11 ธันวาคม 2544 00:28 น.
ไม้เก็ด
ก้อนหินหากวางอยู่ไม่รู้เคลื่อน
ผ่านวันเดือน ปีไป ตะไคร่จับ
ยิ่งเนิ่นนานผ่านไปตะไคร่ทับ
มากมายนับหุ้มหินหมด ไม่งดงาม
ก้อนหินหากกลิ้งไปในน้ำเชี่ยว
ตะไคร่เขียวไม่จับทับล้นหลาม
บางก้อนดูกลมขาวเป็นวาววาม
มองเห็นตามลำห้วยสวยจับใจ
เปรียบสมอง สองมือ นั้นคือหิน
ตราบชีวินยังอยู่รู้เคลื่อนไหว
เราเป็นเจ้าของมันทุกวันไป
ต้องหมั่นใช้สมองและสองมือ
ต้องหมั่นคิดหมั่นเขียนพากเพียรยิ่ง
ไม่ทอดทิ้งมานะขยันถือ
กอปรกิจยากอุปสรรคมาดักฮือ
ล่าถอยคือพ่ายแพ้ให้แก่มัน
พบปัญหาหลายแง่ย่อมแก้ได้
หากมีใจมานะสู้ขยัน
ถ้าปล่อยเลยตามเลยเฉยเฉยกัน
เหมือนหินครันไม่เคลื่อนไหว ตะไคร่มี
หินกลิ้งย่อมจะไร้ตะไคร่จับ
หมั่นเคลื่อนขับ สมอง สองมือนี่
จะปราดเปรื่องเรืองวิทย์ รู้วิธี
อยู่โลกนี้อย่างสบายไม่อายคน.
9 ธันวาคม 2544 23:45 น.
ไม้เก็ด
คำว่าชอบเกิดจาก ช.ก่อเริ่มต้น
แล้วแตกผลจาก ช. เป็น อ.อ่าง
ติดตามต่อ บ.ใบไม้ ไม่เว้นวาง
รวมกันสร้างคำว่าชอบ มอบให้กัน
ใครหนอคิดคำว่าชอบ..ชอบจริงหนอ
ทุกครั้งพอชอบใครจิตใฝ่ฝัน
จะส่งสายตาชอบมอบสัมพันธ์
ให้แก่ใครคนนั้นทุกวันมา
เขาก็ส่งสายตามาประสาน
รอยยิ้มหวานระบายไว้บนใบหน้า
เชื่อมสายใยไมตรีที่โสภา
ให้เรากล้าทักทายหมายไมตรี
จากวันนั้นลุล่วงซึ้งดวงจิต
เราสนิทสนมกันทุกวันวี่
รู้และเข้าใจกันหลับฝันดี
จนเกิดมี รัก,ห่วงกลางดวงใจ
คำว่ารักเกิดจาก ร.ก่อต้นรัก
ก.ไก่ภักดีอยู่ เคียงคู่ใกล้
ไม้หันอากาศพาดกลางสร้างเยื่อใย
รวมกันได้ว่า รัก บอกรักกัน
ใครหนอคิดคำว่าชอบ..ชอบตรึงจิต
ใครหนอคิดคำว่ารัก..รักมหันต์
ชอบบวกรักภักดีร่วมชีวัน
แจกการ์ดพลันเชิญท่าน..งานวิวาห์
8 ธันวาคม 2544 23:45 น.
ไม้เก็ด
๐ กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้ เพราะไร้รอบคอบกอปรกิจ
ทำการงานใดไม่คิด ถูก-ผิด ก่อน-หลัง ไม่สังวร
๐ งานั้นต้องคั่วทีหลัง กะทะตั้งต้องคั่วถั่วก่อน
สุกพร้อมกันแท้แน่นอน ทุกตอนกอปรกิจ จงคิดครวญ.
8 ธันวาคม 2544 22:48 น.
ไม้เก็ด
กลางเอ๋ย กลางคืน
ดำทะมื่น ข้างแรม มิแจ่มใส
พอ ข้างขึ้น จันทร์เพ็ญเด่นอำไพ
แสงนวลใยพาชื่นรื่นกมล
เปรียบชีวิตคนมีความดี-ชั่ว
หากหมกมั่วสิ่งไหนก็ให้ผล
ทำความชั่วชั่วต้องสนองตน
ทำดีดลผลดีเป็นศรีเอย.
5 ธันวาคม 2544 08:52 น.
ไม้เก็ด
ฟ้าเปลี่ยนจากสีฟ้ามาคล้ำหมอง
เป็นผลของ หมอกควันพิษ ปิดฟ้าหาย
มองแล้วให้ละเหี่ยแสนเสียดาย
ไม่เพริดพรายโปร่งใสเป็นเช่นเมื่อวาน.
หน้าส่วนตัว
2710
