คงหายไปเหมือนในทุกวัน
หลายสิ่งอาจหายไป
จากห้องเล็กๆ ที่เก็บความอบอุ่นไว้ในนั้น
รวมทั้งกายเธอที่หายไป. . .ห่างกัน
แต่สิ่งที่เหลือไว้กับฉัน คือ ความผูกพัน. . .
. . .คือ คำว่า เพื่อนกัน ที่จะอยู่กับฉันตลอดไป. . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
หน้าส่วนตัว
879
