กาลครั้งยังไม่นานตอนรุ่นหนุ่ม แรกรักรุมกลุ้มใจเขียนจดหมาย เสือกะล่อนละอ่อนจัดหัดออกลาย สาธยายร่ายรักเป็นเพลงยาว เจอกัน ครั้งแรก บนรถไฟ ถึงก็ไป ไม่ถึงก็ไป อ้าปากหาว ชึ่กชั่ก ปู้นปู้น เป็นครั้งคราว สบตาสาว สาวตาสบ..เราพบกัน แม่เธอ นั่งลงที่ตรงข้าม แต่ก็ไม่อาจห้ามหัวใจฉัน คนใจง่ายมือไวเมื่อแสบคัน พรหมลิขิตขีดพลันเป็นบทกลอน จนข้ามคืนตื่นเช้าไม่กล้าส่ง ป้ายหน้าลง กระสับกระส่าย เพราะรักหลอน วาสนาหรือสิ้นอรชร ทั้งหัวใจรอนรอน ชิดกระชั้น อยากจะหยุดหัวจักรที่ครึ่งป้าย หัวใจชายหายวับเหมือนกับฝัน รถไม่หยุดคนต้องไปไกลจากกัน ฉันเดินทื่อตัวสั่นไปหาเธอ ทิ้งกระดาษลงไปไม่มองหน้า ตกตะกร้าแม่เธอฉันจึงเหวอ ฉันหันหลังเดินกลับเหมือนละเมอ พ่อของเธอรู้เข้า..ฆ่าฉันตาย
..สายลมทะเล.. 1 พ.ย. 2548 17:19 น. - ID 83032 
1402
7
0
2 พฤศจิกายน 2548 06:57 น. - comment id 517904
ทิ้งกระดาษลงไปไม่มองหน้า ตกตะกร้าแม่เธอฉันจึงเหวอ ฉันหันหลังเดินกลับเหมือนละเมอ พ่อของเธอรู้เข้า..ฆ่าฉันตาย ...... โชคดีนักจดหมายไร้ที่อยู่ แม้พ่อรู้คงยากหาล่าเป้าหมาย ก้าวขาลงจากรถไฟเหมือนตาลาย หวั่นจดหมายคนได้อ่าน ... ไม่ผ่านเธอ : )
2 พฤศจิกายน 2548 09:32 น. - comment id 527060
เสี่ยงตายจริงๆ ..รอดมาได้ นับว่าโชคดีมาก อ่านแล้วสนุกดีค่ะ ...
2 พฤศจิกายน 2548 08:43 น. - comment id 528482
อ่อนหัด เพิ่งหัดออกลาย....ทำไงดี มันไม่ยอมเชื่ออ่ะ ....อิอิ..
2 พฤศจิกายน 2548 09:07 น. - comment id 529983
อิอิ...กล้าๆหน่อยรั้วของชาติ....
1 พฤศจิกายน 2548 21:09 น. - comment id 534312
น่ารักดีครับ หักมุม
1 พฤศจิกายน 2548 23:02 น. - comment id 534330
เชื่อ ๆๆๆ เสือกะล่อน (หน้า)ละอ่อนจัด (แต่ไม่ได้พึ่ง)หัดออกลาย
2 พฤศจิกายน 2548 14:56 น. - comment id 534373
ไม่มีที่อยู่ก็จริง แต่มีเบอร์โทรอะครับ.. ฮ่า
2 พฤศจิกายน 2548 15:24 น. - comment id 534376
อย่างนี้ไม่หักมุมธรรมดาครับ ยูเทิร์นร้อยแปดสิบองศาล่ะครับคุณนัทนิตย์.. เจ้า..สีน้ำฟ้า..เรารู้จักกันมาตั้งนาน ยังไม่รู้อีกเหรอว่าพี่นะดี๊ดี ไม่มีลงไม่มีลายกับเขาหรอก (ไขว้นิ้วไว้ๆ) โชคไม่ดีแม้จดหมายไร้ที่อยู่ แต่เบอร์โทรชายเจ้าชู้นั้นเต็มหรา เก้าตัวตรงไม่ต้องโต๊ดอนิจจา แดดเช้าว่าควรเอาหน้า..ไว้ไหนดี เชื่อเถอะจ๊ะ ตอนนี้นเพิ่งยี่สิบหก..เพิ่งหัดออกลายจริงๆ (โห ตอนนั้นยี่สิบหก ตอนนี้เท่าไหร่หว่า) พี่บินเดี่ยว..ครั้งแรกนะ ใครๆ ก็สั่นกันทั้งนั้น ว่าแต่พี่เถอะ ปูนนี้แล้วมีครั้งแรกหรือยัง อิอิ พี่ดอกแก้วที่เคารพ..ภารกิจแต่คราวนั้น ทำเอาอกสั่นขวัญแขวน แม้ผมจะทำผิดพลาด..ผลที่ได้กลับเกินคาดครับ สามวันถัดมาเธอโทรมาหา บอกว่า..บางทีโชคชะตาก็นำพาสิ่งดีดีเข้ามาในชีวิต รู้จักกันก็ดีนะค่ะ ตอนนี้เราสองคนเลยเป็นพี่น้องที่น่ารัก และเธอเพิ่งแต่งงานไปสองปีก่อน..โดยที่เราต่างแค่ถูกชะตากัน ไม่เคยคิดเป็นแฟนกันเลย ตอนผมเขียนกลอนคราวนั้น อ่านร้อยรอบเห็นจะได้อย่างคุณแก้วประเสริฐว่า ..การรวบรวมความกล้าไปทักใครสักคน มันยากจริงๆ โดยเฉพาะไม่รู้จะสื่อยังไง ว่าผมรู้สึกถูกชะตาคุณนะครับ.. ไม่ได้คิดอะไรแบบหญิงชายหรอก ..แต่ดีใจจัง ผมทำสำเร็จ
8 พฤศจิกายน 2548 14:38 น. - comment id 536385
-ขออนุญาตย้อนกลับมาเขียนใหม่นะคะ งานน่ารักน่าขำดีค่ะ
2 พฤศจิกายน 2548 10:28 น. - comment id 536700
จดหมายรักครั้งแรกแปลกจริงหนอ เหมือนจะล้อเกมส์ชีวิตจิตผันผวน เฝ้าพะวงหลงใหลพล่านสุดรัญจวน อ่านทบทวนเป็นร้อยต้องคอยทวน.
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
