21 ธันวาคม 2550 19:35 น.
แม่มดใจร้าย
ยินสำเนียงเสียงแผ่วดังแว่วหวาน
กู่กังวาลก้องฟ้ามาจากไหน
จากไพรพงถึงแดนศิวิไลซ์
ฤๅ จากใจสู่ใจให้ได้ยิน
คำขอบคุณล้นค่าก็หาใช่
ค่าตอบแทนยิ่งใหญ่ใจถวิล
รอยยิ้มเอื้ออาทรที่ยลยิน
ต่างรดรินสู่ใจให้ได้ยล
หาใช่คนร่วมท้องอุทรไม่
แต่ไมตรียิ่งใหญ่ให้ฉงน
แบ่งปันสู่พี่น้องและผองชน
ที่ทุกข์ทนในถิ่นดินแดนไกล
จากราวเมืองมุ่งสู่ ณ ราวป่า
แม้หนทางข้างหน้าหาหวั่นไหว
ถึงลำบากลำบนจะด้นไป
สู่พี่น้องแดนไกลในแผ่นดิน
27 พฤศจิกายน 2550 01:10 น.
แม่มดใจร้าย
ไม่ว่าฉันจะล้มสักกี่ครั้ง
ขอดวงจันทร์ฉุดลุกสู้มิรู้หนี
อย่าเหนื่อยหน่ายท้อแท้ในชีวี
แม้ราตรีมืดดับลับแสงดาว
ขอพลังลุกสู้ในวันใหม่
ให้หัวใจแกร่งกล้าจะย่างก้าว
ขอแรงใจจากจันทร์วันไร้ดาว
ให้ฉันก้าวสู้ไปในธานี
6 พฤศจิกายน 2550 14:20 น.
แม่มดใจร้าย
ฉันไร้สิ้นเรี่ยวแรงยามก้าวย่าง
แม้หนทางไร้สิ้นซึ่งขวากหนาม
บทสรุปแห่งคำตามนิยาม
มิตรภาพงดงามที่หมดไป
จึงทำให้หัวใจแสนหม่นหมาง
แม้นอำพรางด้วยยิ้มเปื้อนหน้าใส
น้ำตาตกลึกลงอยู่ภายใน
ใครเล่าใครรู้ซึ้งถึงใจเรา
ฉันไร้ซึ่งเรี่ยวแรงเพราะอ่อนล้า
แม้นหลับตายังนึกถึงวันเก่า
ภาพวันก่อนคงแนบอยู่นานเนาว์
ใจจึงเศร้าไร้ซึ่งเรี่ยวแรงมี
5 พฤศจิกายน 2550 12:44 น.
แม่มดใจร้าย
โลกแห่งความเป็นจริงแสนเหนื่อยนัก
หากหยุดพักสิ้นลงก็สงสัย
คนข้างหลังโศกเศร้าสักปานใด
หากหัวใจเหนื่อยล้านิทราลง
จึงเพียงแค่หลับตายามล้าฝัน
ข้ามคืนวันปวดร้าวให้สิ้นสงค์
หลับเพื่อก้าวข้ามคืนที่ปลิดปลง
ให้ใจชื่นยืนยงคงต่อไป
โลกแห่งความเป็นจริงคงสดชื่น
ยามลืมตาล้าตื่นขึ้นวันใหม่
หัวใจสู้เพื่อก้าวสู่แดนไกล
โลกวิลัยคงใกล้ในความจริง
9 ตุลาคม 2550 12:54 น.
แม่มดใจร้าย
หยุดแล้ว
พอแล้ว
สิ้นแล้ว
ดวงแก้วแห่งใจในข้า
ความเจ็บที่เคยนำมา
ใจข้าหยุดสิ้นดิ้นรน
หยุดแล้ว
พอแล้ว
สิ้นแล้ว
ให้แคล้วจากความใหลหลง
ความเจ็บปวดร้าวที่คง
ปล่อยปลงยามพักนิทรา
หยุดแล้ว
พอแล้ว
สิ้นแล้ว
ใจแผ้วผ่องผุดฝันหา
ความสงบให้พบทุกครา
ขอหยุดไขว่คว้าสิ่งใด..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
หน้าส่วนตัว
859
