5 มกราคม 2547 07:15 น.
ไร้ใจ
จากเคยยิ้มแสนหวานนะวันที่สดใส
จากเคยดีใจสุดแสนปลืม
ในยามที่มีเธอผู้ห่วงใย
จากนะวันนี้คงเป็นเพียงรอยยิ้มที่แสนเศร้าใจ
เพราะเธอคนไกล
ไร้รักจึงหักใจลา
จากเธอห่วงใยนะครั้งแรกรัก
ชั่งสุขใจนักแอบยิ้มสุขอุรา
นะวินาทีนี้ไม่มีแม้เธอผู้ห่วงใย
เธอไปกับใครห่วงใยใครที่ไม่ใช่ฉัน
ไหนสัญญาจะไม่ลืมกัน
ใยเธอเปลี่ยนแปลงไปได้อย่างง่ายดาย
ผิดที่ฉันไม่หวาน
ไม่ออดออ้นเหมือนดังเขา
เธอจึงทิ้งให้ฉันเศร้า
ร้องไห้เพียงลำพัง
ต่อแต่นี้ฉันคงเป็นเพียงแค่คนผ่านมา
แล้วก้อจบกันไป
เธอคิดบ้างไหม
ว่าฉันนี้แทบขาดใจ
เมื่อเธอจากไป
อย่างไม่หวนคืน
เสียน้ำตา เสียใจกับรักที่หลอกหลวงกัน
กุหลาบไร้ใจคนเดิมค่ะ
5 มกราคม 2547 06:51 น.
ไร้ใจ
ขอเถอะน่า คนดี
ไม่รักอย่าลวงกันได้ไหม
ฉันนี้เจ็บแทบขาดใจ
เพราะคำลวงที่แสนชอกช้ำ
ไปเถอะน่าคนดี
ถ้าไม่จริงใจ
ขอให้ไกลกันจะดี
ลืมเสียว่าฉันคนนี้
เคยรักเธอคนดี
แทบขาดใจ
หมดรักก้อจบ
ไม่ต้องห่วงใยกัน
ให้ชอกช้ำอีกต่อไป
อย่าเอ๋ยต่อได้ไหม
รักฉันแทบขาดใจ
หมดใจให้กัน
ฉันรู้ดี
จะรักเธอคนนี้แค่ไหน
ฉันก้อคงเป็นได้แค่
แค่คนห่างไกล
ให้มันจบเสียที
ฉันคนนี้ไม่อยากร้องไห้อีกต่อไป
ในเมื่อเธอรักเขามากกว่า
เธอจะมารังใจฉันไว้ทำมัย
ปล่อยฉันเถอะน่าคนดี
ในเมื่อเธอไม่รักกัน
อย่าเอ๋ยต่อได้ไหม
ว่าขาดฉันคนนี้ไม่ได้
หยุดเถอะน่าคนดี
ขอเธอครั้งสุดท้าย
ลืมกันแล้วก้อให้มันจบไป
ฉันนี้คงเจ็บไม่นาน
สักวันฉันคนนี้ก้อดี
ชีวิตที่ไร้ค่า ชีวิตที่ไร้ความหมาย
อาจมีใครสักคน
รักฉันคนนี้ด้วยใจ
จากกันนะวันนี้
ขอให้รักเธอยิ่งยืนต่อไป
รักฉันไร้ค่า ไร้ความหมาย
ขอให้จบ เสียนะวินาที แห่งความเศร้า
กุหลาบไร้ใจคนเดิมค่ะ
5 มกราคม 2547 03:45 น.
