เสียใจใช่ไหม...
ฉันเองเข้าใจความรู้สึกนั้น
ความห่างเหิน  จากคนเคยผูกผัน
จากมีใจให้กัน  ก็ผัน...เป็นไม่มีใจ
      จะเป็นกำลังใจให้เธอ
ตอบแทน  วันฉันน้ำตาเอ่อ หวั่นไหว
ที่เธอเอง  ก็เคยให้ความห่วงใย
จนฉันสู้ไหว...ความเข้มแข็งข้างใน... กลับคืนมา
      ยิ้มไว้นะ...ยิ้มไว้
ถึงจะไม่เข้าใจมากมายอะไรนักหนา
ปล่อยความรู้สึก...ให้มันเป็นเรื่องของเวลา
ไม่กี่วันข้างหน้า...เธอจะรู้สึกเหมือนว่า...ไม่เป็นอะไร				
				
			29 กรกฎาคม 2546 20:09 น. - comment id 157263
    ..อยากให้เธอรู้...
   ฉันดูเธอ..อยู่ใกล้...
    จะปกป้อง..คุ้มภัย...
    เป็นเพื่อนใจ... ที่แสนดี...
  
            ...เรน..ให้เพื่อน.....
    แบบว่า...แอบหัดแต่งนะคะ..
							
							
30 กรกฎาคม 2546 07:08 น. - comment id 157378
จะยิ้มสู้นิ รู้ว่ามีคนปลอบใจ ยิ้มแล้ว ขอมอบยิ้มยามเช้าให้คุณนิ

30 กรกฎาคม 2546 08:09 น. - comment id 157395
ไปเช่าตลกมาดูสักเรื่องสอง เรื่อง หรือ 10 ๆ เรื่องเรยก็ได้ หัวเราะบ้าลืมโลกไปเรย จาได้ลืม นื

30 กรกฎาคม 2546 09:27 น. - comment id 157400
มาขอรับกำลังใจนะจ๊ะ.. จะยิ้มไว้...^_^

30 กรกฎาคม 2546 10:17 น. - comment id 157411
ก็....ไม่เป็นอะไร..

30 กรกฎาคม 2546 12:34 น. - comment id 157444
จริงอะ  แค่ไม่กี่วันเองเหรอ  ละอองน้ำ
    อิอิ
							
							
30 กรกฎาคม 2546 14:48 น. - comment id 157465
แม้วันนี้เธอท้อแท้ หรืออ่อนแอหมดสิ้นหวัง รู้ไว้นะยังมีคนห่วงใยทุกวานวัน และเป็นกำลังใจให้เธอนั้นตลอดเวลา ***ขอร่วมเป็นกำลังใจให้เพื่อนคุณด้วยคนค่ะ***

31 กรกฎาคม 2546 11:56 น. - comment id 157646
ลมเย็นเย็นพัดมาในยามเช้า พาละอองจากหุบเขาสู่เบื้องล่าง หอบกลิ่นหอมของดอกไม้มาจางจาง กลางแดดอุ่นแห่งแรกสางฟ้าเริ่มใส บทกวีร่วงพราวจากราวฟ้า มาเอื้อนเอ่ยปลอบว่าไม่เป็นไร เพลงน้ำตาที่แสนสั้นแต่หวั่นไหว ก็ถูกปลอบด้วยหัวใจที่แสนงาม ขอบคุณ..แดดอุ่นลมเย็นและใบหญ้า ขอบคุณ..บทกวีที่ลมพามาทักถาม ขอบคุณ..ทุกสิ่งสวยใต้ฟ้าคราม ขอบคุณ..ละอองน้ำ... ขอบคุณ

6 กันยายน 2546 01:28 น. - comment id 165767
อ่านแล้ว..รู้สึกดีจัง
              ยิ้มไว้นะ...ยิ้มไว้
ถึงจะไม่เข้าใจมากมายอะไรนักหนา
ปล่อยความรู้สึก...ให้มันเป็นเรื่องของเวลา
ไม่กี่วันข้างหน้า...เธอจะรู้สึกเหมือนว่า...
...........ไม่เป็นอะไร.............. 
							
							