๏ กลอนพลอยสีวานรไสว ๚ะ๛

tiki

๏ หากบอกฉัน สิ้นสี จะดีไหม 

แม้นญาติวงศ์ยิ่งใหญ่ในสีสัน

หนึ่งชุดขาว สี่กากี ที่เห็นกัน

หนึ่งเขียวนั้น  เหินห่าง จางไปนาน  ๚


    ๏  หากมาเหมา เอาฉัน  ปั้นสีเหลือง

ญาติอาจเคือง พาลเหมา ถึงเผาบ้าน

ญาติแผดแสง แดงปรี่ อนันตกาล

เสพสำราญ สีกากี  ถึงสี่นาย   ๚



    ๏  ฉันจึงชอบ ตัวลีบ ทำตัวเล็ก

อายุแก่  แสร้งเป็นเด็ก ดีเหลือหลาย

พูดเงื่อนโง่  มิรู้มิชี้   ดีจะตาย

มิมีหมาย ป้ายหัว เอาปูนทา  ๚


    ๏ ฉันจึงชอบ เป็นคน ผู้จนสี

ทั้งชีวี    ปราศหมอง  เริงร้องร่า

โน่นญาติฉัน  แดงไสว  ใหญ่คับฟ้า

เต็มอัตรา สีกากี   ทั้งสี่คน...  ๚


     ๏  เมื่อเปิดเขียน อินเตอร์เน็ต   หลากเพ็ดถ้อย

เว็บนี้คอย ว่าฉัน  "อำพัน" สถล

เว็บโน้นว่า  ฉันมันเลือด " โกเมน" ปน

" ไพลิน " ล้น " ศักดินา " เออ บ้า บอ  ๚


    ๏   อย่ามาพ่น ป้ายฉัน คั้นเค้นสี

อับปะรี   เหาเห็บ  เก็บเข้าห่อ

จะสีรุ้ง สีแรด แผดเผาจอ

เพชรพลอยพ่อ    เขวี้ยงขว้าง   กางกานท์กลอน  ๚


     ๏ เบื่อเหลือเกิน  พวกอยากสี  ชีวีพล่าน

ขุดตำนาน  แปลบปรี่  รี่สลอน

ฉันมันคน  คลำจด  บทละคร

ฝึกวานร เล่นจอ ล้อลิเก ๚ะ๛



       จารไว้หน้าจอ ณ เรือนนนทบุรี
สยาม ราชอาณาจักรไทย ณ คืนพระอังคาร ๒๔ มีน พระพุทธศักราช ๒๕๕๒
วันโกน แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๔ ปีชวด  ณ เพลา ตีหนึ่งกับอีกสามสิบสามนาที