28 ธันวาคม 2545 02:54 น.
แอ็ปเปิ้ล
สับสน อ่อนล้า อ่อนแรง อ่อนไหว
ผิดหวัง อ่อนแอ พ่ายแพ้ เสียใจ
ก็เหมือนเดิมทุกทีไม่ว่าฉันจะทุ่มเทเท่าไร
ไม่เห็นจะเป็นเหมือนใจ
ตอกย้ำ กดดัน บีบคั้น หวั่นไหว
ก็อยากจะทำอะไรให้ดีเหมือนที่เธอหวังไว้
ก็เหมือนเดิมทุกทีไม่ว่าฉันจะทุ่มเทเท่าไร
ไม่เห็นจะเป็นเหมือนใจ
ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร...ฉันนั้นจะทำต่อไป
ขอแค่เธอยังเชื่อมั่นไม่หวั่นไหว
ฉันนั้นจะทำต่อไป...ไม่ว่าพรุ่งนี้มันจะเป็นเช่นไร
ขอแค่เธอยังอยู่ไม่ไปไหน...ฉันนั้นจะทำต่อไป
รอยยิ้ม ปลอบโยน จับมือ กอดฉัน
เหล่านี้คือกำลังใจให้กันในวันที่ล้ม
เพียงแค่เธอเข้าใจ...เพียงแค่เธอมั่นใจฉัน
ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร แค่เธอไม่ไปไหน
ขอแค่เธอยังอยู่...อยู่ไม่ไปไหน
ฉันนั้นจะทำต่อไป :)
25 ธันวาคม 2545 22:06 น.
แอ็ปเปิ้ล
อย่าพูดคำคำนั้นอีกเลย
คำรักที่เธอเอื้อนเอ่ยฉันไม่รู้ซึ้งในความหมาย
อย่าบอกว่ารักเพียงเพราะเธอเหงาและเดียวดาย
เพราะถึงอย่างไรฉันคงไกลเกินกว่าจะสัมผัสมัน
อย่าพูดคำคำนั้นอีกเลย
คำคิดถึงที่เธอเอื้อนเอ่ยบอกกับฉัน
อย่าบอกว่าคิดถึงขณะที่หัวใจเก็บไว้เพื่อคนคนนั้น
เพราะถึงอย่างไรคนที่เจ็บก็ยังเป็นฉันอยู่ดี
อย่าพูดคำคำนั้นอีกเลย
คำห่วงใยที่เธอเอื้อนเอ่ยให้คนคนนี้
อย่าบอกว่าห่วงใยหากนั่นคือเศษใจที่เธอมี
เก็บไว้ให้คนของเธอเถอะคนดี...เพราะฉันคนนี้มันไม่คู่ควร
อย่าเอ่ยคำพูดใด ๆ
แค่คนคุ้นเคยที่เธอให้หัวใจก็แหลกรวน
ฉันมันแค่ทางผ่านที่เธอไม่อาจย้อนหวน
เก็บคำเหล่านั้นกับไปทบทวน
คำรัก คิดถึง ห่วงใย มันคู่ควรกับคนของเธอ
25 ธันวาคม 2545 21:52 น.
