ไฟเทียนดับเพราะเทียนเริ่มหมดแท่ง หาไฟฉายฉายแสงหายไปไหน ห้องก็มืดมองไม่เห็นทำยังไง เอ๊ะ..นั่นเงาอะไรใจนึกกลัว ก็ไฟดับจะขับรถน้ำมันหมด เลยต้องอดข้าวหม่ำข้าวเริ่มเวียนหัว เห็นเงาตะครุ่มตามพุ่มไม้ให้หวาดกลัว ใจสั่นรัววิ่งไม่ออกร้องบอกไป หนาวก็หนาวหัวใจเย็นยะเหยือก อ้าวแล้วเกือกดันหายไปทางไหน ไร้คนช่วยซวยหล่ะสิทำยังไง โอ้หัวใจโดนทำร้ายเกินจะทน อยากร้องไห้ดังดังทำไม่ได้ ตั้งสติเข้าไว้ใจสับสน ความมืดเอ๋ยจากไปเลยกลัวชอบกล มองไม่เห็นเดินชนประตู....ปวดกบาล....
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 16 มี.ค. 2553 09:34 น. - ID 133725 
1539
3
0
16 มีนาคม 2553 10:00 น. - comment id 1111402
ปลายอุโมงค์ ย่อมมีแสงสว่างเสมอ.. มาเยี่ยมครับ
16 มีนาคม 2553 10:20 น. - comment id 1111416
16 มีนาคม 2553 11:17 น. - comment id 1111430
คุณกระต่ายฯ ยังอยากออกจากบ้านกลางคืนอีกเหรอครับ ช่วงนี้ เป็นผม ซัดมาม่า อยู่บ้านดีก่า แวะมาครับ....
16 มีนาคม 2553 11:38 น. - comment id 1111448
16 มีนาคม 2553 17:12 น. - comment id 1111588
16 มีนาคม 2553 22:25 น. - comment id 1111677
โดนกักบริเวณนะสิ เหอ ๆ ไปไหนไม่ได้ เราจะออกเที่ยวแล้ว บ๊าย บาย
17 มีนาคม 2553 14:57 น. - comment id 1111869
เป็นบทกลอนที่วุ่นวายไม่ใช่เล่น..บงบอกถึง อารมณ์ของนารถอนงค์เป็นอย่างดี..ร้อนรุ่ม.. ขนาดไหน?ลองอ่านดูครับ
19 มีนาคม 2553 01:22 น. - comment id 1112226
แย่จัง อย่างนี้ก็จำคนร้ายไม่ได้ มากี่คนก็ไม่รู้ มีมือที่สามหรือเปล่าน้อ อิอิ
20 มีนาคม 2553 13:08 น. - comment id 1112702
สวัสดีค่ะ คุณกิ่งโศก สวัสดีค่ะคุณต้า สวัสดีค่ะคุณมวลภมร อ้าว ก็ม่าม่าหมดนี่นา....สวัสดีค่ะคุณน้ำตาลหวาน สวัสดีค่ะคุณประทาน แบบว่ากลัวความมืดไม่กล้าหลับตาอิ๐ๆๆ
สวัสดีอ้อย ใครบอกย่ะ ไปเที่ยวมาแล้วหลายที่ในน่ะจาบอกให้
20 มีนาคม 2553 13:10 น. - comment id 1112703
สวัสดีค่ะคุณเญอมาลย์ สวัสดีค่ะพี่กฤษ์ อย่าดิไม่มีหรอก นูกลัว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
