20 มิถุนายน 2547 13:30 น.
tiki
๏ ๏รอยยิ้ม:*``*:-เหนืออาพาธ ๏ ๏
๏ ๏ -:*``*:--:*``*:- -:*``*:- -:*``*:- -:*``*:- -:*``*:- ๏ ๏
๏ หกโมงเช้าเราสองคนไปจนถึง
ตึกหลังหนึ่ง...ณ.ฯ สถาน โรงพยาบาลสงฆ์
เมื่อคุณหนูแสดงเหตุเจตจำนงค์
ที่มุ่งตรง เพื่อถวาย อาหารเช้า ๚
๏ พระภิกษุผู้อาพาธ คาดเจ็บป่วย
รัฐฯ ช่วย พยาบาล..งาน หมอเฝ้า
ต่างนอนป่วยเรียงราย...ในแสงเงา
เมื่อเราเข้า...แจ้ง.ถวาย....ภายในตึก ๚
๏ แต่ละองค์...อนาคต...ดูหมดไร้
อยู่ภายใต้...ผ้าเหลือง...มิอาจสึก
ปลงสังขาร ...อาพาธ...มาดเย็นลึก
คิดสำนึก....มรณะ...ชาติ ชรา ๚
๏ คุณหนูส่งถาดอาหารพานถวาย
โรงพยาบาลจัดคล้ายส่งตรงหน้า
เราสองประคองประเคน..เด่นศรัทธา
*ขอให้ท่านหายเร็วหนา...ซึ่งอาพาธ* ๚
๏ สุดเสียงฉัน...ท่านเบิกตา...ยิ้มจ้าแจ่ม
นัยน์ตาแย้ม...แช่มชื่น...ตื่นประหลาด
สิ้นเสียงฉัน....ท่านยิ้มผ่อง...มองพิลาศ
ใครจะคาด...ว่า สีกา ...กล้าเอ่ยคำ ๚
๏ เห็นรอยยิ้ม....เหนืออาพาธ...ประหลาดจิต
เป็นนิมิต.....แจ่มยิ่ง จริง.ชื่นฉ่ำ
นัยน์ตาเบิก....เป็นสัญญาณ...ผ่านความจำ
ให้ท่านย้ำ....ว่าโลกนี้...มีที่มา ๚
๏ ถวายครบ ยี่สิบองค์...คงสิ้นสุด
ยิ้มผ่องผุด...ทุกองค์เห็น....เน้นใบหน้า
ถึงป่วยเจ็บ...เหน็บมรณะ..พระชรา
ก็สีหน้า...ตา.กระจ่าง......สร้างยินดี. ๚ะ๛-
๏ ๏ -:*``*:--:*``*:- -:*``*:- -:*``*:- -:*``*:- -:*``*:-
ทิกิ_tiki
เคาะแป้นพิมพ์ ..จารจดลงเพลาเที่ยงเอียงบ่าย
ณ.เพลา. ๑๒:๔๕ นาฬิกา.ณ. หน้าเครื่อง สมองกล
กรุงเทพฯเมือง...ฟ้าอมร...ประเทศไทย
วันพระอาทิตย์...ที่ยี่สิบ...๒๐ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
วันขึ้น ๔ ค่ำ เดือน ๘
สงวนลิขสิทธิ.. ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki
๏ ๏ -:*``*:--:*``*:- -:*``*:- -:*``*:- -:*``*:- -:*``*:- ๏ ๏
19 มิถุนายน 2547 12:15 น.
