26 มีนาคม 2546 04:35 น.
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า
ฉันเหงาไม่เท่าเธอ เธอเหงาไม่เท่ากัน
ขณะที่วิ่งจับความเงียบงัน เราอยู่กันคนละขอบฟ้า
ม้านั่งสองตัวว่างเปล่าใต้แสงดาวที่เคยสบตา
เหลือเพียงหนึ่งคนเหว่ว้านั่งนับน้ำตากับแสงดาว
ฉันเหงาไม่เท่าเธอ เธอเหงาไม่เท่าฉัน
จึงไม่เคยเจ็บปวดเท่ากันในวันที่ฉันปวดร้าว
เป็นเพียงคนเคยสำคัญที่เคยรักกันชั่วคราว
ฉันไล่จับความเหน็บหนาวในขณะที่เธอมีไออุ่นจากใคร
และฉันเหงามากกว่าเธอ เธอไม่เคยเหงาเท่าฉัน
เธอจึงรักน้อยลงทุกวัน แต่ฉันยังคงทนได้
แม้หยดน้ำตาจากที่นี่จะสามารถเลี้ยงความรักให้มีต่อไป
แต่ฉันรักใครไม่ได้ ความเจ็บปวดสอนฉัน เหงาและร้องไห้คิดถึงเธอ
หน้าส่วนตัว
1168
