กระต่ายกับเต่า ยุค 2008

ไพรน้ำผึ้ง

........ ในนิทานอีสปเขียนไว้ว่า ...เต่าตัวหนึ่งคลานต้วมเตี้ยม ๆ เมื่อมาเจอกระต่ายวิ่งผ่านมา "ฮิฮิ! นี่เจ้าเต่า นายชอบ ที่จะเดินต่วมเตี้ยม ๆ อยู่อย่างนี้เสมอ ๆ ทำไมนายถึงได้เดินได้ช้าอย่างนั้นเล่า? " เต่าจึงได้พูดว่า " ถึงแม้ว่าข้าจะเดินได้ช้า แต่ถ้าพูดถึงเรื่องของความอดทนแล้วข้าไม่เคยแพ้ใคร "  ทั้งสองจึงท้าวิ่งแข่งกัน  เต่าชนะเพราะกระต่ายนอนหลับ ..........
             แต่ถ้าเป็นกระต่ายยุค  2008   เมื่อมีการแข่งขันกระต่ายจะต้องตื่นตัวตลอดเวลา ไม่กล้าพอที่จะนอนหลับอีกแล้ว มันคงเข็ดไปอีกนาน...
             ในเช้าวันนี้กระต่ายส่งคำขอท้าดวลกับเต่าอีกครั้งในรอบแก้มือ เต่าทนต่อเสียงเรียกร้องไม่ไหวจึงตกลงรับคำท้า และตกลงกันว่าบ่ายสามโมงเย็นจะเริ่ม
สตาร์ทจากจุดแข่งขัน ระยะทาง  3  กิโลเมตร
             เมื่อรับคำท้า  เต่าจึงเรียกประชุม คณะกรรมการสมาคมเต่า  ตาม
ระเบียบวาระ  ดังนี้
              ระเบียบวาระที่ ๑.  แจ้งให้ทราบถึงสถานการณ์ท้าดวล         
              ระเบียบวาระที่ ๒.  ประเมินศักยภาพที่มีอยู่
              ระเบียบวาระที่ ๓.  กำหนดยุทธศาสตร์   โดยอาศัยกระดองที่เหมือน
กันให้เป็นประโยชน์  และ วางแผนให้เต่าอีกตัวหนึ่งไปนอนรอที่เส้นชัย
              เมื่อถึงเวลาบ่ายสามโมง กรรมการเป่านกหวีด  เต่าและกระต่ายก็
สปีดตัวออกไปอย่างรวดเร็ว กระต่ายวิ่งไม่เหลียวหลังเพราะจะออมมือหรือ
สบประมาทเต่าไม่ได้อีกเป็นอันขาด
              กระต่ายวิ่งอย่างไวที่สุดในชีวิต  กำลังจะถึงเส้นชัย เหลือระยะทาง
อีกประมาณ  50  เมตร  กระต่ายมองเห็น เต่านอนรออยู่ที่เส้นชัย  
              กระต่ายทรุดกาย เข่าอ่อน เหงื่อแตกก่อนจะไปถึงเส้นชัย
"  เต่ามันนอนรอตรู ตั้งแต่เมื่อไร"  ในที่สุดกระต่ายก็ไปไม่ถึงเส้นชัย  
แก้มือไม่สำเร็จ ...... 
              แหม... ถ้าจะแก้มือหนที่สาม มีหวังจัด แข่งขันเดินทางรอบโลก 
แหง..แต่ไงเต่าก็ชนะอยู่ดีเพราะเต่าอายุยืนกว่า     (หุ..หุ)