tiki
๏เพราะหน้านี้ ฉันจงใจให้ปีกฟ้า ๏
ฉันไม่แคร์ และไม่สนใจ ว่าใครจะเป็นอย่างไรในขณะนี้
ช่วงเวลาแห่งการ ส่งข่าวคอยรับข่าวคราว การแก้ไขงานในเซิร์ฟเวอร์
เวลาที่เรา ระทึกขวัญ สงสาร และเห็นใจ ผองพี่น้อง ไทยโพเอ็มทุกคน ที่เข้ามา เขียนงานแล้ว งานหายไป คำตอบไม่มี
ฉันขอยกบทงานเมื่อคืน นี้ ที่เขียนให้ ปีกฟ้า หลังจากที่เรา ร่วมกันดูแต่ลงหน้าว่าเปิดได้ ไหม ตอบได้ไหม
และฉันเขียนให้ปีกฟ้า จบเอา ตีสามตีสี่
ขอวางให้คุณเห็นสักนิด
ทิกิ_tiki
คืนวันที่ผ่านมา เริ่มประเดิมงานด้วย สายรัก ราว สายรุ้ง
มีงานเขียนรูปด้วยการคลิกเมาส์อยู่ชิ้นหนึ่งแต่เขียนไม่เสร็จ ก็นำรูปรุ้งกินน้ำนี้ไปใส่ประกอบกลอนชุดนั้น
.....วันนี้ แต่งตัวพร้อมออกไปข้างนอกเสร็จสรรพ แต่อีกฝ่ายโทรศัพท์มาบอกว่า
ไม่ต้องออกไปก็ได้ ไม่ต้องกังวลใจ จะจัดการเรื่องให้ในวันจันทร์ ฉันจึงเดินไปมาอยู่หน้าจอคอมพ์เป็นส่วนใหญ่
แล้วก็ปล้ำกับเมาส์ จนรูป ลีลาศใต้ รุ้งสำเร็จมาจนได้ แล้วก็นำไปเก็บไว้ ที่บ้าน บางกอกซิตี้ ดอท คอม ลงกลอนหน้าบ้าน ไม่ได้ใส่ในไดอารีเหมือนกลอนอื่นๆที่ผ่านมา
เขียนกลอนตอบผู้คนเป็นส่วนใหญ่ในวันนี้ แต่ ก็เกิดอาการ คำตอบไม่ขึ้น ณบ้าน ไทยโพเอ็มเหมือนเมื่อประมาณ สองเดือนก่อน แล้วก็เป็นเย็นวันศุกร์บ่ายเช่นนี้ เหมือนกันทุกประการ
เมื่อส่งเรื่องแจ้ง ให้ เว็บมาสเตอร์ท่านได้ทราบแล้ว ฉันก็ ทำงานกลอนในคอมพ์ ต่อไป ตามด้วย เขียนรูปให้พอดูได้ ขึ้นมาอีกหน่อย
ภาพรุ้ง เขียนด้วย โปรแกรมเพ้นท์บรัช ธรรมดา นี้ เครื่องมือน้อย แล้ว ฉันก็ไม่ใช่ว่าชำนาญในทางศิลป์สักเท่าใด เข็นออกมาได้ก็เรียกว่าบุญแล้วนะ
ข้ามไปดูเว็บโน้นนี้ที่ตนเอง ไปเปิดกระทู้ไว้บ้าง ไปตอบถ้อยกระถู้ท่านนักเขียนท่านไว้บ้าง แล้ว ก็ ได้เห็นข่าวดียามดึกว่า เว็บนี้ สามารถตอบความในกระทู้กลอนได้แล้ว...นับว่า เสาร์อาทิตย์นี้ ผู้คนก็จะได้ใช้ หน้ากลอนนี้กันอย่างสนุกสนานเช่นเดิม
การใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในโลกฟรีๆนี้ เป็นนิสัยของคนที่ รู้จักในการเก็บงำผลประโยชน์ให้แก่ตนเอง
การนำทรัพยากรที่เรามีอยู่ เพื่อเป็นสาธารณประโยชน์ ก็เป็นวิสัยของคนผู้มีความสุขในการให้
เฉกเช่น ปีกฟ้า...
แห่งวิสัยการให้ของเธอ..
