5 มกราคม 2547 22:35 น.
ไร้ใจ
เศร้าเหมือนเช่นเคย
วันนี้มารอเธอที่เดิม
เธอไปอยู่แห่งหนใด
หรือเธอลืมกันเสียแล้ว
ไหนเธอบอกจะมา
แล้วเธอก้อลืมสัญญา
หลอกให้ฉันคนนี้รอ
อย่างเลื่อนรอย
แล้วเธอก้อไม่มา
เธอหลอกให้ฉันรัก
เบื่อกันแล้วก้อตีจาก
เธอคงไม่กลับมาแล้วนะที่ตรงนี้
เธอจะไปก้อไม่ลา
แค่คำเอ๋ยลาสักคำก้อไม่มี
มันยากลำบากมากนักหรือไร
ที่จะเอ๋ยบอกลากัน
ฉันผิดตรงไหน
ผิดเพราะอะไร
ชีวิตถึงต้องมีแต่คำว่าผิดหวัง
เหนื่อยเหลือเกิน
กับชีวิตที่ผิดพลาดเลยไป
จะมีบ้างไหมที่ว่างสักที่
ให้คนผิดพลาดกับชีวิตได้พักพิง
ในโลกแสนกว้างไกล
ชีวิตที่ไร้ค่า ไร้ความหมาย
จะมีสักครั้งไหม
ก่อนสิ้นลมหายใจ
ขอสุขใจมีรักที่แท้จริง
ถึงจะแค่ชั่ววินาทีอันสั่น
ก้อขอให้มีคนรักจริงสักครา
ถึงต้องรอจนวินาทีสุดท้าย
จนชีวิตสิ้นแม้ลมหายใจ
ขอได้ไหมแค่รักฉันนี้จริง
อย่าหลอกให้ฉันนี้ชอกช้ำ
จนสิ้นลมหายใจได้ไหม
ขอเถอะนะ
ขอให้ฝันฉันคนไร้จค่าเป็นจริงสักครา
ถึงต้องเจ็บจนตาย
ก้อขอให้ใครใครรักฉันจริงสักคน
กุหลาบไร้ใจคนเดิมค่ะ
5 มกราคม 2547 21:41 น.
ไร้ใจ
มองฟ้ายามค่ำคืน
ก้อหวนคิดถึงวันที่มีฉันและเธอ
แต่วันนี้ฉันและเธอเหมือนอยู่คนละโลกกัน
เธอไปไกลแสนไกลกับหญิงคนนั้น
ส่วนฉันรักเธอดั่งดวงใจ
คงเก็บเธอไว้ได้แค่ความทรงจำที่แสนดี
รีกเธอนะคนดี
รักเธอเท่าชีวิตที่ฉันมี
เธอคงรู้ดีว่าฉันเจ็บแค่ไหน
ที่ต้องเสียเอให้กลับเขาไป
แต่จะทำไงได้
ในเมื่อใจเธอไม่มีฉัน
เธอหมดใจให้กลับเขาคนใหม่
ตัดเยื้อใยกับฉันให้สิ้นไป
ไม่เคยลืม
ไม่เคยรักใครได้เท่าเธอ
ไม่มีใครมาแทนที่เธอ
หัวใจดวงนี้ไม่คิดเสียใจ
เธอทิ้งกันไปมีรักใหม่
แค่สับสนใจว่าทำมัย
ฉันด้วยกว่าเขาตรงไหน
หรือเธอไม่รักฉันเหมือนที่ฉันรักเธอ
แต่ชั่งเถอะน่า
ตอนนี้เธอมีความสุขกับเขา
ส่วนฉันจะเก็บความรัก
ความทรงจำที่ดแสนดี
ไว้ในกล่องของหัวใจ
เก็บไว้เลยไป
จนสิ้มลมหายใจ
คงลืมเธอได้เอง
น้องกุหลาบไร้ใจคนเดิม
5 มกราคม 2547 07:27 น.
