ฉันเหนื่อยฉันหน่ายฉันแหนง ฉันเคลือบฉันแคลงฉันสงสัย ฉันกลัวฉันหวั่นพรั่นในใจ ฉันอ่อนไหวกลัวรักจักทำลาย เพราะฉันนั้นเจ็บมามามากล้น เพราะแผลใจที่ฉันโดนยังไม่หาย เพราะคนรักเก่า-เก่าเขาทำร้าย คงเพราะฉันนั้นง่ายต่อคำลวง เธอบอกจักรักษาเยียวยาให้........ เธอบอกจักรักห่วงใยและแหนหวง เธอบอกจักรักฉันมั่นโปรดอย่าห่วง เธอบอกไม่คิดลวงเหมือนผ่านมา แต่ทว่าเวลาผ่านสายธารไหล คำที่คล้ายรักมั่นวันนั้นหนา กลายเป็นคำฝากรอยไว้ในอุรา ให้จำว่ารักแท้ไซร้...ไม่มีจริง .....อยากหลบไปซักพักนึง ขอไปลืมหน้าเธอซักหน่อย ลบร่องรอยหัวใจที่เป็นแผล อยากหลบไปพักนานๆให้ห่างบางคนที่เคยรังแก ใจที่มันพ่ายแพ้ มันก็คงต้องพักสักครา.....
สายน้ำแห่งรัก 1 พ.ค. 2550 21:40 น. - ID 101791 
1558
4
0
1 พฤษภาคม 2550 22:36 น. - comment id 690115
อย่าเศร้าไปเลยค่ะ
2 พฤษภาคม 2550 11:53 น. - comment id 690285
ถ้อยคำใดทำร้ายให้หวาดหวั่น ถ้อยคำนั้นนานเท่ารัยนะใจเอ๋ย อยากจะลืมกลับย้ำช้ำเช่นเคย สิ้นสิ่งใดชดเชยที่เคยมา
2 พฤษภาคม 2550 12:50 น. - comment id 690303
ขอบคุณหนูแมวน้อยจร้า ...สักวันคงหายเจ็บด้วยยาดีจากใครสักคน
2 พฤษภาคม 2550 13:20 น. - comment id 690338
อย่างน้อยต่อไปเราก็เรียนรู้แล้วว่า อย่าเพิ่งเชื่อคำพูดใครก่อน ต้องดูจากการกระทำว่าใส่ใจเราจริงๆแค่ไหนพอเนาะ
2 พฤษภาคม 2550 13:21 น. - comment id 690339
รู้ว่าเธอคงเหนื่อย แต่ก็คงยังทนไหว เพราะแม้เค้าทิ้งเราไป ฉันคนคนนี้ก็จะอยู่เป็นแรงใจ ...ให้เธอเอง... มาเป็นกำลังให้ค่ะ
2 พฤษภาคม 2550 17:25 น. - comment id 690568
ถ้อยคำที่ทำร้าย........ คนแพ้พ่ายใจช้ำจำเสมอ คำหยามเหยียดเกลียดชังสั่งจากเธอ เจ็บจนเพ้อพิษระกำถ้อยคำคม.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