เมื่อทุกคนได้รับการให้ของเธอ
เคยฉุกคิดบ้างไหม ที่จะให้ หน้าเว็บนี้ สวยงาม สมการให้ของเธอ
ปีกฟ้าเป็นใคร ก็เป็นคนเหมือนเช่นเรา เป็นคนที่มีอารมณ์ มีเจ็บ ปวด มีทุกข์ สุข แต่สิ่งหนึ่งที่ปีกฟ้ามีเสมอ คือความสุขที่ได้เห็นความสุขของคนอื่น
หน้ากลอนไทยโพเอ็ม...เป็นเว็บเดียว ที่ ฉันรินใจให้อย่าง เต็มใจ เป็นความรักที่ เมตตา บริสุทธิ์ ของคนคนหนึ่ง ที่มีต่อ เพื่อนพ้อง นักกลอน เพื่อใครทุกคน ที่ปราถนาจะได้เขียน
ชีวิตมนุษย์เลื่อนไหลไป
เราทำประโยชน์ให้แก่กันหรือยัง
เรามอบน้ำใจใสสะอาดให้แก่กันหรือยัง
ขอขอบคุณ คุณ ปีกฟ้า อีกครั้ง ที่ได้ช่วยกระตือรือร้นเห็นใจให้ทุกคนได้เขียนงาน
เราทุกคน ตั้งใจเขียนสิ่งที่ดีให้เธอสักคนละประโยคได้ไหม
ทิกิ_tiki คนนี้ มีเว็บที่ ณ วันนี้ จะข้ามไปเขียน นับไม่ถ้วน
http://www.bangkokcity.com
http://www.baiya.com
http://board.thaimisc.com/tiki
http://board.thaimisc.com/dokgaew13
http://www.vichakarn.com
http://www....etc, etc etc, etc
แต่สิ่งหนึ่งที่ได้รับจาก thaipoem.com...นี้ คือเพื่อน น้อง พี่ นักกลอนในที่นี้ ล้วนมีสีหน้า ท่าทาง ที่ต้องการความอบอุ่นเอื้ออารี ปราถนาน้ำใจใสงามของเพื่อนมนุษย์ในโลก ล้วนแต่ลังเลสงสัยในน้ำมิตร น้ำจิต น้ำใจ ของผู้คน ว่าคนเราจะมีดีแท้จริงในโลกกับเขาด้วยหรือ...
จะมีด้วยหรือ คนที่จะมีดีจริงๆ หลงเหลืออยู่ในโลกน่ะ
ขอให้เรามาร่วมเป็นคนดี คนนั้น ที่นี่ ที่ ไทยโพเอ็ม
อย่าน้อยใจ อย่าเสียใจ อย่าทุกข์ใจ
ที่ผ่านมา ทิกิ ไม่เคยได้ยิน คำบ่น ว่า จาก ปีกฟ้า..สู่ใครเลย
เธอมองทุกคน ด้วยสายตาเอื้ออารี มีน้ำใจเสมอมา...แล้วพวกเรายังจะเป็นคนดื้อ ...ดื้อกันอยู่เพื่ออะไร...เรารักสังคมที่นี่กันทุกคน มิใช่หรือ..
เรามาร่วมกัน รักที่นี่ ให้เหมือนบ้านของเราจริงๆเสียทีได้ไหมคะ...
เราจะหยุด เทขยะลงมาในหน้ากระทู้ ด้วยความโกรธใครไม่ทราบ แล้วก็เทมาเพื่อให้ สิ่งแวดล้อมเต็มไปด้วยพิษภัย ...ใครจะได้ไปไปเสียให้พ้นตา อย่างนั้นหรือ...
