12 พฤษภาคม 2546 16:32 น.
แม่มดน้อยค่ะ
หั ว ใ จ . . . . . . . . .บ อ บ บ า ง
อ้ า ง ว้ า ง. . . . . . . เ งี ย บ งั น
จ ม อ ยู่ . . . . . . . . . . . กั บ ฝั น
กั บ วั น. . . . . . . . . . . . ฟ้ า ใ ส
ก ร ะ ด า ษ. . . . . . . . . สี ข า ว
เ รื่ อ ง ร า ว . . . . . . รั ก ใ ห ม่
ยั ง ค ง. . . . . . . . . . .สั่ น ไ ห ว
หั ว ใ จ . . . . . . . . . ยั ง เ ห ง า
พ ร ะ จั น ท ร์ . . . . . . .คู่ ด า ว
เ รื่ อ ง ร า ว . . . . . . .รั ก เ ก่ า
ยั ง ค ง. . . . . . . . . . . . .มี เ ร า
แ ม้ เ ง า . . . . . . . .ข า ด เ ธ อ
ด อ ก ไ ม้. . . . . . . .เ บ่ ง บ า น
ขั บ ข า น . . . . .เ พ ล ง เ ผ ล อ
หั ว ใ จ. . . . . . . .พ ร่ า เ บ ล อ
รั ก เ ธ อ . . . . . . .ข้ า ง เ ดี ย ว
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
12 พฤษภาคม 2546 02:33 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ในค่ำคืนที่เงียบงัน
ฉันแอบเริงร่าอยู่กับความฝันที่เธอมอบให้
ใต้ผ้าห่มอุ่นมีความอ่อนไหวแอบอิงอยู่ในใจ
กับฝันที่ไม่เคยมีใคร เข้าถึงได้นอกจากเธอ
ไม่อยากลืมตาตื่น
ขอโอบกอดค่ำคืนที่แสนหวานไว้พร่ำเพ้อ
กลัวตื่นมาเหลียวมองรอบกายไม่มีเธอ
กลัวความจริงที่พบเจอรินน้ำตาไหลเอ่อเหมือนทุกวัน
พยายามหนีห่างความจริง
ซุกตัวอยู่นิ่งๆ ใต้เงาของความฝัน
เพียงหลับตาลงภาพที่ชัดเจนคือเราได้พบกัน
ขอฉันจมอยู่กับฝัน ถ้าตื่นมาต้องไหวสั่น. . .ไม่มีเธอ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
10 พฤษภาคม 2546 16:42 น.
แม่มดน้อยค่ะ
อ ย า ก ให้โลกใบนี้มีเพียงเรา
มี เ ธ อ คอยเป็นเงาอยู่ใกล้ๆ
ต ล อ ด เส้นทางหากครั้งหนึ่งต้องห่างไกล
ก า ล เวลาจะเปลี่ยนไปแต่หัวใจยังคงเดิม
ข อ แค่โลกใบนี้มีเพียงเรา
รั ก เ ธ อ จะไม่บางเบาเพียงมีเรารักมีเพิ่ม
ต ล อ ด วินาทีจะมีรักของฉันคอยต่อเติม
ไ ป ยังหัวใจดวงเดิมที่ฝากไว้ใกล้ใจเธอ
อ ย า ก ให้โลกใบนี้มีเพียงเรา
มี เ ธ อ อยู่ใกล้ฉันไม่เหงาไม่พลั้งเผลอ
ใ น ความคิดถึงพื้นที่ทั้งหมดเป็นของเธอ
หั ว ใ จ ไม่พร่าเบลอถ้ามีเธออยู่ใกล้กัน
ข อ แค่โลกใบนี้มีเพียงเรา
รั ก เ ธ อ เหมือนเก่าและจะรักอยู่อย่างนั้น
เ พี ย ง สิ่งเดียวที่วันนี้อยากบอกเธอคนสำคัญ
ค น เ ดี ย ว สำหรับฉันสำหรับรักที่คงมั่นนั่นคือเธอ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
10 พฤษภาคม 2546 04:01 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ขอบคุณความไกลห่าง
ที่ทำให้ใจบางๆ รู้ว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน
ขอบคุณฟ้ากว้างที่นำเธอห่างไกล
เพราะทำให้ฉันแน่ใจว่ายังไงก็รักเธอ
ขอบคุณวันเวลา
ที่ทำให้ฉันหายอ่อนล้า และรอเธอได้เสมอ
ขอบคุณระยะทาง ขอบคุณคืนวันไม่พบเจอ
ที่พิสูจน์รักให้เห็นเสมอว่ายังคงล้นเอ่อเต็มสองใจ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
8 พฤษภาคม 2546 06:28 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ยั ง อ า ย อ า ย
ที่ จ ะ บ อ ก ค ว า ม รู้ สึ ก ม า ก ม า ย ผ่ า น เ ม ฆ ฝ น
อ า ย ฟ้ า อ า ย ดิ น อ า ย ผู้ ค น
ฉั น สั บ ส น ไ ม่ รู้ จ ะ บ อ ก รั ก เ ธ อ ไ ป ยั ง ไ ง
ยั ง ไ ม่ ก ล้ า
ที่จ ะ บ อ ก ใ ห้ รู้ ว่ า รั ก เ ธ อ ม า ก แ ค่ ไ ห น
ก ลั ว เ ธ อ ไ ม่ ซึ้ ง ก ลั ว เ ธ อ ไ ม่ เ ข้ า ใ จ
เ ข า ต้ อ ง พู ด กั น ยั ง ไ ง . . . จึ ง จ ะ ทำ ใ ค ร สั ก ค น รู้ สึ ก ดี
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
หน้าส่วนตัว
699
