17 กุมภาพันธ์ 2554 18:00 น.
din
เหมือนความฝันถึงจุดความสุดสิ้น
เหมือนดวงจินต์แทบแยกแตกสลาย
เหมือนเรือน้อยคล้อยฝั่งอย่างเดียวดาย
เหมือนรักคลายพร้อมอาทิตย์ลาดวง
เหมือนดาวดับลับหายจากปลายฟ้า
เหมือนใบไม้โรยราน้ำตาร่วง
เหมือนลมโกรกโบกย้ำ...ช้ำในทรวง
เหมือนรักลวงหลอนใจให้ระทม
ไหนล่ะวันเรารื่นเคยชื่นสุข
แล้วใยทุกข์หม่นหมองต้องขื่นขม
คลื่นซัดซ่าหาฝั่งดั่งตรอมตรม
จะชื่นชมรักแท้ก็แปรปรวน
เหมือนรุ่งสางเงาฝันอันด่ำดื่ม
เหมือนนกปลื้มอิสระจะผกผวน
เหมือนเมษาพาฝันมันเรรวน
ความรัญจวนลอยลับไม่กลับคืน
9 กุมภาพันธ์ 2554 18:25 น.
din
***
เพราะโลกมันกว้างใหญ่กว่าใจคิด
หากก้าวผิดพลั้งบ้างจะได้ไหม?
เมื่อทุกสิ่งที่เห็นไม่เป็นไป
ตามที่ใจปรารถนาอย่าร้าวราน
เคยล้มลงอย่างนี้แล้วกี่ครั้ง
ชีพก็ยังแกร่งกร้าวและห้าวหาญ
อยากให้เป็นเช่นนี้นานเท่านาน
เพื่อก้าวผ่านอุปสรรคหนักหนักไป
เมื่อโลกมันกว้างใหญ่กว่าใจคิด
จะหันเหชีวิตไปทิศไหน
ขมิ้นน้อยบินคว้างกลางพงไพร
ค่ำที่ไหนนอนนั่นไม่หวั่นกลัว
หลอกตัวเองเรื่อยมาว่าเข้มแข็ง
ฟ้าไร้แสงดำมืดชืดสลัว
อีกคลื่นลมโถมซ้ำกระหน่ำรัว
จึงมืดมัวอับจนหนทางตัน
เมื่อล้มลงเจ็บจุกลุกไม่ไหว
ยังตั้งใจก้าวย่างบนทางฝัน
เส้นชัยของชีวิตคิดฝ่าฟัน
และบากบั่น...ด้วยมือเท้า...ของเราเอง
พฤหัส 3 กุมภาพันธ์ 2554 (21.30 น.)
2 กุมภาพันธ์ 2554 17:39 น.
din
แว่วเสียงคลื่นลมคล้ายใครร้องไห้
ดุจดวงใจร้าวรอนอ่อนระโหย
เหมือนเขาลงแซ่ซ้ำกระหน่ำโบย
ความหวังโรยแรงราแทบบ้าตาย
ในคืนที่ดาวดับอับแสงไข
น้ำตาไหลรินหลั่งพรั่งเป็นสาย
เมื่อสิ่งที่เคยหวังพังทลาย
จึงเหลือเพียงเปล่าดายในสายลม
แว่วเสียงคล้ายหัวใจใครสะอื้น
น้ำตารินสุดฝืนความขื่นขม
ฟังเสียงคลื่นลมคล้ายใจตรอมตรม
ความระทมเป็นเพื่อนที่เหมือนเดิม
เสียงร้องไห้ของใครใยคล้ายฉัน
ความจาบัลย์ทดท้อมาต่อเสริม
เมื่อลมโกรกโบกย้ำเข้าซ้ำเติม
ก็เหมือนเพิ่มทุกข์ให้หัวใจเรา
ฉันแว่วเสียงหัวใจใครสะอื้น
ต้องกล้ำกลืนฝืนข่มอารมณ์เหงา
เพียงสายหมอกหยอกไล้ไอบางเบา
คงบรรเทาเศร้าหายคลายระทม
แว่วแว่วเสียงหัวใจใครร้องไห้
ฟังเสียงคลื่นตื้นใจใครขื่นขม
หรือเพียงเสียงสะอื้นของสายลม
จะจ่อมจมอย่างนี้สักกี่วาร?
30 มกราคม 2554 (01.15 น.)
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟdin
หน้าส่วนตัว
2174
