24 พฤษภาคม 2544 06:05 น.
ใบไม้
กีครั้งที่ล้มลุก
กึ่ทุกข์ที่ต้องผ่าน
กี่ร้อนหนาวที่พบพาน
กี่เนิ่นนานที่ก้าวมา
กว่าจะมีวันนี้
วันแห่งเปรมปริด์มีค่า
ใช่ามาถึงเพราะโชคชะตา
แต่ต้องใช้ทุกเวลา..ด้วยความตั้งใจ.
23 พฤษภาคม 2544 07:35 น.
ใบไม้
เก็บรอยยิ้มวางไว้ข้างหมอน
แล้วข่มตานอนให้หลับใหล
หลับกาย..หลับใจ
พักทุกสิ่งไว้กับค่ำคืน
รุ่งเช้าวันใหม่
ต้องพบเจอสิ่งใดเมื่อตื่น
อิ่มสุข-ทุกข์กล้ำกลืน
ใช่เริงรื่นอยู่เพียงวันเดิม
วันวานสมหวัง
พรุ่งนี้อาจพลั้งไร้จุดเริ่ม
วันนี้เพียรแรงแต่งเติม
สร้างเสริมคืนวันด้วยตั้งใจ.
หน้าส่วนตัว
947