แอ็ปเปิ้ล
พระจันทร์สีเงิน
เมื่อเข็มนาฬิกาก้าวเดินเธอเหงาบ้างไหม
ยามเมฆหมอกหนาบดบังดวงดาวให้ห่างไป
เธอเห็นใช่ไหม...ในความห่วงใยใครร้าวรอน
หลายวันที่โลกผ่านไปในความเหงา
ฉันยังทิ้งตัวในความเศร้าอยู่ใต้เงาฟ้าเหมือนครั้งก่อน
ฉันปิดเปลือกตาไม่ลงแม้หัวใจจะล้ารอน
รู้สึกยังโรยอ่อนกับทุกตอนที่คิดถึงเธอ
เพราะฉันเป็นเพียงสายลมที่หมุนวน
ไร้ตัวตนให้สัมผัสอยู่เสมอ
เฝ้าตามหาใครสักคนเหมือนใจละเมอ
น้ำตาเอ่อ หัวใจเพ้อ ๆ อย่างฝันไป
อ่อนกำลัง...จะพัดไปถึงปลายฟ้า
อยู่ไกลเกินไขว่คว้าไม่อาจใกล้ตาเหมือนดาวน้อยใหญ่
ระยะทางบนผืนทรายกับปลายฟ้าช่างแสนไกล
สายลมล้า...เพ้อความในใจ...ยามค่ำคืน
ดอกไม้ยิ้มเศร้าอยู่ข้างฉัน
เฝ้าอธิษฐานให้ทุกวันมีดาวอยู่ดาษดื่น
ประดับประดาเป็นเพื่อนพระจันทร์ในทุกค่ำคืน
หนึ่งคำเพ้อที่สุดฝืนปนเสียงสะอื้น ~ ~ ~ รักเธอ ~ ~ ~
18 ธันวาคม 2545 18:17 น.
แอ็ปเปิ้ล
ในวันที่ฟ้าก็เป็นสีฟ้า
ตะวันฉายแสงส่องมาอยู่ตรงที่เก่า
ดวงดาวยังอยู่ตรงนี้เวลาเหงา
ทุกอย่างยังอยู่เป็นเงาไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ทุกวันที่ผ่านไปมันชินชา
และรู้สึกเหมือนมันธรรมดาไม่มีอะไรแอบแฝง
จะดูแปลกไปก็วันที่เธอเข้ามาแสดง
เหมือนฟ้าส่งเธอมาแกล้ง...ให้ก่อกวนใจ
วันธรรมดาวันนี้มันไม่ธรรมดา
เมื่อเธอเข้ามาวันธรรมดากับพิเศษกว่าวันไหน ๆ
วันเหงา ๆ แต่เธอก็เปลี่ยนให้เป็นวันที่อบอุ่นใจ
วันที่ดูเหมือนไม่มีใคร...แต่ก็รู้ว่าที่หัวใจฉันมีเธอ
วันเศร้า ๆ ที่มีข้อความของเธอส่งมา
มันก็ทำให้ใจที่รอนล้ายิ้มละไมได้เสมอ
วันเหงา ๆ ที่ได้อ่านบทกวีของเธอ
ยิ่งทำให้ฉันได้เจอะเจอแต่สิ่งที่สวยงาม
หัวใจให้เธอไม่มีขอบเขต
เธออาจไม่ใช่ผู้วิเศษแต่เธอช่างมีความหมาย
สิ่งดีดีที่เธอมีไม่รู้จะหาคำใดมาบรรยาย
นอกจาก...รักจากใจ...ที่มีให้เท่านั้นเอง
18 ธันวาคม 2545 17:46 น.
แอ็ปเปิ้ล
เป็นเพียงอีกวันที่ผ่านไป
ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายไม่เลิศหรู
ใครผ่านมาทายทักก็ต้อนรับขับสู้
ใครอยากเดินทางไปไกลสุดกู่
ก็ได้แต่เฝ้าดูแล้วส่งกำลังใจ...
สบาย ๆ กับความคิดที่หลายหลาก
ฝันน้อย ฝันมาก มองดูก็สดใส
คนนั้น คนนี้ต่างระบายแต้มฝันอันยาวไกล
คุณค่านั้นยิ่งใหญ่...อยู่ที่ใจเราต่างมอง
ฉันรู้...เธอคนดีก็มีฝัน
อยากให้เธอก้าวไปถึงสักวันตามครรลอง
หากวันนั้น...ที่เธอคนดีได้ฝันมาครอง
รู้ไหม...คนทางนี้...แค่เฝ้ามองก็สุขใจ
สิ่งเล็ก ๆ ที่มีให้เธอ
คือหัวใจ ที่วางไว้เสมอไม่เปลี่ยนไปไหน
สิ่งเล็ก ๆ ที่ฉันมีอาจไม่ใช่แค่ความห่วงใย
แต่เธอจะรู้ไหม...ทุกอย่างที่ทำไปเพราะรักเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
920
