28 พฤษภาคม 2546 12:45 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
อยู่ใกล้กันแค่นี้
ถ้าบอกว่าคิดถึงคนดีจะเชื่อไหม
ไม่ใช่คิดถึงจะมีไว้สำหรับคนห่างไกล
คิดถึงแบบใกล้ๆก็จริงใจไม่แพ้กัน
อยู่ใกล้กันแค่นี้
อยากให้เธอคนดีรับรู้ความรู้สึกของฉัน
คิดถึงมากแม้ไม่ได้ห่างไกลกัน
คิดถึงทุกวันผูกพันทุกวินาที
28 พฤษภาคม 2546 12:37 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
แม้เพียงแค่เจอเธอเพียงแค่ฝัน
แม้ความจริงไม่มีวันเป็นไปได้
แม้อยู่ไกลกับเธอไม่อุ่นไอ
แม้อยู่ใกล้แต่จำใจต้องจากลา
แม้เธอต้องเดินไปจากใจฉัน
แม้เธอไม่มีวันหวนมาหา
แม้ว่าฉันจะต้องเสียน้ำตา
เธอยังคงมีค่าสำหรับใจ
20 พฤษภาคม 2546 15:16 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
โง่ที่คิดว่า...ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น
โง่ที่คิดว่า...ใครบางคนให้ความสำคัญกับตัวเรามากกว่าคนอื่น
โง่ที่คิดว่า...คนที่เรารักเขาจะรักเราคนเดียว
โง่ที่คิดว่า...คนที่เราดีใจเมื่ออยู่ใกล้เขา จะไม่ใช่คนเดียวกับคนที่ทำให้เรา
เสียใจที่สุด
โง่ที่คิดว่า...เรามีความสำคัญกับใครคนหนึ่งมากจนมากจนเขาขาดเราไม่ได้
โง่ที่คิดว่า...การโกหกจะไม่เกิดระหว่างคู่รักที่รักกันจริงๆ
โง่ที่คิดว่า...คำหวานจากปากเขา เขาพูดเพราะห่วงเราจริงๆ
โง่ที่คิดว่า...เวลาที่เราต้องการเขาที่สุด เขาจะอยู่กับเราเสมอ
..........................อยากฉลาดมะ.....................................
ฉลาดพอที่จะเขาใจว่า...ความพยายามบางครั้งมันก็เป็นเพียงความพยายาม
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า...อย่าหวังว่าใครจะเห็นเราสำคัญมากไปกว่าตัวเขาเอง
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า...คนที่เรารัก..บางครั้งเขาก็มีคนที่เขารัก
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า...คนที่เราอยู่ใกล้แล้วทำให้เรามีความสุข อาจเป็นคน
เดียวกันกับคนที่ทำให้เราเสียใจที่สุด
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า...คำหวานจากปากเขา เขาพูดเพียงเพราะเขาชอบพูดคำ
หวานกับใครๆ..ก็เท่านั้น
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า...การโกหกเกิดขึ้นตลอดเวลาไม่ว่ากับใคร
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า...คนที่เรารักอาจเป็นคนเดียวกันกับคนที่ไม่เคยรักเรา
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า...เวลาที่เราต้องการเขาที่สุด อาจเป็นเวลาเดียวกันกับเวลาที่เขาหมดรักเราแล้ว
12 พฤษภาคม 2546 12:13 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
ฟ้าสีเทาฉันจะเปลี่ยนเป็นสีฟ้า
หยาดน้ำตาล้าอ่อนจะผ่อนหาย
ฉันจะวาดโค้งรุ้งพรรณราย
ด้วยเส้นสายความหวังกำลังแรง
ฉันจะเปลี่ยนชีวิตที่คิดท้อ
ฉันจะขอเป็นดวงดาวที่พราวแสง
ประดับอยู่กลางฟ้าอย่างกล้าแกร่ง
เปลี่ยนชีวิตด้วยเรี่ยวแรงกำลังใจ
12 พฤษภาคม 2546 12:06 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
ถ้าความรักเหมือนนิทาน
ก็คงมีแต่ความรักที่แสนหวานและสมหวัง
และฉันก็ไม่ต้องมานั่งเดียวดายเพียงลำพัง
กับการไขว่คว้าที่ไม่สมหวังทุกครั้งครา
อยากให้ฉันเป็นเจ้าชายเธอเป็นเจ้าหญิง
แต่ก็ไม่เคยหนีพ้นความจริงตรงหน้า
กับผลลัพธ์ของการไขว่คว้าเธอ...จึงได้เจอน้ำตา
ทุกอย่างที่คว้ามันมา จึงไม่ต่างกับคำว่า เทน้ำบนกองทราย
หน้าส่วนตัว
1009