ทิกิ ยืนอยู่ตรงนี้ นั่งอยู่หน้าจอ ข้ามไปมาจากเว็บอื่น เห็นอาการ เว็บล่มอยู่เป็นประจำ...ทิกิจะไม่บอก ปีกฟ้าเลยก็ยังได้ ปล่อยให้ล่ม ๆ ไปซะ ก็ดี จะได้ไม่มีเว็บนี้อยู่ในโลกหรือ....? ไม่หรอก...ทิกิส่งข่าวเสมอ น้องเล็กๆเหล่านั้น น้องสาว คนดี คนสวย น้องชายคนดีมีคุณค่าต่อสังคม..มากมายที่นี่ ที่ฝากความหวังไว้กับพวกพี่ๆ
คนเรานะคะ เราอยู่มา กิน สิ่งที่ว่าแพงที่สุดในโลกกันมาก็มาก
การที่เราจะดื่มน้ำเปล่า เพื่อสละ ขนมที่อร่อยที่สุด ให้น้องๆรุ่นใหม่ ที่เพิ่งก้าวเข้ามาอย่างใสสะอาด ...คนที่หวังให้ สังคมที่นี่ เป็นที่พึ่ง ที่หวัง...
เราให้ได้ไหมคะ...ทิกิ หวัง ให้เราทุกคน...คิด
ครั้งหนึ่ง ทิกิ เคยเห็นผู้ใหญ่ แอบ เอาขนมที่อร่อยที่สุดไปใส่กล่องแอบก้นตู้ ไม่ยอมให้เด็กเห็น ทิกิ รู้สึกเสียใจที่เห็นอย่างนั้นค่ะ
เราจะแอบเก็บขนมไว้คนเดียว ไม่แบ่งให้ใครเลยหรือคะ
สังคมเราจะดีขึ้น ด้วยการที่เราต่างให้กันนะคะ
คืนนี้ ขอจบ งานฉุกละหุกเพื่อพี่น้อง ในบ่ายที่เว็บล่ม..
.แล้วก็ฟื้นด้วยคนคนหนึ่ง ที่อยู่แสนไกล อีกทวีปหนึ่งทีเดียว.
..ทิกิละอายแก่ใจ ที่มานั่งเขียน เขียน ในหน้าเว็บที่ คุณคนนั้น จ่ายเงินให้เราใช้ทุกเดือน เพื่อให้เราใช้หน้านี้ฟรี ฟรีนะคะ
แต่ดูสิ เธอยิ้ม เธอยิ้ม ตลอดเวลา เธอมีความสุข ที่พวกเราเข้ามา เขียนงาน
และภูมิใจในงานของเรานะคะ
ขอบคุณค่ะ ..รอยยิ้มของคุณ อบอุ่นและเป็นกำลังใจ
ทิกิ ภูมิใจ และ รัก งานของตัวเองทุกบทกลอนค่ะ.
.ไทยโพเอ็ม ทำให้ทิกิเขียนอะไรได้มากมายอย่างนี้ไม่รู้สิ
จะฝากงานไว้ในโลกไว้ที่นี้มากมาย เพราะฝากแล้ว
ตายนอนตาหลับได้ค่ะ
ทิกิ_tiki
เขียน จากใจ
คืนวันศุกร์ 18 ,มิถุนายน พ.ศ. 2547 ต่อเช้าวันเสาร์ 19 มิถุนายน พ.ศ.2547
~~~~~~~~~~%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%~~~~~~
อืมม์ ผลผลิตงานยามเช้า ที่ ทุกคนต้องต่อสู้กับเซิรฟเวอร์ที่หลุด
น่าสะดุดหัวใจดี
ลองเข้าไปอ่าน ตอนทุกคน หมดอาลัยตายอยาก
ก็ได้ค่ะ ที่
http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2672
จะคอยเป็นกำลังใจให้เธอหายเหนื่อย/....เข้าใจเธอ...น....ก says:
พี่ทิกิครับ ผมอ่าน commant ของเพื่อนไม่ได้ครับ ทำไงดี คือมันไม่โชว์ commant ให้น่ะครับ
