27 พฤษภาคม 2554 17:14 น.

ออฟฟิศ

din

google-chicago02.jpgออฟฟิศ


ออฟฟิศฉันนั้นวุ่นวาย                       คนก็มากมาย
งานยุ่งอิรุงตุงนัง
ผู้คนน่ารักน่าชัง	             บางครั้งก็ยัง
ทะเลาะหน้าดำหน้าแดง
บางคนมีเรี่ยวมีแรง	             มีข้อโต้แย้ง
ถกเถียงต่างต่างนานา
บางคนทุกข์ตรมอุรา	             จึงมีน้ำตา
ปิ่มว่าชีวาวางวาย
บางครั้งก็มีของหาย	             หากันแทบตาย
ไม่อาจจับมือใครดม
บางทีก็มีรักขม	            รวดร้าวระบม
หม่นหมองหม่นไหม้วิญญา
บ้างก็สมดั่งอุรา	            จัดงานวิวาห์
เฮฮาเริงรื่นชื่นใจ
ออฟฟิศคุณเป็นอย่างไร	           ช่วยบอกเล่าไป
ถามไถ่ด้วยมิตรไมตรี
				
20 พฤษภาคม 2554 13:39 น.

จากเทพธิดาถึงเจ้าชาย

din

20090519095149.jpgกระไอฝนร่วงหล่นบนลานฟ้า
หอบรักมาผลิบานเต็มลานฝัน
แว่วแว่วหวานบรรเลงเพลงคนธรรพ์
จนแอบฝันทุกทีที่ได้ยิน

เป็นน้ำทิพย์ธาราจากฟ้ากว้าง
หยดหยาดพร่างกลางใจให้ถวิล
หรือเป็นฉากละครที่หลอนจินต์
ก่อนพังภินทร์ย่อยยับกับสายตา

แล้วเจ้าชายไปไหนไยไม่กลับ
หรือลาลับแดนสรวงสิ้นห่วงหา
เมื่อคนธรรพ์บรรเลงเพลงอำลา
เทพธิดาเคว้งคว้างร้างรักไกล

กามเทพเล่นกลจนหลงผิด
กรรมลิขิตให้เห็นเป็นไปได้
เจ้าชายโบกมือลาสิ้นอาลัย
จึงน้ำใสไหลหยดรดฤดี

รุ้งทอดลำเป็นสายที่ปลายฟ้า
เทพธิดาหนาวเหน็บเจ็บเหลือที่
กระซิบบอกดวงดาวจ้าวราตรี
ดาวคือเพื่อนคือพี่ที่ผูกพัน

กระไอฝนร่วงหล่นบนลานฟ้า
แต่รักมาร้าวรานเต็มลานฝัน
เทพธิดาสะอื้นจนตื้นตัน
ไม่มีวันแสนดีของชีวิต				
10 พฤษภาคม 2554 16:32 น.

"เหมือนตายจากกัน"

din

"เหมือนตายจากกัน"

y1pUqvE.jpgคนที่เรารักเขามากกว่ามาก
มาพลัดพรากจากไปอยู่ไหนหนอ
ถ้าความเข้าใจกันมันไม่พอ
ฉันจะรอที่นี่นะที่รัก

รอพรุ่งนี้แสงทองจะส่องหล้า
ทอแสงจ้าให้เห็นเป็นประจักษ์
แม้ว่าเขาคนดีที่เราภักดิ์
ไม่ตระหนักรักซึ้งซึ่งเรามี

เมื่อเขาไม่ใช่เขาของเราแล้ว
ตาส่อแววหนาวเหน็บเจ็บเหลือที่
ความคิดถึงห่วงหาทุกนาที
มันปวดร้าวฤดีเช่นนี้เอง

หยาดน้ำค้างพร่างหล่นบนใบหญ้า
หนาวน้ำตาคนตรมถูกข่มเหง
หัวใจคนไร้หวังยังกริ่งเกรง
ความวังเวงคลุมครอบรอบรอบกาย

ไม่มีฝันวันดีของชีวิต
นึกถึงคนเคยชิดแล้วจิตหาย
เมื่อสิ่งที่เคยฝันมันเปล่าดาย
เขาก็ตายจากความรู้สึกเรา				
2 พฤษภาคม 2554 11:36 น.

เพื่อชาติไทย

din

5490000023001221.jpgเรายึดถือสีเสื้อเพื่อแบ่งข้าง
เกิดช่องว่างทั่วไปในวิถี
ความคิดแผกแตกต่างในบางที
เราก็ชี้หน้าด่าว่ากันเอง

แผ่นดินเรามีชาติศาสน์กษัตริย์
เป็นร่มฉัตรมิให้ใครข่มเหง
ศัตรูเข้าโรมรันไม่หวั่นเกรง
พร้อมละเลงเลือดเนื้อเพื่อชาติไทย

มาวันนี้ขวานทองต้องแตกแยก
กี่ชีวิตเข้าแลกคิดบ้างไหม
มันขมขื่นชอกช้ำระกำใจ
อีกเมื่อไรหันหน้าเข้าหากัน

สามัคคีคือพลังหวังสร้างชาติ
โอ้อนาถคิดไปหม่นไหม้ขวัญ
เมื่อต่างฝ่ายต่างโหมเข้าโรมรัน
คงสักวันขวานบิ่นสิ้นชาติไทย

อย่ายึดถือ ตัวคน จนหลงผิด
อย่ายึดติด บุคคล จนหลงใหล
อย่ามัวเมาคำว่า อธิปไตย
อย่าให้ใครเบือนบิดคิดครอบครอง

ตั้งสติไตร่ตรองเถอะน้องพี่
น้ำตาปรี่ท่วมใจไทยทั้งผอง
เมื่อเลือดรินหยาดหยดรดท่วมนอง
ความปรองดองสมานฉันท์ก็ฝันไป

กี่ครั้งแล้วที่เราต้องร้าวรวด
กี่ครั้งปวดดวงกมลเกินทนไหว
กี่ครั้งที่ขื่นขมตรมทรวงใน
กี่ครั้งไทยหันมาฆ่ากันเอง

เลิกยึดถือสีเสื้อเพื่อแบ่งข้าง
ลดช่องว่างอย่าให้ใครข่มเหง
รวมน้ำใจกันไว้ไม่หวั่นเกรง
เพื่อร้องเพลงชาติไทยให้ไทยฟัง				
  din
ไม่มีข้อความส่งถึงdin