15 มีนาคม 2553 22:15 น.
ไผ่ดำ
เสียงโวยวาย จากควาย ไร้ความคิด
เรื่องถูกผิด ง่ายง่าย ยังไม่รู้
เที่ยวแหกปาก ว๊ากว๊าย ให้คนดู
หวังเชิดชู ตัวเอง เป็นผู้นำ
จ้องกล่าวหา คนอื่น สองมาตรฐาน
แต่สันดาร คนพูด มันน่าขำ
ก็ไอ้แค่ ตัวตลก ขาประจำ
ทำระยำ เอาไว้ ให้บ้านเมือง
สองมาตรฐาน ไม่ดี ที่ตรงไหน
หรือจับผิด เขาไม่ได้ จึงหาเรื่อง
ใส่ไฟคน ยุคน ให้ขุ่นเคือง
เอาบ้านเมือง เป็นตัว ประกันไว้
เมื่อทำผิด กฎหมาย ยอมรับบ้าง
อย่าทำอ้าง เดี๋ยวจะ ไปแก้ไข
โกงแล้วแก้ กฏหมาย ก็บรรลัย
ประเทศไทย คงเหลือแต่ แค่ซี่โครง
เที่ยวก่นด่า คนอื่น สองมาตรฐาน
พวกแกนั้น ก็เห็น กันโจ้งโจ้ง
ไม่มีเลย สักนิด คิดแต่โกง
ทะลุโล่ง มองเห็นไส้ ไร้มารตรฐาน.
รับรองมาตรฐาน iso - eso ใครก็อยากให้มีกันทั้งนั้น
14 มีนาคม 2553 07:14 น.
ไผ่ดำ
มองบ้านเมือง มิใช่มอง เพียงต่างสี
ควรมองที่ พฤติกรรม ของพวกเขา
ดีกับชั่ว แยกให้ได้ มิใช่เอา
ของเน่าเน่า มาปนปะ จะเสียการ
ถ้าคดโกง ทุจริต ผิดกฎหมาย
ต้องเอาไป ขึ้นโรง และขึ้นศาล
อย่าปล่อยให้ ทำตัว อันธพาล
เที่ยวเผาบ้าน เพื่อลบผิด คิดต่ำทราม
ศาลตัดสิน ยังตะโกน ไม่ยอมรับ
คนสับปรับ กลับไปมา ช่างน่าขำ
ตอนโกงไป ใยไม่กลัว เรื่องบาปกรรม
ถึงได้ทำ ชั่วร้าย ให้บ้านเมือง
คนดีดี เขาเตือน กลับต่อว่า
เที่ยวกล่าวหา ว่าเขา นั้นหาเรื่อง
ก็เขารัก จึงเตือนไป ใช่ขุ่นเคือง
แม้ต้องเปลือง ตัวบ้าง ยังเมตตา
คนที่ยุ ให้ทำผิด กับชอบเขา
ต้องร้อนเร่า วุ่นวน กับปัญหา
เสียชื่อเสียง เสียทรัพย์สิน เสียเวลา
เสียหน้าตา เพราะคนชี้ ว่าขี้โกง
กลับตัวก่อน จะสิ้น ลมหายใจ
เลิกทำร้าย บ้านเมือง เลิกไหลหลง
เลิกยึดติด อำนาจ เคยอาจอง
คนไทยคง ให้อภัย ไม่ยากเลย.
13 กรกฎาคม 2552 14:47 น.