tiki_ทิกิ says:
เอาไปตอบไว้ที่นี่ค่ ะ ไปรวมไว้ก่อน ถ้า เครื่องเซิรฟเวอร์เขาหายแล้วจะ โยกไปให้ http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2672
จะคอยเป็นกำลังใจให้เธอหายเหนื่อย/....เข้าใจเธอ...น....ก says:
ครับ
จะคอยเป็นกำลังใจให้เธอหายเหนื่อย/....เข้าใจเธอ...น....ก says:
ครับ พีทิกิ เป็นทีมเดียวกับ webmaster หรือเปล่าก๊าบบบบ
tiki_ทิกิ says:
เปล่าค่ะ แต่ต้องช่วยให้อย่างนี้ทุกครั้งที่เว็บล่มแหละ ไม่งั้นทุกคนก็แย่ คำตอบหายหมด
เชิญมาตอบไว้ที่นี่เถอะค่ะ เซิรฟเวอร์หายล่มเมื่อไหร่ จะ ค้อปี้ไปใส่กลอนคุณให้ค่ะ ไม่ต้องห่วง ยินดีรับใช้
๏ ทิกิ_tiki
ทิกิ เขียนไว้ให้ตรงนี้นะคะ
: 4895 - tiki
9670 - 18 มิ.ย. 47 - 18:11
นั่นแหละ หลุมเรียงรายจริงๆ ให้เราต้องขุดซากผีดิบ ขึ้นทุกคืน.
.ตอนที่ใครคนนี้ ถือโคมส่องตามหลุมซากอยู่คนเดียว
เก็บกวาดป่าช้า..อยู่คนเดียว นะ คุณ
ทิกิ_tiki
ตอบไว้ที่
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_55523.php
: 4895 - tiki
: 9699 - 19 มิ.ย. 47 - 11:53
ความคิดเห็น : tiki_ทิกิ says:
นึกแล้วตัวเองเหมือนสับปะเหร่อ ตอนขุดผีตอนดึกคนเดียวจริงๆ
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 9701 - 19 มิ.ย. 47 - 11:57
แล้วทิกิ_tiki คนนี้ ก็อยากเปลี่ยนเตียงที่นอนของตัวเอง
ให้เป็นโลงศพไว้ข้างคอมพ์ หน้าหิ้งพระใหญ่ของบ้าน
ด้วยดวงตาที่แจ่มใส และแสนหวาน
จะวาง โคมไฟ ไว้หัวโลง
และ นอนประสานมือนิ่มๆนี้ไว้บนอก
ที่อาจโดนใครสักคน ตอกสลักกางเขนสีเงินไว้เรียบร้อยแล้ว
อีกหนึ่งในมนุษย์ค้างคาว
ทิกิ_tiki
งานนี้ มาจารอย่างไม่ตั้งใจเลย แต่ขอ สารภาพบาปว่า
มันอดไม่ได้จริงๆ
19 มิถุนายน 2547 02:42 น.
tiki
ห่างหายจากโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน
ห่างจากบทละครเรื่องสั้น
ห่างจากความรักความผูกพันธ์
ห่างจากกันและกันมายาวนาน
กลับมาเยี่ยมเยียนกันบ้าง
กลับมาพร้อมร่างที่อาจหาญ
กลับมาไร้ทุกข์แผ้วพาน
กลับมาหาวงศ์วาน...ชาวโพเอม
**ห่างหายจากพี่ๆไปนานหวังว่าคงจะยังไม่ลืมน้องสาวคนนี้นะคะ
...คิดถึงพี่ๆทุกคนเสมอค่ะ...