ไร้ใจ
ท้อแท้เหลือไร
ชีวิตที่ผิดพลาดอยู่เลื่อยไป
ทำมัยหน่อชีวิตจึงเป็นเช่นนี้
จะมีไหมสักวันที่ฉันนี้สุขบ้างไหม
ไม่เคยคิดร้ายต่อใครใคร
แต่ทำมัยฟ้าใยแกล้งกันให้เจ็บเช่นนี้หน่อ
5 มกราคม 2547 07:15 น.
ไร้ใจ
จากเคยยิ้มแสนหวานนะวันที่สดใส
จากเคยดีใจสุดแสนปลืม
ในยามที่มีเธอผู้ห่วงใย
จากนะวันนี้คงเป็นเพียงรอยยิ้มที่แสนเศร้าใจ
เพราะเธอคนไกล
ไร้รักจึงหักใจลา
จากเธอห่วงใยนะครั้งแรกรัก
ชั่งสุขใจนักแอบยิ้มสุขอุรา
นะวินาทีนี้ไม่มีแม้เธอผู้ห่วงใย
เธอไปกับใครห่วงใยใครที่ไม่ใช่ฉัน
ไหนสัญญาจะไม่ลืมกัน
ใยเธอเปลี่ยนแปลงไปได้อย่างง่ายดาย
ผิดที่ฉันไม่หวาน
ไม่ออดออ้นเหมือนดังเขา
เธอจึงทิ้งให้ฉันเศร้า
ร้องไห้เพียงลำพัง
ต่อแต่นี้ฉันคงเป็นเพียงแค่คนผ่านมา
แล้วก้อจบกันไป
เธอคิดบ้างไหม
ว่าฉันนี้แทบขาดใจ
เมื่อเธอจากไป
อย่างไม่หวนคืน
เสียน้ำตา เสียใจกับรักที่หลอกหลวงกัน
กุหลาบไร้ใจคนเดิมค่ะ
5 มกราคม 2547 06:51 น.
ไร้ใจ
ขอเถอะน่า คนดี
ไม่รักอย่าลวงกันได้ไหม
ฉันนี้เจ็บแทบขาดใจ
เพราะคำลวงที่แสนชอกช้ำ
ไปเถอะน่าคนดี
ถ้าไม่จริงใจ
ขอให้ไกลกันจะดี
ลืมเสียว่าฉันคนนี้
เคยรักเธอคนดี
แทบขาดใจ
หมดรักก้อจบ
ไม่ต้องห่วงใยกัน
ให้ชอกช้ำอีกต่อไป
อย่าเอ๋ยต่อได้ไหม
รักฉันแทบขาดใจ
หมดใจให้กัน
ฉันรู้ดี
จะรักเธอคนนี้แค่ไหน
ฉันก้อคงเป็นได้แค่
แค่คนห่างไกล
ให้มันจบเสียที
ฉันคนนี้ไม่อยากร้องไห้อีกต่อไป
ในเมื่อเธอรักเขามากกว่า
เธอจะมารังใจฉันไว้ทำมัย
ปล่อยฉันเถอะน่าคนดี
ในเมื่อเธอไม่รักกัน
อย่าเอ๋ยต่อได้ไหม
ว่าขาดฉันคนนี้ไม่ได้
หยุดเถอะน่าคนดี
ขอเธอครั้งสุดท้าย
ลืมกันแล้วก้อให้มันจบไป
ฉันนี้คงเจ็บไม่นาน
สักวันฉันคนนี้ก้อดี
ชีวิตที่ไร้ค่า ชีวิตที่ไร้ความหมาย
อาจมีใครสักคน
รักฉันคนนี้ด้วยใจ
จากกันนะวันนี้
ขอให้รักเธอยิ่งยืนต่อไป
รักฉันไร้ค่า ไร้ความหมาย
ขอให้จบ เสียนะวินาที แห่งความเศร้า
กุหลาบไร้ใจคนเดิมค่ะ
หน้าส่วนตัว
611
