14 พฤศจิกายน 2546 04:54 น.
โกฏิดารา
**สบถบนกี่เทวา บ่เท่าวาจาสัตย์ตน**
วรพจน์พหุสัตย์อ้าง อมตา เทพเฮย
สบถบนวชิรา เรียกไซร้
หากประพฤติผิดธรรมา จักดับ
ขอวชิราวุธได้ ผ่าข้าตายสูญฯ
วรพจน์พหุสัตย์อ้าง อมตา เทพเฮย
สบถบนพระคงคา คลื่นน้ำ
หากประพฤติผิดธรรมา จักดับ
ขออุทกมลาดกล้ำ กลบข้าจมสูญฯ
วรพจน์พหุสัตย์อ้าง อมตา เทพเฮย
สบถบนพสุธา ทั่วด้าว
หากประพฤติผิดธรรมา จักดับ
ขอแผ่นหล้าสูบเกล้า กลบข้ามรณ์สูญฯ
วรพจน์พหุสัตย์อ้าง อมตา เทพเฮย
สบถบนพระพายพา พ่างพื้น
หากประพฤติผิดธรรมา จักดับ
ขอจักรลมกรดอื้น ตัดข้าสลายสูญฯ
วรพจน์พหุสัตย์อ้าง เทวา
สบถบนกี่อมตา เทพไท้
ฤาควรเชื่อเท่าวา -จาสัตย์ ตนนอ
สัตย์แห่งจิตเชื่อได้ ยิ่งล้ำสาบานฯ
*****************************************************************
14 พฤศจิกายน 2546 04:51 น.
โกฏิดารา
----------------------------------------------
ขอคนไทยใฝ่ใจกันไว้เถิด
กวีเลิศล้ำหนึ่งอย่าพึงแหนง
แม้กาลเคลื่อนเลื่อนคล้อยพลอยเปลี่ยนแปลง
ยังสำแดงปัญญาค่ากวี
---------------------------------------------
สารสยามพากย์พร้อง ณ กลกานท์
คือบุปผาไพศาลสนานศรี
ปัญญารัตน์จัดสวยด้วยงามดี
คือกวีเรียงถ้อยร้อยคำกลอน
----------------------------------------------
บังคมคัลอัญชลีกวีแก้ว
เรียงคำแพร้วเป็นพลอยรอยอักษร
สานประโยคโยคมูลให้สุนทร
ดั่งคำพรพื้นฟ้ามาโลมดิน
----------------------------------------------
จักรัดร้อยถ้อยคำจำนรรจ์กล่าว
ก็เปรียบดาวแดนฟ้าคงคาสินธุ์
คุณกวีสร้างโลกพ้นโศกภินท์
ในกวีปราศสิ้นถิ่นทุกข์ครอง
---------------------------------------------
14 พฤศจิกายน 2546 04:49 น.
โกฏิดารา
*********************************
มณีงามนามเลิศประเสริฐค่า
ล้ำราคาสารพัดจัดเหมาะสม
นิลกาฬมุกดาดูน่าชม
ทับทิมคมมรกตสดสวยดี
พลอยไพลินน้ำบุษย์พิสุทธิ์แสน
ไม่เหมือนแม้นเพชรเลิศประเสริฐศรี
หากเพชรงามล้ำค่าปราศราคี
เพชรน้ำหนึ่งร้อยมีเพียงหนึ่งดวง
มนุษย์งามความดีที่ใจหวัง
เป็นพลังคุณเลิศประเสริฐสรวง
งามน้ำใจให้ผลชนทั้งปวง
หากเจ็บทรวงหน่วงใจให้รู้ทน
รู้กลืนกล้ำน้ำตาเวลาโศก
อภัยให้แก่โลกยามสับสน
ทั้งหมดล้วนสมบัติแห่งยอดชน
สักร้อยคนมีหนึ่งเท่านั้นเอง
********************************
10 พฤศจิกายน 2546 10:59 น.
โกฏิดารา
กลบททวาตรีประดับ
****************************************
แว่วเสียงแคนแค่นแค้นแดนอีสาน
เล่าตำนานเรื่องเรื้องเรืองศักดิ์ศรี
ผญาเก่าเกลาเกล้าชาวบุรี
ทาวท่าวท้าวผาแดงมีอดีตกาล
อีกไอ่คำค่ำค้ำหนองหารหลวง
นาคปองป่องป้องปวงประชาศานต์
หากภังคีฝั่นฟั่นฝันวิญญาณ
ได้ไอ่คำนงคราญมาเคียงครอง
จึงจำแลงแล่งแล้งแปลงกายิน
จากนาคินทร์ดุ่มดุ้มดุมสนอง
เป็นกระรอกดอนด่อน*ด้อนเมียงมอง
หากถูกคาฆ่าก้อง*ปันเนื้อกิน
ภังคีแค่นแค้นใจในความดับ
ได้สาปทับเทือเทื้อเทื่อชลสินธุ์
จุ่งนาครถล่มล่มล้มแผ่นดิน
เป็นวารินหนองหารกาลก่อนมา
นิยายเก่าเล่าความตามสำเนียก
เป็นความเรียกหนองหารนานหนักหนา
เมืองสกล-อุดรตรึกระลึกตรา
เรื่องบุราบุราณร่ำจำใส่ใจ
**********************************
*ด่อน คือสิ่งมีชีวิตที่มีสีขาวเผือก
*ก้อง เป็นภาษาอีสาน คือเชือดแบ่งกัน
10 พฤศจิกายน 2546 10:49 น.
โกฏิดารา
***********************************
ยามลับวันจันทรชะอ้อนว่า
หมู่ดาราพงางอนจรจากหาย
ไม่อยู่คู่คาบฟ้าข้าเดียวดาย
จะเหงาตายใยหนีมิมาเคียง
ดาริกาตอบว่าจันทราเอ๋ย
ไฉนเลยหลับเนตรวิเศษเลี่ยง
อันดวงดาวพราวพร้อยร้อยรายเรียง
รอแค่เพียงจันทร์ตื่นฟื้นมามอง
เมื่อจันทร์ฉายพรายแสงแข่งดาวน้อย
ดาวย่อมถอยแสงไปไม่ผยอง
หากจันทร์เจ้าเหงาใจใฝ่ดาวครอง
ขอจันทร์ลองลดแสงแห่งตนเอง
จันทร์ตอบถ้อยทำนองของดาเรศ
ว่าตนเป็นต้นเหตุดอกหรือนี่
ที่อยู่เดียวเปลี่ยวดายไร้ชีวี
เพราะตนนี้ข่มเขาไม่เอาใคร
จักมีวันที่จันทร์จะลดแสง
ไม่เสแสร้งแกล้งข่มชมฟ้าใส
กลางคืนย่อมพรายพราวสกาวไป
แสงดาวไซร้ใสกระจ่างอยู่ข้างจันทร์
*******************************************
หน้าส่วนตัว
856