จาก : รหัสสมาชิก : 6812 - atm
รหัส - วัน เวลา : 9676 - 18 มิ.ย. 47 - 21:28
6812 - atm
ขอนำบทกลอน ซึ่งตอบให้คุณรพีไว้ จารหน้านี้ต่อด้วยค่ะ
ถือดวงจิต สมานฉันท์ นั้นสรณะ
ใจสละ...เพื่อเพื่อนฝัน..จึงหรรษา
ขอเชิญเถิด...เพื่อนขวัญ..จารกันมา
ทุกคุณค่า......วรรณกานท์...สานโคลงกลอน
ขอเย็นชื่น เย็นฉ่ำ ...ดั่งน้ำค้าง
บนยอดยาง...โยงยืน...ชื่นอักษร
ประดุจแสง...แห่งงาน...ณ.นาคร
ราตรียอน....เยือนยล...นิพนธ์จาร
ราวทิพย์ร้อย....ปรายปรอย....ถ้อยวิลาศ
รสซึมซาบ....อาบวรรณพาทย์.....วาทย์สืบสาน
จำเรียงร้อย....ถ้อยพิรุณ....กรุ่นสุมาลย์
เชลงกานท์....ณ..แดนไทย....ทิพย์ไมตรี
ขอต้อนรับน้องพี่เรือนไทย
ด้วยยินดี...
เวลามาลงเครื่อง ณ กระทู้นี้
๑๐:๒๕ นาฬิกา พระเสาร์ ๑๙ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
``*:-.ฤา,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``มิใช่สิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉัน ? ,.-:
๏ ทิกิ_tiki
ลงให้ก่อนนะคะ เอทีเอ็มคะ
18 มิถุนายน 2547 08:42 น.
tiki
๏ ยามอุษา-:*``*:- เสน่หา ๚ะ๛-
๏ แดดอ่อนตอนเช้า อุ่นเร้าจิต
แสงอาทิตย์นวลสล้างพร่างเวหา
..เมฆม่วงเทา ดารดาษ พาดฟากฟ้า
ราวสัญญา ใครบางคน วนหารัก ๚ ..........
๏ ชะเง้อเงียบ....เลียบมอง....ส่องทั้งห้วง
ไร้ลมลวง เล่ห์ล้น....ปนประจักษ์
ระลึกร้อย....รติการ....ขานเพราะนัก
ลมไสว....ใยมิพัก...สลักวอน ๚
๏ ดูเปรียบเปรย...เคยหรือ?...ฤดีนั้น
วาง สัมพันธ์.....แสนง่าย....คล้ายหลอกหลอน
เพียงวางคำ....พร่ำหา...ลารัก จร
เปรียบราวนก .....ไร้คอน....หาคู่เคียง..๚ ........
๏ สวาทหรือ? ...คือคำเสน่หา
เพียงวาจา....จารคำ...ล้ำรูปเสียง
เพียงวางพจน์...จรดจอ...ล้อสำเนียง
ฤๅเทียบเพียง.... รักมั่นนิรันดร..? ๚
๏ ถามตนเอง...เถิดใจ...ชายหลายชั้น
มองเห็นไหม...คำรำพัน...นั้นหลอกหลอน
ราวปุยเมฆ...ม่วงอมเทา...ลอยเว้าวอน
คิดคำอ้อน.....เพียงสลาย...ราวสายลม ๚
๏ แดดยังอ่อน...ชอนมา...เพลาเช้า
ระลึกเร้า...ร้อนฤดี...ชี้สุขสม
ใจฤาคลาย....สวาท เศร้า...เคล้าอารมณ์
ฟ้ามิพรมแสงผ่าน...ค้านฤดี.. ๚ .
๏. .ลมปากชาย คล้าย.รักมั่นนิรันดร
หากมองย้อน ...รัก ฤาพล่อย..จักถอยหนี.
สวาท นั้นยังอ่อนสร้อย....ร้อย .พจี
เสน่หารักนี้... มิมีจาง.๚ะ๛-
๏ ยามอุษา-:*``*:- เสน่หา ๚ะ๛-
..@..,_,.-:*``*:-.,_ฝันนั้น:-.,_,.-:*`
ผิดกฎหมายด้วยฤา?.-:*`*``*:-.,_,...@ .-:
ความ..รัก เกิดขึ้น แล้วดับไป
ไม่เหลืออะไร เป็นเพียงความฝัน
ใจเธอเท่านั้น
ที่ระลึกถึงมันทุกเวลา
``*:-.ฤา,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``มิใช่สิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉัน ? ,.-:*``*:-.,_,.-::-.,_,.-:*``*:-
ทิกิ_tiki
เคาะแป้นพิมพ์ ..
