10 พฤศจิกายน 2546 10:16 น.
โกฏิดารา
*****************************************
จันทร์กระจ่างรางเรืองเป็นเนืองนิตย์
ลอยสถิตกลางหาวพราวเวหา
แม้นเมฆคล้อยลอยเลื่อนเลือนนภา
แสงแจ่มจ้าหาได้หายจากไป
ถึงกลางวันสุริยันแจ่มประจักษ์
เงาจันทราอารักษ์อยู่ใกล้ใกล้
ถึงราตรีแรมร้างห่างจันทร์ไป
แสงสดใสใจคะนึงถึงมิวาย
หากจันทร์เจ้าที่เฝ้าปองมองไม่เห็น
ดาราน้อยลอยเด่นมิเว้นหาย
โอ้จันทร์เจ้าสกาวฟ้าอย่าเดียวดาย
แสงดาวรายพรายเรียงอยู่เคียงจันทร์
*******************************************
10 พฤศจิกายน 2546 10:10 น.
โกฏิดารา
***************************
วันพรุ่งนี้มีใครได้หยั่งรู้
มันยังอยู่ไกลห่างสุดทางฝัน
จะมัวคิดข้องใจทำไมกัน
อย่าเอามันมาข้องขุ่นวุ่นวายใจ
วันวานนี้ผ่านไปไม่หวนกลับ
มันลาลับร่วงโรยอย่าโหยไห้
สิ่งเศร้าหมองต้องกล้าอย่าอาลัย
จำเพียงใช้ในข้างหน้าอนาคต
วันที่แสนสำคัญคือวันนี้
ซึ่งเราเป็นผู้ที่ชี้กำหนด
เพียงแค่ทำจิตใจให้งามงด
อย่าได้หมดกำลังใจในตนเอง
วันวานนี้เป็นกำลังให้ตั้งมั่น
วันพรุ่งนี้เป็นความฝันให้รีบเร่ง
ทำวันนี้แก้วันวานที่ผ่านเพรง
ทำวันนี้พรุ่งนี้เก่งกว่าวันวานฯ
*********************************
10 พฤศจิกายน 2546 10:00 น.
โกฏิดารา
--------------------------------------------------------------------------
เด็กเอ๋ยเด็กน้อย ความคิดคมถ้อยด้อยหนักหนา
จะมาสอนคนเก่าเล่าวิชา อ่านเขียนตำราอย่างไรกัน
วิชาการอ่านรู้จะสู้ได้? เชิงพูดจาใดมาแสร้งสรรค์
คนเก่าเล่ามาแต่ปางบรรพ์ เรียนมาชั่วชีวันจนคร้านจำ
เจ้าเด็กเล็กอ่อนเมื่อวานซืน จะเที่ยวฝืนสอนสั่งคลั่งข่มค้ำ
ครูเฒ่าเราจะช่วยชี้นำ อย่าถลำหลงตนป่นปี้เอยฯ
---------------------------------------------------------------
ครูเอ๋ยครูเฒ่า ยามนี้โลกเราล้วนเปลี่ยนผัน
เด็กกับแก่แง่รู้สูสีกัน อย่าหยามหยันเด็กน้อยด้อยปัญญา
เรื่องเก่าคร่ำคร่าน่าเบื่อพาล วิชาการผ่านสมัยไปหนักหนา
ล้าหลังคลั่งชาติไม่อาจพา ก้าวหน้าไปกว่าเรื่องเดิมเดิม
ครูเฒ่าเอาเรื่องอ้างแต่ปางก่อน จะฝืนสอนต่อไปให้เห่อเหิม
เด็กน้อยไม่ด้อยรู้จะสู้เติม ขอครูเพิ่มพินิจฉัยให้ดีเอยฯ
------------------------------------------------------------------
10 พฤศจิกายน 2546 09:53 น.
โกฏิดารา
*************************************
มองผ่านโลกวุ่นวายไร้ความนิ่ง
มองทุกสิ่งกระเซ็นซ่านผ่านลมหนาว
มองใบไม้หล่นแห้งกลางแสงดาว
น้ำค้างพราวผ่านยอดหญ้าเวลาเย็น
โลกผันเปลี่ยนเวียนไปไม่เคยหยุด
ทั้งเกิดผุดผ่านมาให้ตาเห็น
ทั้งลับตาหารู้ไม่อยู่เป็น
หาใดคงค้ำเช่นนิรันดร์กาล
ที่กำเนิดมาได้ไม่อยู่สุข
วนวิ่งในความทุกข์เหลือสมาน
สารพันสิ่งเร้าเข้ารุกราน
ตามสันดานอยากได้ในใจคน
ครั้นแตกดับที่เก็บไว้ให้เสียเปล่า
ไม่อาจเอาติดไปได้สักหน
หล่อหรือสวยรวยหรือดีมีหรือจน
ยามล่วงพ้นเหลือผลกรรมที่ทำมา
ปวงมนุษย์หรือล่วงซึ่งบ่วงบาศ
มีอำนาจสักเท่าไรไม่อาจท้า
อำนาจแห่งมัจจุราชตามติดมา
ดั่งเงาแห่งกายาของตนเอง
**********************************************
10 พฤศจิกายน 2546 09:44 น.
โกฏิดารา
--------------------ดี-ชั่ว อยู่ที่ไหน-----------------------------
คนทำดีได้ดีมีน้อยยิ่ง
คนชั่วชิงได้ดีมีมากหลาย
คนทำดีลี้ชั่วกลัวอับอาย
ผลสุดท้ายชั่วปล้นผลความดี
คนคิดดีทำดีต้องหนีหน้า
คนชั่วข่มราคามาเสียนี่
คนทำดีทำแล้วไม่ได้ดี
คนชั่วลบความดีที่ทำมา
ดีแทบตายสุดท้ายก็โดนแย่ง
ชั่วมาแซงแข่งเราเพื่อเอาหน้า
คนทำดีเดี๋ยวนี้ไซร้ไร้ราคา
ชั่วรื่นรมย์สมอุราฆ่าความดี
อันว่าชั่วว่าดีอยู่ที่ไหน
ช่วยขานไขเถิดน้องก่อนหมองศรี
คนทำดีจะหายหมดลดความดี
คนทำชั่วจะทวีมากชั่วเอย
-----------------ดี-ชั่วอยู่ที่ใจ-----------------------
อันว่าดีว่าชั่วอย่ากลัวเถิด
ทุกสิ่งเกิดที่ใจใคร่เฉลย
แม้ทำดีดีแล้วกล้าอย่าเฉยเมย
หากไม่เคยทำชั่วอย่ากลัวเกรง
ดีที่ใจชั่วทีใจให้ประจักษ์
แม้นคนชั่วไม่พักหักข่มเหง
สุดท้ายชั่วย่อมแพ้แก่ตนเอง
จงรีบเร่งทำดีผลดีตาม
หากทำชั่วมัวเมาเอาแต่ชั่ว
หลงเมามัวไม่กลัวหรือเกรงขาม
ผลชั่วจักเป็นเงาเฝ้าติดตาม
ถึงได้ดีชั่วยามก็ทรามไป
คนทำดีได้ดีมีมากอยู่
คนชั่วรู้ว่าได้ดีหามีไม่
ยามเมื่อกรรมตามสนองต้องบรรลัย
ตกนรกในใจไม่ได้ดี
หน้าส่วนตัว
1112