ไผ่ดำ
ถ้าเธอยัง ไม่มีใคร ให้คิดถึง
คำซึ้งซึ้ง ไม่มีใคร ให้สักหน
เธอรู้ไหม มีชายหนึ่ง ซึ้งกมล
อยากเป็นคน หนึ่งในใจ รักใคร่เธอ
ทุกคืนวัน ยังห่วงใย ไม่เคยเปลี่ยน
แม้หมุนเวียน เปลี่ยนเดือนปี พี่เฝ้าเพ้อ
อยากแนบชิด มอบหัวใจ นี้ให้เธอ
อยู่ปรนเปรอ เคียงข้าง ไม่ห่างไกล
หรือเธอรอ ใครอยู่ บอกรู้บ้าง
อย่าปล่อยฉัน อ้างว้าง เลยได้ไหม
หรือเธอช้ำ จนต้องหนี เพราะมีใคร
กรีดหัวใจ เธอให้แหลก จึงแยกมา
เธออย่าโกรธ ที่ฉัน นั้นพร่ำถาม
เพราะเห็นความ หมองหม่น จนเต็มหน้า
อย่าเก็บไว้ ปล่อยมันให้ ไหลออกมา
เป็นน้ำตา ล้างความช้ำ ความอ่อนแอ
แล้วเริ่มต้น วันใหม่ ไม่รอรี
ฉันคนนี้ จะเป็นยา รักษาแผล
ลืมเรื่องราว ก่อนนี้ไป ไม่ตอแย
เหลือเพียงแค่...ที่สองเรา เข้าใจกัน.
19 มิถุนายน 2552 14:01 น.
ไผ่ดำ
พระอยู่เหนือ ดวงใจ ไทยทั้งล้า
ดุจดั่งเทพ บนฟ้า แดนสวรรค์
ปกป้องไทย ให้ร่มเย็น มาแสนนาน
พระบันดาร ให้ลูกไทย ได้อยู่ดี
ด้วยโครงการ ของพระองค์ ทรงมุ่งมั่น
สร้างรากฐาน ผองเผ่าไทย ให้สุขศรี
ไม่ฟุ้งเฟื้อ จนเกินงาม ความพอดี
เพื่อหลีกหนี ความลำบาก และยากจน
ให้รู้จัก ประหยัด ฝึกหัดไว้
อยู่อย่างไทย ใช้ของไทย ไม่สับสน
ประดิษฐ์เอง ใช้เองได้ ไม่อับจน
หมั่นฝึกฝน ดูแบบอย่าง พ่อวางไว้
เราอย่าตก เป็นทาส พวกหัวหมอ
ใช้อุบาย มาหลอกล่อ เห็นแก่ได้
ส่งเสริมหวย ให้เล่นกัน จนบานปลาย
ลูกหลานไทย ติดพนัน กันทั่วเมือง
ถ้ารักพ่อ จงเชื่อมั่น หมั่นเรียนรู้
ช่วยฟื้นฟู ปัญญาไทย ให้ปราดเปรื่อง
อย่าลุ่มหลง คำหวาน นักการเมือง
ที่สร้างเรื่อง เลวร้าย ให้สังคม
เพลงเรารักในหลวง ไผ่ดำ ประพันธ์คำร้อง-ทำนอง
1 กุมภาพันธ์ 2552 17:24 น.
ไผ่ดำ
แค่สมมุติ ว่าเราสอง ต้องหันหลัง
เหมือนชิงชัง เลิกกันไป ใจสั่นหวิว
คล้ายเป็นไข้ ต้องการหมอ รอเข้าคิว
เพื่อจะหิ้ว คนร้าวใจ ไปฉีดยา
ถ้าความจริง เราต้องห่าง ร้างลารัก
ก็คงจัก หมดหนทาง ที่รักษา
เพราะเธอเป็น เหมือนยาใจ ให้เรื่อยมา
หากต้องลา รักลางเลือน เหมือนขาดใจ
เมื่อความรัก เริ่มก้าวผ่าน ซ่านซึ้งจิต
ใจเคยปิด ก็แจ่มจ้า คราชิดใกล้
เปลี่ยนจากเพื่อน เป็นคนดี ที่รู้ใจ
หากวันใด ต้องห่างกัน ฉันคงตรม
ฉันจะขอ สารภาพ ให้เธอรู้
ใจหดหู่ คิดวุ่นวาย ไห้ขื่นขม
แค่รับสาย ช้าไปบ้าง ร้างอารมณ์
กลัวอกตรม เพราะห่างไกล ไม่เห็นเธอ
ที่ผ่านมา หากฉันทำ ให้เธอโกรธ
โปรดยกโทษ อย่าปล่อยให้ ใจพร่ำเพ้อ
อย่าโกรธนาน เหมือนห่างไกล ไปจากเธอ
กลัวเธอเผลอ ปล่อยให้ฉัน นั้นร้าวราน
หน้าส่วนตัว
3447