ไร้ใจ
รักเธอก้อรักจนหมดใจ
รักเธอมาเกินใครใคร
ไม่เคยเผื่อใจไว้เจ็บ
ตอนนี้รักที่เธอมอบให้กัน
คือรักลวงๆ รักชั่วคราว
ไม่ใช่รักจากใจจริงที่เธอมอบใก้กัน
หมดแล้วใช่ไหมกับรักที่เธอให้
หมดแล้วกับรักที่เธอหยิบยืนให้กัน
มันคือรักที่ชอกช้ำ
เป็นรักที่หลอกลวงฉัน
รักของฉันไร้ค่ามากเลยใช่ไหม
เธอจึงได้หลอกลวงฉันได้ถึงเพียงนี้
เธอเห็นฉันเป็นอะไร
ไร้ค่าไร้หัวใจหรือไง
หรือเธอคิดว่าฉันเป็นเพียงของเล่น
พอเธอเบื่อจึงทิ้งกว้างไม่สนใจกัน
หยุดสักนิดแล้วฟังฉันนะคนดี
คนอย่างฉันมันมีหัวใจ
มีรักที่จริงใจ แต่เธอมาทำร้ายใจกัน
ไม่เคยคิดโกรธแต่เสียใจ
กับการที่เธอไม่เห็นของความรัก
ไม่คิดน้อยใจหรือเสียใจกับการได้รักใครสักคน
แต่เสียน้ำตาให้กับคนที่ฉันนี้ไว้ใจเธอมากเกิน
นี้หรือคือการตอบแทบ
ถ้าเธอไม่มีใจกัน
แล้วใยมาหลอกกันให้ชอกช้ำอย่างนี้
วันเวลากับความรักที่ฉันมีให้เธอ
เป็นเพียงรักที่เธอไม่มีตัวตนให้กัน
รอยแผลใจที่เธอได้ให้แก่กัน
มันเจ็บแทบขาดใจ
ฉันจะจำไปอีกนาน
กับการที่รักใครสักคน
มันไม่มีค่าอะไร
ไม่มีความจริงใจกับใคร
คงเป็นได้ดีแค่
รักข้ามเวลา
รักเธอที่ให้คงทำได้แค่
ใจฉันชอกช้ำและทรมารแสนสาหัส
จบเถอะน่าคนดี
ต่อแต่นี้ฉันขอไป
น้องกุหลาบไร้ใจคนเดิมค่ะ
4 มกราคม 2547 06:37 น.
ไร้ใจ
อยากแสวงหารักในรา
เดินคุ้นหาใจเธอทุกแห่งหน
แต่ท้อนักท้อเหลือทน
เพราะเธอคนแสนไกล
ฉันนี้จึงได้แค่รอ
รอแล้วรอเล้า
รอจนหมดลมหายใจก้อไม่เจอ
จะต้องรออีกนานเพียงใด
ฉันคนนี้จึงจะได้ใจใครสักคน
อยากแสวงหาเธอนะคนที่แสนไกล
ฉันนี้จะเจอไหมใจที่รักมั่นสักคน
หรือต้องรอจนตาย
ก้อได้แค่ความว่างเปล่าที่รอ
น้องกุกลาบไร้ใจคนเดิมค่ะ
4 มกราคม 2547 06:16 น.
ไร้ใจ
รักกันแค่นี้หรือ
ฉันผิดอะไร
ในชาตินี้จึง
มีแค่รักชั่วคราว
รักที่เธอมีให้กัน
มันจึงเป็นแค่รักลวงๆๆๆๆๆๆ
ฉันไร้ค่ามากนักหรือไร
เธอจึงเดินจากกันไป
อย่าไม่เหลือเยื่อใยให้กัน
ขอได้ไหม
ขอใจที่จริงสักคนได้ไหม
เหนื่อยและท้อเพียงใด
ยามมีเธอฉันนี้ไม่เคยท้อถอย
จากวันนี้เธอเดินจากกันไป
แล้วฉันจะอยู่อย่าไร
สงสารกันบ้างไหม
เคยไหมรักฉันจริง
หรือคิดว่าฉันเป็นของตาย
เธอจึงมีรักมากมายไม่เคยสนใจกัน
ไหนบอกจะรักกันไม่ลืม
แล้วนี้คืออะไร
เธอเดินจากไปอย่าไม่เหลียวแล
เธอทำกับฉันอย่านี้เพื่ออะไร
รู้ไหมเจ็บแทบขาดใจ
ทรมารแสนเหลือที่จะทนไหว
อย่าร้องร้องไห้ดังๆๆๆๆๆๆๆ
ถึงจะร้องไห้จนตายเธอก้อไม่สนใจกัน
ขอเถอะน่า อย่าทำร้ายใจกันอีกได้ไหม
ขอแค่ฉันเป็นคนสุดท้ายที่เธอจะหลอกกัน
นึกว่างสารหญิงนับร้อยพันที่รักจริง
เห็นใจกันเถอะน่า
อย่าไร้ใจกับฉันต่อไป
หน้าส่วนตัว
2321
