28 สิงหาคม 2544 02:44 น.
ไม้เก็ด
ความรักเป็นสิ่งที่ใครมีแล้ว
ย่อมไม่แคล้วพบทางที่สร้างสรรค์
สิ่งดีดีจะเกิดขึ้นชื่นชีวัน
เพราะรักนั้นนำใจให้ใฝ่ปอง
พ่อแม่ที่รักลูกจะปลูกฝัง
ให้รู้ยั้งใจคิดถูกผิดผอง
รักเรียนจะขยันหมั่นตรึกตรอง
ตำรากองท่องทำให้ชำนาญ
คนรักรถจะเช็ดรถให้หมดฝุ่น
ผมรักคุณก็หมั่นเกี้ยวขันเกลียวหวาน
คุณรักผมก็เอาใจไม่ระราน
คนรักบ้านก็ห่วงบ้านสถานตน
รักไม้ดอกปลูกไม้ดอกออกสะพรั่ง
เห็นทุกครั้งชื่นใจไม่หมองหม่น
รักพ่อแม่กตัญญูรู้คุณคน
ทุกแห่งหนมุ่งทำแต่กรรมดี
ความรักเป็นสิ่งที่ใครมีแล้ว
ย่อมไม่แคล้ว บังเกิดประเสริฐศรี
อันร้อยรักพันรักมากนักมี
ขอให้พี่น้องไทยใจรักกัน
อีกอย่างหนึ่งซึ่งใคร่อยากให้รัก
จำเป็นนักขาดไปภัยมหันต์
ปัจจัยสี่จะขาดหายวายชีวัน
สุดสำคัญ "รักป่าไม้" ไว้บ้างเอย.
28 สิงหาคม 2544 02:33 น.
ไม้เก็ด
ก้าวแรกที่ ก้าวไปได้ผิดพลาด
ก้าวแรกที่ เกือบขาดชีวาตม์สิ้น
ก้าวแรกที่ น้ำตาไหลบ่าริน
ก้าวแรกที่ ถูกหมิ่นไร้ยินดี
ก้าวที่สอง ก้าวไปอย่าให้พลาด
ก้าวที่สอง ต้ององอาจอย่าขลาดหนี
ก้าวที่สอง ต้องเริงร่าทุกนาที
ก้าวที่สอง ต้องมีผลดีงาม
ก้าวต่อไปก้าวต่อไม่ท้อแท้
ก้าวไปแม้อุปสรรคจักหลากหลาม
ก้าวที่ผ่านเคยผจญผลดี,ทราม
ก้าวทุกยาม จำจดเป็นบทเรียน
22 สิงหาคม 2544 21:32 น.
ไม้เก็ด
"เขียนกลอนแปดถูกวิธีต้องมีหลัก
ฉันทลักษณ์ควรได้จำให้มั่น
เสียงเอก โท จัตวา ตรี สามัญ
สิ่งสำคัญท้ายวรรคจักต้องมี
ท้ายวรรคแรกนั้นใช้ได้ทั้งห้า
จัตวา เอก โทของ วรรคสองนี่
วรรคสาม และสี่นั้น สามัญ ตรี
สัมผัสดีต้องไม่ซ้ำ คำเดียวกัน
ทุกวรรคจัดสัมผัสในให้กระชับ
สัมผัสนอก เสียงห้ามรับ ยาวกับสั้น
เนื้อเรื่องก็ควรจำสิ่งสำคัญ
ข้อความนั้นไม่วกวนต้นถึงปลาย
ใช้คำคมสมเหตุการณ์โวหารแปลก
ข้อคิดแทรกเหตุผลเข้ากับเป้าหมาย
ทุกวรรคความควรจะให้กระจาย
หลักง่ายง่ายกลอนแปดมีอย่างนี้เอย"
เปํนบทกลอนชนะการประกวด
เอามาอวดเพื่อนนักกลอนไม่นอนเฉย
มิใช่งานของผม อย่าชมเชย
ไฉนเลยจะเก่งเท่าเจ้าของงาน
คุณสิทธิกร ทวีชัย ได้ขีดเขียน
มือชั้นเซียนเขียนกลอนได้อ่อนหวาน
ผมยึดเป็นแนวทางสร้างกลอนกานท์
มอบทุกท่านใช้ประโยชน์โปรดจดจำ.
19 สิงหาคม 2544 12:40 น.
ไม้เก็ด
ลางคนรวยสวยละมุนหนุนด้วยทรัพย์
มิเคยอับอกหมองหม่นร้องไห้
ลางคนช้ำลำเค็ญขุกเข็ญใจ
อยู่อย่างไร้หรรษาสู้ฝ่าฟัน
ทางชีวิตผิดแผกแตกต่างเส้น
ตามกฎเกณฑ์ชาตามีอาถรรพณ์
สุดแต่กรรมนำสร้างแต่ปางบรรพ์
จะเสกสรรค์สุขเศร้าสู่เหล่าชน.
19 สิงหาคม 2544 12:30 น.
ไม้เก็ด
เกิดเป็นชายหมายว่าต้องหาคู่
ที่สวยหรูเหมือนอย่างนางสวรรค์
จึงเที่ยวเสาะแสวงหา ห้าหกวัน
พบหญิงพลัน..งามผ่อง..ช่างต้องใจ
จึงเอ่ยคำพร่ำพรอดอ้อนออดรัก
ดวงจิตภักดิ์เธออยู่ รู้หรือไม่ ?
สารภาพรักต่อ พอหทัย
โอ้..เธอไม่บอกปัดตัดไมตรี
แถมยังทำตาหวานเอ่ยขานว่า
"วาสนาน้องแน่ แหมคุณพี่
สมเป็นชายหล่อเหลาเร้าฤดี"
วันเดือนปีผ่านผัน รักมั่นคง
เราสัญญาต่อกันจะมั่นรัก
คงความภักดิ์ต่อกันมั่นใหลหลง
คืนหนึ่งฉันพร่ำพรอดกอดอนงค์
แม่โฉมยงทำเมินสะเทิ้นอาย
ฉันชอบในท่าทางสำอางนัก
จึงเชยพักตร์จุมพิตมิคิดหน่าย
พอถึงตอนสำคัญในบั้นปลาย
ว้า..เคราะหฺ์ร้ายรีบผละจากกระเทย.
หน้าส่วนตัว
915
