17 กันยายน 2544 06:10 น.
ใบไม้
โลกกว้างทางไกลมีไว้เดิน
ผู้รู้เคยเผชิญรู้ทุกข์เข็ญ
อาบน้ำมาก่อนทั้งร้อนเย็น
รู้-เห็นมาก่อนจึงสอนเรา
พรุ่งนี้ความคิดต้องเติบโต
อย่าโง่ทำเก่งเปล่งความเขลา
รับฟังไว้ก่อนค่อยคิดเอา
ดีร้าย หนักเบารับไว้ฟัง
ผู้รู้ผู้เคย-เคยมาก่อน
ผู้ตามฟังคำสอนเพราะรู้หลัง
เคยรู้ย่อมรู้ผ่อนเพิ่มกำลัง
ฟังคำเพิ่มความหวังประสพชัย.
9 กันยายน 2544 08:06 น.
ใบไม้
วันนี้ฉันค้นพบ
จุดจบคนช่างฝัน
สุดท้าย...น้ำตาคือรางวัล
ตอบแทนความมุ่งมั่นอันไร้ค่า
ไม่เคยเลยจะคิด
ชีวิตวันนี้ที่ค้นหา
สุดท้ายรางวัลคือน้ำตา
ตอบแทน"ผู้กล้าแห่งความฝัน"
หรือเพราะชีวิตจริง
ที่ทอดทิ้งปล่อยไว้แต่วันนั้น
และเดินทางมากับคืนวัน
เต็มไปด้วยสีสันของฝันดี
ความฝันงดงามเกินไป
ฉันจึงปล่อยใจไปกับฝันอย่างนี้
ลืมชีวิตและลมหายใจที่มี
หลงแสงสีหลงฝันตลอดมา.
9 กันยายน 2544 07:04 น.
ใบไม้
รอฉันหน่อยนะดวงดาว
จะรีบก้าวรีบเร่งรีบไปถึง
ทางยากเพียงใดไม่คำนึง
วันหนึ่งจะไปให้ถึงซึ่งปลายทาง
รอฉัน...รอก่อน
อย่ารีบร้อนด่วนลาร้าง
รู้ว่าบนฟ้าอากาศเบาบาง
เหน็บหนาวและอ้างว้างถึงใจ
เวลาเหลือน้อย
ที่ดวงดาวจะอยู่คอยใช่ไหม
อีกไม่นานสายลมจะพัดพาดวงดาวหายไป
ร่วงลงจากฟากฟ้ากว้างใหญ่ไปนิรันดร์
ทำดีได้ที่สุดในวันนี้...
เป็นเด็กดีเพื่อดวงดาวได้สุขสันต์
จะเติบโตเติบวัยในคืนวัน
เพื่อฝัน...ฉันได้แทนคุณดาว.
9 กันยายน 2544 06:37 น.
ใบไม้
อยากหลับตา...
แล้วตื่นขึ้นมาพบความสุข
ผ่านเวลาที่ต้องทนทุกข์
ฟ้าไม่ต้องปลุกหากพรุ่งนี้ความสุขไม่มี
น้ำเศร้าน้ำตา
พอแล้ว...ชีวิตไร้ค่าอย่างนี้
หวังพบวันเวลาดี-ดี
ขอฟ้าขอทีขอมีความจริงใจ
หากฟ้าไร้ใจให้อยู่
อยากรู้ไยชีวิตยังอยู่ได้
สักอย่าง...ความเศร้าหรือชีวิตให้จบไป
คนฝันหวั่นไหวไร้ใจจะก้าวเดิน.
9 กันยายน 2544 06:21 น.
ใบไม้
ฟ้าทางโน้นมีความฝัน
สีสันพราวสวยด้วยหลากสี
ฟ้าทางนั้นยังฝันถึงทุกที
ฝันดียังฝันจะคว้าไป
กายเดียวสองฝัน
หวังทั้งนั้นหวังได้ไหม
หนึ่งฝันสวย หนึ่งฝันสีลำบากใจ
เลือกทางไหนใจยังหวังทั้งสองทาง.
หน้าส่วนตัว
740