จารจดลงเพลาเรืองอุษา.
.๗:๔๐ นาฬิกา.ณ. หน้าเครื่อง
กรุงเทพฯเมือง...ฟ้าอมร...ประเทศไทย
วันพระศุกร์....ที่สิบแปด...๑๘ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
วันขึ้น ๒ ค่ำ เดือน ๘
สงวนลิขสิทธิ.. ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki
๏ ๏ -:*``*:- ๏ ๏
ขอเชิญเทียบเสียงเพลงวอลทซ์เอื่อยเฉื่อยประกอบลำนำ
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=830.
16 มิถุนายน 2547 22:21 น.
tiki
ขอเชิญเทียบเสียงเพลงวอลทซ์เอื่อยเฉื่อยประกอบลำนำ
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=830.
สายรัก..ราวสายรุ้ง
๏ ราวเยื้องย่าง...ร่างกาย..กลางสายหมอก
ลมเย็นยอน...สัพยอก...อยู่ทุกหน
มือนุ่มนิ่ม..ประคับประคอง...ทั้งสองคน
เลื่อนลอยบน....กลุ่มเมฆขาว...พราวแย้มยวน
๏ ราตรีพรำ.....น้ำค้างพรม...ลมโชยเบา
คืนสองเรา...ร่ายรำฟ้อน....ย้อนคืนหวน
สู่สัมผัส.....เบาบาง...อย่างนุ่มนวล
ราวเชิญชวน...ล้วนอารมณ์...ชมวิมาน
๏ บนความฝัน..รัญจวน อวลกลิ่นชื่น
สองระรื่น.....เริงรจน์....พจน์ล้ำหวาน
รักสองนั้น....สรรผัสสะ...งามตระการ
สองคลอผ่าน...เคียงดาว...พราวแสงพราย
๏ ภาพบรรเจิด.เริดหรู..คู่เคียงขวัญ
สองประพันธ์..ซึ้งซาบ..อาบความหมาย
ขะโลมดิน..สิ้นกระแส..แลพระพาย
คือทอดสายฝนริน..ถิ่นลุ่มดอน
๏ สาวสลัด..คราบงาม..วาบหวามนัก
หนุ่มก็ภักดิ์..ด้วยใจ..ใสทอดถอน
บนใยรัก..ถักพิรุณ..กรุ่นคำวอน
ฉันขอนอน..บนสายรุ้ง..พุ่งกล่อมโยน
..@..,_,.-:*``*:-.,_ฝันนั้น:-.,_,.-:*`
ผิดกฎหมายด้วยฤา?.-:*`*``*:-.,_,...@ .-:
``*:-.ฤา,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``มิใช่สิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉัน ? ,.-:
๏ ทิกิ_tiki
ราวสายรุ้งโพยพุ่งสู่ความฝัน
ที่เธอฉันประคองปองชิดใกล้
เป็นสายรุ้งที่ชื่นมาพาหัวใจ
มอบแด่คนแสนไกลใจผูกพัน...๚........ผู้หญิงไร้เงา
๏ เคียงสายรุ้ง...แห่งฝัน..อันระรื่น
รักหวานชื่น....โชนสาย..รายล้อมฝัน
ถนอมเนื้อ.....นุ่มเจ้า....เสาวพรรณ
ประคองฝัน....แผ่วเบา....เคล้าสายลม.... ๚ ...ทิกิ
๏ มองสายรุ้งสวยงามยามสิ้นฝน
ดวงกมลสดใสเมื่อได้เห็น
ให้สดชื่นแจ่มใสหทัยเย็น
รักซ่อนเร้นเช่นสายรุ้งพุ่งโผล่มา.....๚.- ชัยชนะ
๏ พิรุณโปรย โรยสาย เช้า..บ่าย ..ค่ำ
สดชื่นนำ...ฉ่ำจินต์..ถวิลหา
ระลึกวัน...ฉันเคียงเธอ..ล่องนภา
ยลฟ้า...เคียงรุ้ง...ฟุ้งวิมาน ๚.
