31 พฤษภาคม 2556 16:25 น.

วนาลี

din


ผีเสื้อกรายปีกทักดอกรักหวาน
ผึ้งรำคาญตัวต่อมาป้อหา
เขียดยังเพลินแหวกว่ายสายธารา
โน่นอีกาบอกรักทักแมงปอ
ชะนีกู่โห่ร้องก้องไพรพฤกษ์
เค้าแมวคึก...ชวนแขกเต้า...เข้าห้องหอ
กิ้งก่าแต่งตัวเริดทำเชิดคอ
ม้าหางงอสอนนกให้ชกลม
มดดำเลียน้ำค้างข้างกอหญ้า
ตั๊กแตนชวนปลาหาผ้าห่ม
เอี้ยงแอบหนีเจ้ทุยไปลุยตม
กวางตาคมหัวยุ่งมุ่งแต่นอน
เสียงนกเขาขันคูจู้กรูฮุก
เจ้าหนูพุกเอ็ดหมาไม่ให้หอน
ดวงดาวบอกลาฟ้าข้าขอจร
อาิทิตย์งอนถูกปลุกลุกทำงาน
bar_034.gif
23 พฤษภาคม 2556 16:49 น.

บอกหน่อยได้ไหม

din


ที่นิ่งเฉยใช่เห็นเป็นคนอื่น
น้ำตารื้นกับวันอันอับเฉา
ฟ้าชีวิตวันนี้เป็นสีเทา
ไร้แม้เงาคนหวงห่วงอาทร
จนค่อนแจ้งแสงเดือนลับเลือนฟ้า
คอยวาจารักฝากจากสมร
จวบเดือนต่ำดาวตกหัวอกรอน
ดุจจะทอนหัวใจไปจากกัน
คงลงเอยด้วยคำว่าลาจาก
พบเพื่อพรากจากไปใช่ไหมขวัญ?
บนทางเดินเหินห่างระหว่างวัน
ใครแปรผัน...ใครลวงหลอก...ช่วยบอกที
bar_034.gif
14 พฤษภาคม 2556 18:32 น.

ย้อนรอย

din

เมื่อใบไม้ปลิดปลิวละลิ่วหล่น
ให้เกลื่อนก่นลงดินดังสิ้นค่า
เพียงลมโบกโกรกหวิวพัดพลิ้วมา
ก็ลับตาหายวับกับสายลม
เปรียบดังเช่นสัจจธรรมค้ำุจุนอยู่
เพื่อเรียนรู้ความชื่นความขื่นขม
โลกมีเกิดมีดับสลับปม
มีรื่นรมย์...สุข,เศร้า...เคล้าคละกัน
เคยถูกแดดลูบโลมชะโลมต้อง
อีกละอองฝนสาดจนหวาดขวัญ
ขาดน้ำใจพอเพียงเลี้ยงชีวัน
ใบไม้พลันซวนซบลงกลบดิน
แล้วใบไม้ใบสุดท้ายก็กรายจาก
เหลือเพียงรากหยั่งใจให้ถวิล
เพียงต้นกล้าต้นใหม่ได้ยลยิน
มิรู้สิ้นบรรจบทวนทบรอย
  din
ไม่มีข้อความส่งถึงdin