19 พฤศจิกายน 2552 11:12 น.

ความหวัง...............

โอ้ละหนอ

ลูกจ๋า....................
แม่ไม่สา-มารถฝัน......ฝันแทนลูก
นอกจากให้โอกาสเจ้าบุญปลูก
สร้างฝันนั้นของลูกให้ถูกใจ.............

และที่แม่ทำได้ในวันนี้
ทำเท่าที่แม่คนนี้จะทำได้
เพื่อช่วยให้ลูกสร้างฝันอันกว้างไกล
และยิ่งใหญ่ทรงไว้ในความเป็นจริง

ลูกจ๋า.........
ก้าวไปข้างหน้าอย่าเกรงกริ่ง
ชัยชนะรอท่าอย่าประวิง
ขอลูกวิ่งเข้าเส้นชัยในชีวิต

เข้าเส้นชัยไปสู่ประตูมหาฯ
วิทยา-ลัยที่มุ่งผดุงจิต
สู่คณะที่ลูกหวังดังนิมิต
เพื่อผลิตคนดีสู่สังคม

ประเทศชาติอาจหวังอยู่ที่หนูนะ
แม่ก็จะยินดีที่หวังสม.........
ขอลูกแม่สมหวังดังชื่นชม
เพื่อสังคมเพื่อชาติไทยได้ยั่งยืน				
18 สิงหาคม 2552 20:44 น.

เมื่อถูก.....เด็กจีบ.....

โอ้ละหนอ

อยากหมุนโลกกลับไปหลายตลบ
อยากลองซบอกอุ่นอุ่นละมุนหวาม
เธอจำนรรจ์สรรสร้อยร้อยบทความ
ฉันวาบหวามแทบวางวายในสายลม........

พริ้วน้ำคำหวามหวานปานน้ำผึ้ง
ฉันคะนึงถึงอยู่มิรู้สม-
ปฤดีที่น้ำคำเธอพร่างพรม
หลงคารมเธอค่ำเช้าเฝ้าแต่รอ.........

พูดมาได้ไม่อายปากที่อยากพูด
ช่างดึงดูดหัวใจให้อยากขอ
ขอให้โลกหมุนกลับไปไม่รั้งรอ
ขอเถิดขอหมุนกลับไปหลายสิบปี........

เพราะวัยวันนั้นต่างไกลไปหลายสิบ
สักสามสิบเป็นอย่างน้อยค่อยสูสี
ฉันแก่แล้วเธอเอ๋ยเคยอยู่ดี
อย่ามาสีฉันเลยเดี๋ยวเคยตัว.........

อย่าเยินยอขอมาว่าเป็นกิ๊ก
อย่ากระดิกระริกรี้ทียิ้มหัว
ฉันจะใจแตกดังโพล๊ะโอ๊ะฉันกลัว
ว่าจะหัวใจวายให้ตายซี.........				
27 กรกฎาคม 2552 08:50 น.

เดือนเสี้ยว

โอ้ละหนอ

เดือนเสี้ยวเกี่ยวกิ่งฟ้าเวลาตรู่
เจ้าหรุบรู่อยู่เดียวดายที่ปลายฟ้า
อัสดงจะทรงกลดลดเลี้ยวมา
ถึงเวลาเดือนเสี้ยวจะะเดียวดาย
ซ่อนดวงดายอยู่ใต้อาทิตย์ฉาน
รอเวลารัตติกาลจะฉานฉาย
อวดโฉมเดือนดาวน้อยกระพริบพราย
เดือนเสี้ยวกรายที่ขอบฟ้าเพลาพลบ				
21 กรกฎาคม 2552 13:46 น.

ครบรอบหนึ่งปี

โอ้ละหนอ

ยี่สิบแปดกรกฎาปีห้าหนึ่ง
เป็นวันซึ่งเตี่ยนั้นดับขันธ์สลาย
คืนไปหมดทั้งสิ้นดินน้ำลมไฟ
เตี่ยเหลือไว้เพียงชื่อแซ่แลตระกูล
จะครบรอบหนึ่งปีที่เตี่ยจาก
ก็พลัดพรากจากเพียงกายที่หายสูญ
เตี่ยยังคงสถิตย์ในใจพร้อมมูล
และยังพูนเพิ่มทวีที่ดวงใจ
จากนิรันดร์สู่นิรันดร์อนันตกาล
ขอเตี่ยสู่พระนิพพานอันผ่องใส
บุญกุศลที่เตี่ยทำไว้อันใด
เกื้อหนุนให้สู่สวรรค์ชั้นนิพพาน				
21 กรกฎาคม 2552 09:17 น.

เขียนกลอน..........

โอ้ละหนอ

อยากเขียนกลอนรักรักสักกลอนหนึ่ง
ก็เขียนได้ไม่ถึงครึ่งซึ่งรู้สึก
อยากจะเขียนเขียนไม่ได้ได้แต่นึก
ความรู้สึกมันตกผลึกไปลึกนัก
เป็นคราบกรุคราบเกลือเหลือแต่คราบ
ไม่แปลบปลาบดาบไม่คมไม่สมศักดิ์
ไม่เหลือแววนักเลงกลอนนอนเปล่าให้เศร้านัก
อกจะหักเขียนกลอนรักเขียนไม่เป็น				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟโอ้ละหนอ
Lovings  โอ้ละหนอ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอ้ละหนอ
Lovings  โอ้ละหนอ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอ้ละหนอ
Lovings  โอ้ละหนอ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงโอ้ละหนอ