๏ เปรียบประดุจท้องธารพาดผ่านฟ้า
เย้าเมฆายั่วเล่นเป็นเส้นสาย
หลากสีสันผันผาดวาดลวดลาย
อวดประกายร่ายรำลำนำเพลิน
๏ ท้าวิหคผกผินบินร่อน
ทินกรย้อนเยาะเหาะเหิน
แหวกเวหานภากาศพาดดำเนิน
ใจเจริญจิตจรุงรุ้งเรืองรอง......๚.....หยางหลิว
๏ ราว...เยื้องกราย...ผ่านสาย...หมอกสวรรค์ขับรำพัน.....พจนา....ฟากฟ้าผอง
ผ่านม่านเมฆ...เสกดวงจินต์....ผินประคอง
ผ่านทำนอง....เพลงแผ่ว....แว่วเลื่อนมา
๏ ราวทิพย์....พโยมบน....ชนชื่นชาติ
ผุดผาด.....สะอาด......กว่าเดียงสา
บริสุทธิ์.......กว่าวิมุติ....นอกชั้นฟ้า
งามพรรณนา......ครากวี.....คลี่รุ้ง..จาร ๚ ...ทิกิ_tiki
๏ เส้นสายปลายรุ้งสีขาว
เป็นเหมือนสะพานที่ทอดยาว สู่ปลายฝัน
นักเดินทางปีกขาว ผู้ก้าวตามหาดวงจันทร์
จุดหมายนั้น คือ ฝัน..ที่เราร่วมทำให้เป็นจริง ๚ ......----- - พันดาว
๏ แววดาว....วาวระยับ....จับฟ้า
นภา....งาม.......ยาม....สงบ......นิ่ง
วสันต์...โจน..โยน..เย็น..ถ้วนสิ่ง
งามยิ่ง....เยือกเย็น....รุ้งธารา... ๚ ...ทิกิ_tiki
๏ มองออกไปนอกหน้าต่าง...
เมื่อหยาดฝนเริ่มเบาบาง
เมฆหนาคลี่คลาย
สายรุ้งแห่งความรัก
กำลังเดินทางทอดผ่านไปถึงฟ้าฝั่งไหนเล่า...
ใคร่รู้.... ๚ .. .........vaproud
๏ ฝันของข้า ฯ ไปไกล...ถึงหนไหน
ข้าฯ มิอาจ.....ดึงใจ.....กลับเล่าสู่
ฝันของข้าฯ....คีตจินต์.........นั้น พร่างพรู.....
งามสงบ....พบอยู่....เพียงผู้เดียว ๚
๏ ทอดยาว.....คราวลับ....กับเงา
ฝันข้าฯ....หามี ...ใครข้องเกี่ยว.....
ฝันลี้.....รำพึง......ถึงรายเรียว....
โค้งเคียว......รุ้งฟ้า......วสันต์รอน.... ๚ ..ทิกิ
๏ ๏ -:*``*:-*``*:-.,_,.-::-.,_,.-:*``*:- ๏ ๏
.จารหน้าจอ เมื่อ ๒๑.๒๕นาฬิกา เพลาค่ำ
คืนพระพุธ..ที่สิบหก...๑๖ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
คืนแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๗
สยาม..กรุงเทพฯเมืองฟ้าอมร....ประเทศไทย
ขอเชิญเทียบเสียงเพลงวอลทซ์เอื่อยเฉื่อยประกอบลำนำ
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=830.
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติ
Copy right....All right reserved
สองบทหลังนี้ไปเยิรยองานประพันธ์ใครสองคนไว้ที่หนึ่งค่ะ
สวยจริงค่ะ
หน้าส่วนตัว
810
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
